Μέσα σε 33 ημέρες στον αιματηρό εμφύλιο της Αθήνας, οι νεκροί ήταν περισσότεροι από εκείνους του Ελληνοϊταλικού Πολέμου!
Πριν από 76 χρόνια, 3 του Δεκέμβρη 1944, η Αθήνα βάφτηκε στο αίμα. Δύο μήνες πριν, στις 12 Οκτωβρίου, απελευθερώνεται η Αθήνα και σταδιακά, τα γερμανικά στρατεύματα αποχωρούν από ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Όμως η Ελλάδα δεν προλαβαίνει να γευθεί τη χαρά της απελευθέρωσης. Πριν καν βγει από το έρεβος της κατοχής, μπαίνει στη δίνη του εμφυλίου πολέμου, ο οποίος αν και επισήμως ξεκινά το 1946, στην πραγματικότητα έχει ήδη ξεκινήσει πριν καν την Απελευθέρωση.
Είχαν προηγηθεί
Το Συνέδριο του Λιβάνου, τον Μάιο του 1944, στο οποίο συμμετείχαν όλες οι ελληνικές πολιτικές και αντιστασιακές δυνάμεις, οδηγεί σε συμφωνία για δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας.
Από αριστερά: Γεώργιος Καρτάλης (με την κοντή στρατιωτική στολή), δίπλα του ο Σπυρίδων Θεοτόκης, Ιωάννης Σοφιανόπουλος , στο κέντρο Γεώργιος Παπανδρέου, πίσω του ο πιο ψηλός αριστερά, ο Μιλτιάδης Πορφυρογένης, δίπλα στον Παπανδρέου, ο Αλέξανδρος Σβώλος και δίπλα του ο Πέτρος Ρούσος. Δεξιά, με γενειάδα και στρατιωτική στολή, ο Κομνηνός Πυρομάγλου, δίπλα του ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος
Με τη Συμφωνία της Καζέρτας (26 Σεπτεμβρίου 1944) οι δύο αντιπαλευόμενες αντιστασιακές οργανώσεις ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ δεσμεύονται ότι υπάγονται υπό τις διαταγές του βρετανού στρατηγού Ρόναλντ Σκόμπι και πως θα απέχουν από οποιαδήποτε απόπειρα κατάληψης της εξουσίας.
Υπογραφή Συμφωνίας Καζέρτας: Στέφανος Σαράφης (ΕΛΑΣ), Ρόναλντ Σκόμπι, Ναπολέων Ζέρβαςω(ΕΔΕΣ)
Οι επόμενες όμως εβδομάδες θα δείξουν, με τον πιο σκληρό τρόπο, πόσο εύθραυστες ήταν οι συμφωνίες μεταξύ Βρετανών – Ελληνικής Κυβέρνησης και ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.
Το ΕΑΜ τηρεί τη συμφωνία και οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ δεν εισέρχονται στην Αττική.
Οι ημέρες των Δεκεμβριανών
Το Δεκέμβριο του ’44 βασικά ζητήματα που απασχολούν, είναι οι όροι ανασυγκρότησης του ελληνικού εθνικού στρατού, η αντιμετώπιση των δοσίλογων και των Ταγμάτων Ασφαλείας, των συνεργατών δηλαδή των Ναζί, και ο αφοπλισμός των ανταρτικών δυνάμεων.
1η Δεκεμβρίου
Ο στρατηγός Σκόμπι υπογράφει διαταγή διάλυσης και αφοπλισμού των ανταρτικών δυνάμεων, από την οποία εξαιρείται η πιστή στην κυβέρνηση και τον βασιλέα Γεώργιο Β’, 3η Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία με την αιτιολογία ότι προορίζεται να ενσωματωθεί στον νέο εθνικό στρατό. Την ίδια ημέρα οι ΕΑΜικοί υπουργοί της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας παραιτούνται.
2 Δεκεμβρίου
Η ηγεσία του ΕΑΜ επανασυστήνει την Κεντρική Επιτροπή του στρατιωτικού της σκέλους, του ΕΛΑΣ και προγραμματίζει συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Συντάγματος την 3η Δεκεμβρίου και γενική απεργία για τις 4 Δεκεμβρίου. Ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου, αν και αρχικά δίνει άδεια για τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας τελικά την ανακαλεί.
Ο Στρατηγός Σκόμπυ απαγόρευσε ειδικά κάθε αριστερή διαδήλωση για τις 3 του μηνός και πληροφόρησε τους ηγέτες του ΚΚΕ/ΕΑΜ/ΕΛΑΣ γι’ αυτό.
3 Δεκέμβριου
Την Κυριακή, 3 Δεκεμβρίου του ’44 ξεκινούν στην Αθήνα τα τραγικά γεγονότα που αργότερα ονομάστηκαν «Δεκεμβριανά».
Ήταν μια κρύα ημέρα.
Παρά τη διαταγή του Στρατηγού Σκόμπυ, εν τούτοις, μεγάλα πλήθη διαδηλωτών άρχισαν να συγκεντρώνονται στην πλατεία Συντάγματος γύρω στις 10 το πρωί της 3ης Δεκεμβρίου, κρατώντας σημαίες (ειδικά αμερικανικές, ελληνικές, και βρεταννικές), πλακάτ, λάβαρα κ.λπ, ενώ οι ηγέτες τους κρατούσαν τηλεβόες.
Γρήγορα το πλήθος ξεχείλιζε και στους γύρω δρόμους, γεμάτο ενθουσιασμό.
Οι πυροβολισμοί
Ξαφνικά ακούγονται πυροβολισμοί.
Βρετανικές δυνάμεις επιχειρούν κατά του ΕΛΑΣ στην Αθήνα
Διαδηλωτές κείτονται νεκροί στο έδαφος. Έχουν εκφραστεί πολλές θεωρίες για το τι ακριβώς συνέβη. Κάποιοι μιλούν για απρόκλητη επίθεση της ελληνικής αστυνομίας, άλλη για εκτέλεση διαταγής που ήρθε από τους Άγγλους, άλλοι ότι οι πρώτοι πυροβολισμοί προήλθαν από τους διαδηλωτές και άλλη ακόμα και για τυχαίο γεγονός.
«Η καταστροφή έγινε μόλις έπεσαν οι πρώτοι πυροβολισμοί». Το γεγονός είναι ότι σε κάποια στιγμή , και αφού είχαν προχωρήσει τα επεισόδια, οι διαδηλώσεις εξελίχθηκαν σε οδομαχίες.
Βρετανοί στρατιώτες στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και Κριεζώτου
Και οι πρώτοι νεκροί διαδηλωτές και αντιδιαδηλωτές, έβαψαν με το αίμα τους την άσφαλτο της Αθήνας, ενώ γύρω από δύο τουλάχιστον αστυνομικά τμήματα γίνόταν μάχη μεταξύ της αστυνομίας και οπαδών της Αριστεράς»
Πόσοι σκοτώθηκαν στα Δεκεμβριανά στον αιματηρό εμφύλιο της Αθήνας;
Κεντρικό χαρακτηριστικό των Δεκεμβριανών ήταν η σφοδρότητα των συγκρούσεων και η αγριότητα εναντίον του άμαχου πληθυσμού. Ο αριθμός των νεκρών δεν μπορεί να υπολογιστεί με απόλυτη ακρίβεια.
Φιλικές προς το ΕΑΜ πηγές υπολογίζουν ότι Πολιτοφυλακή και ΕΛΑΣ εκτέλεσαν περίπου 6.000 αμάχους και αιχμαλώτους (Έλληνες και σε κάποιες περιπτώσεις Βρετανούς), ενώ οι κυβερνητικές και βρετανικές δυνάμεις περίπου 2.000. Ως προς τους ομήρους, οι κομμουνιστές παραδέχονται ότι συνέλαβαν χιλιάδες.
Οι Βρετανοί και οι κυβερνητικές δυνάμεις συνέλαβαν από την πλευρά τους 13.000 μέλη του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Σύμφωνα με έκδοση του ΓΕΣ-ΔΙΣ (Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού) οι εκτελεσθέντες αιχμάλωτοι και άμαχοι από τους κομμουνιστές ανέρχονται σε 46.985.
Ιατροδικαστικές εκθέσεις της εποχής, ανταποκρίσεις Ελλήνων και ξένων δημοσιογράφων, καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων (ακόμη και εκτελεστών) και χιλιάδες μαρτυρίες συγγενών των θυμάτων, συνηγορούν σε ένα πραγματικά πολύ μεγάλο νούμερο, που κατά ορισμένους προσεγγίζει αυτό του ΔΙΣ.
Από την άλλη πλευρά υπάρχουν χιλιάδες μαρτυρίες για εν ψυχρώ εκτελέσεις μελών του ΕΑΜ και αιχμάλωτων ΕΛΑΣιτών, ιδιαίτερα όταν η πλάστιγγα της νίκης άρχισε να γέρνει προς την κυβερνητική και βρετανική παράταξη. Αν ισχύουν πάντως αυτοί οι αριθμοί, τότε μιλάμε για μια άνευ προηγουμένου ανθρωποσφαγή. Συγγενείς αναγνωρίζουν τα πτώματα των οικείων τους, αμέσως μετά τα Δεκεμβριανά.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές πρόκειται για θύματα της οργάνωσης ΟΠΛΑ. Οι αριστερές οργανώσεις αποδίδουν αυτές τις εικόνες σε βρετανική προβοκάτσια. Ως ένδειξη της πρωτοφανούς αιματοχυσίας γίνεται σύγκριση με τα πεδία μάχης του ελληνοαλβανικού μετώπου του ’40. Εκεί οι νεκροί και αγνοούμενοι αξιωματικοί και οπλίτες του Ελληνικού Στρατού ανέρχονται σε 17.578! Πάνω από 50.000 πατριώτες επίσης, εκτελέστηκαν την περίοδο της κατοχής.
Αυτοί όμως έχασαν τη ζωή τους σε διάστημα άνω των τριών χρόνων, ενώ εκείνοι των Δεκεμβριανών μέσα σε μερικές εβδομάδες. Αν δεχθούμε, κατά προσέγγιση, τους αριθμούς του ΓΕΣ, τις μαρτυρίες μελών της Αριστεράς και προσθέσουμε τους νεκρούς ενόπλους των δύο πλευρών, τότε μιλάμε για πάνω από 1.000 νεκρούς την ημέρα!
Οι εφιαλτικοί αυτοί αριθμοί κατατάσσουν τη Μάχη των Αθηνών σε μια από τις πιο πολύνεκρες στην παγκόσμια ιστορία. Μέλη του ΕΑΜ συλλαμβάνονται από Άγγλους στρατιώτες. Η πλευρά του ΕΑΜ αποδίδει τους νεκρούς αμάχους σε βρετανική προβοκάτσια. Ισχυρίζονται ότι οι Βρετανοί, αφού συγκέντρωναν νεκρούς ΕΛΑΣίτες και πολίτες, τους μετέφεραν σε συγκεκριμένες περιοχές, τους ακρωτηρίαζαν και τους παραμόρφωναν παρουσιάζοντας μετά τα πτώματα ως «φρικώδη έργα των κομμουνιστών».
Ο Νίκος Ζαχαριάδης, κατά τις εργασίες της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ (Ιούνιος 1945) ανέφερε: «Αγριότητες έγιναν κατά τον Δεκέμβρη και τέτοιες έκαμαν και μέλη του Κόμματος που ήταν είτε προβοκάτορες, είτε ανάξια να είναι μέλη του. Φυσικά οι πράξεις τους δημιουργούν ευθύνες για το Κόμμα. Μα μια που το ΚΚΕ δεν έδωσε τέτοια γραμμή και αποκήρυξε και αυτούς που έκαναν υπερβασίες και τις υπερβασίες τις ίδιες, δεν δημιουργείται θέμα ηθικής τάξης για το ΚΚΕ. Γιατί το Κόμμα μας έχει το θάρρος να διακηρύξει ότι περιπτώσεις όπως του Κορώνη ή της ηθοποιού Παπαδάκη δεν μπορούν να βρουν δικαίωση και πρέπει να καταδικαστούν ανοικτά»….
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/dekemvriana-ston-emfilio-tis-athinas-se-33-imeres-i-nekri-itan-perissoteri-apo-ekinous-tou-ellinoitalikou-polemou/
ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ
