10 Φλεβάρη 2024.
Νομίζω πως την είδα στον ύπνο μου, μαζί με τους συγγενείς της, να μου χαμογελούν.
Η μικρή ΧιντΡατζαμπ, ήταν 6 χρονών, και ταξίδευε με αυτοκίνητο, μαζί με συγγενείς της, έξω από την πόλη της Γάζας, στην Παλαιστίνη. Η τύχη της αγνοούνταν για 12 ημέρες, λόγω του πολέμου, και των συνεχών βομβαρδισμών, από τον ισραηλινό στρατό. Το μικρό κορίτσι, εντοπίστηκε μέσα σε αυτοκίνητο, κοντά σε πρατήριο βενζίνης, στη συνοικία Τελ αλΧάουα, μόλις υποχώρησε από την περιοχή ο ισραηλινός στρατός κατοχής. Η Οικογένεια της κατηγόρησε τους ισραηλινούς για τον θάνατο της. Το κορίτσι είχε ειδοποιήσει μέσω κινητού, ότι τους χτυπούσαν, και δίπλα της στο αυτοκίνητο ήταν ήδη νεκρή η αδελφή της και άλλα μέλη της Οικογένειας που ταξίδευαν μαζί.
…..“ ελάτε να με πάρετε, φοβάμαι, σκοτεινιάζει, φοβάμαι το σκοτάδι… “ ακούγεται να λέει, σε ηχητικό απόσπασμα που έδωσε στην δημοσιότητα η Ερυθρά Ημισέληνος. Στο ηχητικό αυτό, ακούγεται αρχικά η αδελφή της να λέει ότι είναι ένα άρμα μάχης δίπλα τους και τους χτύπησαν, ενώ η 6χρονη να παρακαλεί να τους σώσουν…
Όσοι ήταν στο αυτοκίνητο ,σκοτώθηκαν, δήλωσε ο παππούς της στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Η Ερυθρά Ημισέληνος, ανακοίνωσε ότι είχε στείλει ασθενοφόρο, με 2 γιατρούς, για να βοηθήσουν. Λίγο αργότερα, ανακοινώθηκε ότι βρέθηκαν και αυτοί νεκροί, μέσα στο ασθενοφόρο, στην ίδια γειτονιά. Ανακοινώθηκε ότι τα ισραηλινά τανκς σκόπιμα τους βομβάρδισαν, μόλις έφτασαν στο σημείο για βοήθεια, παρά τον προηγούμενο συντονισμό με τον στρατό του Ισραήλ.
Βρισκόταν για 35 ώρες, δίπλα σε πτώματα.
Η μικρή Χιντ, ίσως είναι πια ευτυχισμένη, σε ένα άλλο κόσμο, πιο ανθρώπινο. Ίσως βρίσκεται, μαζί με την αδελφή και τους συγγενείς της, να χαμογελούν. Δίπλα τους, σίγουρα είναι, τα μικρά παιδιά, οι ηλικιωμένοι, και οι εκατοντάδες άοπλοι πολίτες, που δολοφονήθηκαν, κατά την εισβολή των τρομοκρατών, στο Ισραήλ, στις 7 Οκτώβρη. Σίγουρα, είναι όλοι μαζί, με τους 28000 χιλιάδες Παλαιστίνιους, που έχει δολοφονήσει το Ισραήλ, από την ημέρα της εισβολής στη Γάζα. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, παιδιά, ηλικιωμένοι, γυναίκες, άοπλοι άνθρωποι.
Τους ονειρεύομαι, να κάθονται, σιωπηλοί και γαλήνιοι, όλοι μαζί, χωρίς Θρησκείες και Πατρίδες. Χωρίς σύνορα και μίσος. Μαζί τους, μαζεύονται, κι άλλοι πολλοί, θύματα της βίας, στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Συρία, την Λιβύη, τον Λίβανο. Κι όσοι πνίγηκαν στα νερά της Μεσογείου, Αφρικανοί και άλλοι, προσπαθώντας να σωθούν από τον πόλεμο ή την πείνα.
Στρατιές, ολάκερες, ατέλειωτες. Στο βάθος, ίσως ξεχωρίζω και κάποια παιδιά, από στρατόπεδα συγκέντρωσης, με το Άστρο του Δαυίδ, στο πουκάμισο τους….
Είδα στον ύπνο μου, την μικρή Χίντ, μαζί με τους δικούς της, ολοζώντανους να χαμογελούν.
Δεν πρόκειται να στοιχειώσουν, τον ύπνο και τα όνειρα μου, ούτε και τα δικά σου, θαρρώ..
Μακάρι, να στοιχειώσουν, αυτούς που φταίνε πάντα, για τον πόλεμο.
–https://www.youtube.com/watch?v=AXKcsAJDDBs
–https://www.lifo.gr/now/world/brethike-nekri-i-6hroni-poy-agnooyntan-edo-kai-dyo-ebdomades-sti-gaza
