Γράφει ο Σωτήρης Παπαμιχαήλ
Γαλέρες 1500 μΧ Σκλάβοι δεμένοι χρόνια στα έγκατα των περιβόητων πλοίων. Ζούσαν στους πάγκους τους μαζί με τα περιττώματα τους και η φρικτή τους μοίρα ήταν να πεθάνουν είτε σε ναυμαχίες είτε από τις μολύνσεις και τις ασθένειες που τους αποτέλειωναν.
Η γαλέρα έμεινε στη λαϊκή συνείδηση και σαν το κολαστήριο των ναυτικών της, αλλά κυρίως των κωπηλατών της.
Βύρωνας 2022, 522 χρόνια μετά. Οι συνθήκες στην υπηρεσία καθαριότητας είναι παρόμοιες.
Στο φύλλο του Απριλίου, φιλοξενήσαμε μια συνέντευξη με εργαζόμενες στην καθαριότητα του Δήμου,και με τίτλο «Καθαριότητα με άρωμα γυναίκας». Η Κατερίνα και η Μαριάννα μας είπαν μεταξύ άλλων:
Κατερίνα: Σίγουρα θα βοηθούσε να υπάρχει μια ξεχωριστή γυναικεία τουαλέτα και να είναι καθαρή. Εγώ που δουλεύω πρωί, χρησιμοποιώ την κοινή (ανδρών – γυναικών) τουαλέτα του κυλικείου. Στη βραδινή βάρδια δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
Μαριάννα: Σωστά, υπάρχει μια κοινή τουαλέτα για όλους. Θα προτείναμε λοιπόν να υπάρχουν γυναικείες τουαλέτες, όπου θα μπορούμε να έχουμε και τα είδη υγιεινής μας για ό,τι τυχόν χρειαστεί.
Όμως τι γίνεται με τις απογευματινές και τις βραδινές βάρδιες, που το κυλικείο είναι κλειστό;
Ας δούμε την ιστορία απ’ την αρχή και ίσως καταλάβετε γιατί ξεκίνησα να γράφω για γαλέρες. Επί Χαρδαλιά ξεκίνησαν φτιάχνονται τουαλέτες και μπάνια, για τους εργαζόμενους στην καθαριότητα. Όμως στην πορεία το «έργο» αυτό «υποβαθμίστηκε» και μετατράπηκε σε αποθήκη υλικών καθαριότητας κι εκεί με σκούπες, φαράσια, υγρά καθαρισμού κλπ εξυπηρετεί κι ως τουαλέτα πια ΧΩΡΙΣ ΠΟΡΤΑ, χωρίς χαρτί «συνήθως», χωρίς σαπούνι και μάλιστα, για να τη χρησιμοποιήσεις χρειάζεσαι το κλειδί της αποθήκης, που σημαίνει να αναζητήσεις τον υπεύθυνο που το έχει. Κι ακόμη χειρότερα μάλλον χρειάζεσαι και κάποια συνάδελφο να φυλάει τσίλιες, όταν θέλεις να τη χρησιμοποιήσεις.
Φυσικά ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟΥΑΛΕΤΑ. Να συζητήσουμε για φοριαμούς ώστε να αλλάξεις τα καθαρά σου ρούχα και να βάλεις τα ρούχα της δουλειάς και αντίστροφα. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΕΣ. Δεν υπάρχουν φοριαμοί. Έτσι γυρνώντας απ’ τη δουλειά και τις «αγκαλιές» με τα σκουπίδια πρέπει να ξεχάσεις το μπανάκι, που θα σε κάνει να νοιώσεις άνθρωπος, να ξεχάσεις κάθε έννοια υγιεινής και να συνεχίσεις μέχρι το σπίτι σου, κατάκοπος και ΒΡΩΜΙΚΟΣ.
Κι αναρωτιέμαι. Πόσο κοστίζει ευαίσθητοι κύριοι της δημοτικής αρχής, να φτιάξετε δύο τουαλέτες να μπορούν οι εργαζόμενοι σε συνθήκες υγιεινής και αξιοπρέπειας να κάνουν την ανάγκη τους; Να βάλετε δύο φοριαμούς να μπορούν να βγάλουν τα καθαρά τους ρούχα και να βάλουν τα ρούχα της δουλειάς και αντίστροφα; Πόσο κοστίζουν δυο ντουζιέρες; Ξοδεύετε ένα σωρό λεφτά και έχετε γεμίσει το Βύρωνα graffiti και δεν ξοδεύετε μισό ευρώ για να φτιάξετε δύο τουαλέτες;
ΝΤΡΟΠΗ απλά ΝΤΡΟΠΗ σας.
