Αυτά και άλλα… της Νίκης Παπουλάκου
Τα περισσότερα εμπόδια για χαρά και ζωή, τα βάζει ο ίδιος μας ο εαυτός … πρέπει να τον γνωρίσεις για να μπορείς να τον ελέγχεις! Η αυτογνωσία είναι επώδυνη διαδικασία, που όμως μόλις φτάσεις σε κάποιο σημείο, λυτρώνεσαι! Ολίγοι την επιχειρούν, προτιμούν να παραμείνουν στην άγνοια σχετικά με τον εαυτό τους, προτιμώντας την ‘’απόλαυση’’ της ψευδαίσθησης! Εκείνο που μετράει από τα χρόνια που περνούν είναι οι αναμνήσεις που άφησαν και σου θυμίζουν ότι έζησες! Όσο μεγαλώνεις ανέχεσαι λιγότερα και σταματάς να σε πουλάς φτηνά. Αυτό λέγεται αυτοσεβασμός κι αξιοπρέπεια κι ας το βαφτίζουν κάποιοι εγωισμό. Γίνεσαι επιλεκτικός, κλείνεις την πόρτα σου ευκολότερα και την ανοίγεις πλέον με μεγάλη προσοχή! Παίρνεις ανάσα από τη στιγμή που παύεις να ανέχεσαι να σε στενεύουν ρούχα, παπούτσια ή άνθρωποι. Να προτιμάτε και να τιμάτε ανθρώπους που θέλουν εσάς κι όχι κάτι από εσάς, τεράστια η διαφορά. Όπως και το ‘’σε χρειάζομαι’’ από το ‘’σε νοιάζομαι’’, διαφέρει. Κάποιος που σου θυμίζει, σου χτυπάει διαρκώς τα λάθη σου ή τις αποτυχίες σου, δεν είναι πως θέλει το καλό σου… μάλλον να σε δει να τα ξανακάνεις θέλει!
Τη ζωή πρέπει να τη βλέπει κανείς με τα δικά του μάτια και να τη ζει κι όχι μέσα από τα μάτια και τη ζωή άλλου… γιατί έρχεται κάποια στιγμή που ο άλλος μπορεί να φύγει και τότε χάνεις το φως σου μοιραία! Και καταλήγουμε να λέμε «τι να την κάνω τη ζωή χωρίς εσένα;», ενώ στην ουσία εννοούμε «τι να την κάνω τη ζωή χωρίς εμένα!»… γιατί τον εαυτό μας έχουμε χάσει στην ουσία και αυτό μας καίει περισσότερο από την απώλεια του άλλου. Τις όμορφες στιγμές τις δημιουργούμε, δε μας έρχονται πάντα έτοιμες στο πιάτο… Μακριά λοιπόν από ότι και όποιον, εκούσια ή ακούσια, σας τις σαμποτάρει! Κι όταν εμείς δεν μπορούμε να ξεφύγουμε, αναλαμβάνει το σύμπαν να μας απαλλάξει. Αυτό που εμείς κάποιες φορές κατανοούμε πολύ αργότερα, αφού έχουμε περάσει μια διαδικασία θλίψης και απογοήτευσης, ενώ κανονικά δεν θα έπρεπε!
Οι διάφορες φήμες/ κουτσομπολιά, συνήθως μεταφέρονται και διαδίδονται από αυτούς που σε μισούν και από ανόητους και γίνονται άμεσα και άσκεπτα αποδεκτές από ηλιθίους! Όπως και η συκοφαντία κάνει το γύρο της και κάποια στιγμή επιστρέφει σε αυτόν που την κυκλοφόρησε. Η ευφυΐα αυτού του κόσμου κατοικεί στην ευαισθησία. Γι’ αυτό και οι ευφυείς δεν υπήρξαν ποτέ κριτές. Ήταν άνθρωποι που κατανοούσαν ανθρώπους..!! Arthur Miller. Η συμπεριφορά του κάθε ανθρώπου είναι το πτυχίο που μετράει περισσότερο από κάθε άλλο . Έχω συναντήσει άξεστους και παράλογους, με θέσεις, αξιώματα, πτυχία κι άλλους χωρίς πτυχία, αξιόλογους, μορφωμένους και λογικούς!
Λένε πως η άγνοια δημιουργεί τις πιο σαλεμένες σκέψεις και κρίσεις, θα πρόσθετα και η ημιμάθεια ακόμα χειρότερη!. Ξερόλες πολλοί γύρω στην καθημερινότητα μας. Προσωπικά προτιμώ το ‘‘γηράσκω αεί διδασκόμενος’’ που όλοι νομίζαμε πως αυτή η φράση ανήκε στο Σωκράτη, ενώ είχε ειπωθεί από το Σόλωνα, μια εκατονταετία πριν! Αυτά και άλλα!
Χαρούμενα Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά!
