Του Γιώργου Ζαχαρόπουλου
Χωρίς αμφιβολία στις τελευταίες εξελίξεις στα αθλητικά δρώμενα της χωρας βρίσκεται η είσοδος της ΑΕΚ στο νέο της γήπεδο την ΟΠΑΠ ΑΡΕΝΑ-ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ.Η ΑΕΚ έπειτα από 19 χρόνια μιας ιδιόμορφης προσφυγιάς καταφέρνει να επιστρέψει εκεί που ανήκει, στο σπίτι της.
Δεν είναι όμως μια απλή κατασκευή ενός ακόμα νέου και σύγχρονου γηπέδου που αναβαθμίζει το πρεστίζ μιας ομάδας. Δε θα σταθούμε εκεί αλλά στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που το κάνουν ένα σύμβολο όλων των ξεριζωμένων Ελλήνων οι οποίοι αναζητούν ακόμα τη δικαίωση. Το νέο σπίτι της ΑΕΚ αποτελεί πολλά περισσότερα από ένα απλό γήπεδο. Είναι ένας χώρος μνήμης της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και του προσφυγικού ελληνισμού. Με τη δημιουργία του μουσείου προσφυγικού ελληνισμού η ΑΕΚ στο νέο της γήπεδο δίνει τη δυνατότητα σε όλους του ανθρώπους ανεξάρτητου καταγωγής να μάθουν και θυμηθούν γεγονότα που έβαψαν με αίμα τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας. Επίσης χιλιάδες απόγονοι Ποντίων και Μικρασιατών θα βρίσκουν εκεί τον χώρο που τιμά και λυτρώνει τις ψυχές των προγόνων τους.
Η αρχιτεκτονική δομή του γηπέδου είναι έτσι φτιαγμένη ώστε να θυμίζει τα τείχη της Πόλης και οι θύρες φέρουν ονόματα από τις αλησμόνητες πατρίδες. Είναι αναμφισβήτητα ένα κτίσμα άμεσα συνδεδεμένο με τον πόνο των ίδιων των ανθρώπων που δημιούργησαν την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια όταν εκδιώχθηκαν από την πατρίδα τους. Η Αγία Σοφία είναι φόρος τιμής στους απανταχού ξεριζωμένους πρόσφυγες κάτι που ως Βυρωνιωτες γνωρίζουμε πολύ καλά. Η περιοχή μας αποτελεί έναν από τους κυριότερους χώρους εγκατάστασης των προσφυγων μετά την μικρασιατική καταστροφή. Επομένως η δημιουργία αυτού του γηπέδου να προσφέρει ένα αίσθημα δικαίωσης σε εκατοντάδες πολίτες της συνοικίας μας ανεξάρτητα από το αν υποστηρίζουν την ΑΕΚ η όχι.
Εν κατακλείδι το νέο αυτό παλάτι της ΑΕΚ δε θα έχει ζωή μόνο στο κυριακάτικο παιχνίδι.Θα είναι διαθέσιμο σε όλους τους πολίτες που θέλουν να θυμηθούν τις ιστορίες των προγόνων τους, σε όλα τα παιδιά όπου με τις σχολικές εκδρομές στο μουσείο θα μαθαίνουν την ιστορία και στον κάθε άνθρωπο που θέλει να κρατάει πάντα αναμμένο το καντήλι των χιλιάδων αδικοχαμένων και ξεσπιτωμένων ψυχών.
