Kοιτάζοντας μέσα από την διόπτρα της ζωής μας, φωτίζονται λεπτομέρειες και ξεπροβάλλουν αλήθειες που κανείς με γυμνό μάτι δεν θα παρατηρούσε καν. Πλαίσια και τομείς που καθημερινά εκτιθέμεθα. Ρόλοι και συμπεριφορές που ουσιαστικά υπηρετούμε, μέσα από συναναστροφές που εξυπηρετούν την ανάγκη μας για ένταξη σε ένα κοινωνικά αποδεκτό status, θεωρώντας ότι έτσι θα αξιολογηθούμε καλύτερα και θα γίνουμε μέρος αυτού. Υπηρετώντας λοιπόν το σύστημα αυτό, σε όλες του τις εκφάνσεις, νιώθουμε ότι αποτελεί μονόδρομο η επιλογή ρόλων και η εναλλαγή προσωπείων, τόσο για την ένταξη όσο και για την παραμονή μας μέσα σε αυτό.
Πώς εκφράζεται και τι εξυπηρετεί αυτό στην καθημερινότητά μας;
Ας αναλογιστούμε λοιπόν κάποιες περιπτώσεις που φορώντας τις κατάλληλες μάσκες καλούμαστε να παίξουμε και τους αντίστοιχους ρόλους στην καθημερινότητα μας:
Πόσες φορές έχουμε νιώσει σε ένα φιλικό κύκλο, την κοινωνική πίεση να συμμετάσχουμε σε μια κουβέντα που έχει ανοιχτεί για ένα θέμα που πραγματικά δεν μας έχει απασχολήσει ποτέ ή που το θεωρούμε τόσο ασήμαντο, αλλά «πρέπει» να πάρουμε θέση και να εκφράσουμε άποψη και ενδιαφέρον για αυτό.
Πόσες φορές απλά δεν ταιριάζουμε και ακόμα περισσότερο μας ενοχλεί η θορυβώδης παρουσία κάποιων συμπεριφορών και η διαφορετικότητα χαρακτήρων και αξιών μέσα σε ένα εργασιακό περιβάλλον, αλλά και πάλι νιώθουμε ότι «πρέπει» να ενταχθούμε και να καταπιέσουμε τα όρια και συναισθήματα μας, με τον φόβο να μην απομονωθούμε.
Πόσες φορές στο ευρύτερο συγγενικό μας περιβάλλον οι επιλογές και ο τρόπος ζωής μας επιβάλλεται να είναι τέτοιος, για να επιβεβαιώνει όλες αυτές τις υψηλές προσδοκίες που έχει θέσει ως ιδανικές το ίδιο το περιβάλλον, και εμείς νιώθουμε ότι «πρέπει» να ανταποκριθούμε αναλόγως σε αυτές.
Τέλος, πόσες φορές, κοιτάζοντας το είδωλο μας στον καθρέπτη κάθε βράδυ αναγνωρίζουμε το πρόσωπο που αντικατοπτρίζεται σε αυτόν; Ένα πρόσωπο με διαφορετικούς ρόλους και προσωπεία, αναλόγως το πλαίσιο που κινείται κάθε φορά. Ένα πρόσωπο που έχει χάσει την ταυτότητα και την αλήθεια του. Ένα πρόσωπο που έχει μάθει να καταπιέζει τα όνειρα του και να θυσιάζει την ελευθερία του.
Ας πέσουν οι Μάσκες και ας Ξανασυστηθούμε!
Πόσο εύκολο είναι τελικά να πέσουν οι μάσκες; Για να χαρακτηριστεί κάτι ως εύκολο ή δύσκολο, αξιολογείται πολλές φορές και από το τι στο τέλος θα σου αποδώσει! Εάν αξίζει η προσπάθεια και ο λόγος πίσω από μια απόφαση αλλαγής πλεύσης στη ζωή σου, τότε ναι αρκεί να βρεις το σθένος και τον τρόπο να αλλάξεις ό,τι μέχρι σήμερα σε όριζε μηχανικά, σαν μαριονέτα, στις αποφάσεις και επιλογές στο έργο της ζωής σου.
Ας ξανασυστηθούμε λοιπόν επανατοποθετώντας τον πραγματικό μας εαυτό αυτή τη φορά, χωρίς προσωπεία και ρόλους, στα εξής βασικά σημεία:
- Απάντησε με ειλικρίνεια, στην όχι και τόσο, φαινομενικά απλή ερώτηση του ποιά/ος είσαι, τι πρεσβεύεις και αποζητάς στη ζωή σου.
- Think Out Of The Box! Παρότρυνε τον εαυτό σου να κινηθεί έξω από τα στεγανά και δώστου την ευκαιρία να δει τι θα καταφέρει. Δώστου χώρο και χρόνο.
- Τόλμησε και διεκδίκησε αυτό που χρόνια καταπίεζες στο βωμό της άνευ όρων και άκριτης ανάγκης σου για κοινωνική αποδοχή.
- Έχε πίστη σε εσένα και στις αρετές που σε χαρακτηρίζουν και γίνε η αρχή να βγουν στην επιφάνεια ειλικρινείς χαρακτήρες και αληθινές ανιδιοτελείς σχέσεις.
- Φέρσου γενναιόδωρα και δημιούργησε τις κατάλληλες συνθήκες για να ενταχθείς και να αυτοπροσδιοριστείς σε όλα τα πλαίσια και καταστάσεις. Μπορεί να φαντάζει στην αρχή ακατόρθωτο και ανυπέρβλητο σαν εγχείρημα, αλλά σκέψου ότι σε κάθε περίπτωση αξίζει η προσπάθεια!!
- Μην υπεραναλύεις την κάθε σου σκέψη και κίνηση. Εμπιστεύσου το ένστικτο σου και άφησε ελεύθερο το είναι σου να χτίσει από την αρχή τα σημαντικά μονοπάτια της ζωής σου.
- Μην ακολουθείς την νόρμα των καιρών. Κάνε τη διαφορά! Σκέψου ότι με αυτό τον τρόπο θα συμβάλλεις και εσύ με το λιθαράκι σου να αλλάξουν και οι άλλοι γύρω σου.
- Πέτα τις μάσκες κι άσε να λάμψει η πραγματική και μοναδική εκδοχή του εαυτού σου!
Ιωάννα Ψωμιάδη– MSc Ψυχοθεραπεύτρια
