…και η αλήθεια είναι ότι, για να κάνεις απολογισμό, χρειάζεται, οπωσδήποτε, να έχεις καταλογισμό!
Ένας χρόνος μετά τις δημοτικές εκλογές, και το τάιμινγκ είναι το σωστό! Λίγο πριν είναι ανώριμο για εκτιμήσεις, αποφάσεις, εκκινήσεις, ενώ λίγο μετά μπορεί να είναι και αργά… «Αργά για δάκρυα», όπως λέει και το γνωστό άσμα… Τώρα είναι η ώρα να δεις τι γίνεται, αφού έχει περάσει ένα ικανό διάστημα δοκιμασίας των δημοτικών αρχών!
Σε αυτήν τη φάση, όμως, δεν θα εστίαζα καν στο παραχθέν έργο των νεοεκλεγεισών δημοτικών αρχών, αλλά στο πώς φαίνονται στα μάτια μου οι αυτοαποκαλούμενοι «σωτήρες» των δήμων και οι «σύμμαχοί» τους και στο ξετύλιγμα των στόχων και των σκοπών τους μετά τον διαγκωνισμό τους για την κατάκτηση της εξουσίας… και εδώ έχει να πει κανείς πολλά, και, δυστυχώς, όχι καλά…
Ας πάρουμε ως τυχαίο παράδειγμα τον Δήμο Καισαριανής. Τι συνέβη σε αυτόν τον Δήμο; Από το 2019 έως το 2021, δηλαδή σχεδόν αμέσως μετά την εκλογή του τότε Δημάρχου, ξεκίνησε το παγκόσμιο φαινόμενο της πανδημίας, που μας απέκλεισε σχεδόν από τα πάντα. Αυτό, όμως, δεν επέφερε συνέπειες στον Δήμο Καισαριανής, ο οποίος χρησιμοποίησε δημιουργικά το διάστημα αυτό για να φέρει μεγάλα έργα πνοής για την πόλη! Παράλληλα, κατά την προηγούμενη τετραετία ίσχυσε το σύστημα της απλής αναλογικής (που μόνον απλή δεν ήταν εδώ που τα λέμε…). Ειδικά σε δήμους με κομματικές ιδιαιτερότητες, όπως ο δήμος της Καισαριανής μεταφράστηκε σε αγώνα επιβολής των αποφάσεων των μειοψηφιών που ονειρεύονταν να γίνουν πλειοψηφία… και τα κατάφεραν…
Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να συγχαρώ καμία από αυτές τις μειοψηφίες. Στα μάτια μου παραμένουν μειοψηφίες, και μάλιστα με την ποιοτική έννοια του όρου… Δεν φείσθηκαν «κόπου», χρόνου, μηχανορραφιών, θεατρικών παραστάσεων μέσα στα δημοτικά συμβούλια, φωνών, κραυγών, «μπουκαρισμάτων», διαβολής, κατηγοριών, αποστέρησης έργων από την πόλη, μπλοκαρίσματος αποφάσεων όπου μπορούσαν! Πράγματι, θαυμαστό το πόσο μπορεί να επηρεαστεί το εκλογικό σώμα από κάτι τέτοια καραγκιοζιλίκια…
Ωστόσο, εξελέγησαν και θα είναι παρούσες οι «δυνάμεις» αυτές για τα επόμενα χρόνια… δυστυχώς… Και εγώ με τη σειρά μου, θα περιμένω να δω πότε θα κατανοήσει ο Έλληνας πολίτης και δημότης – κυρίως ο δημότης – τη δύναμη που έχει η ψήφος του! Τη δύναμη να δρα συλλογικά και ανεξάρτητα από κομματικούς μηχανισμούς στον δήμο του! Τη δύναμη να κάνει την ανατροπή και να δει το κοινό καλό και όχι μόνο μέχρι το κατώφλι της πόρτας του… Τη δύναμη να είναι ο ίδιος ο δημιουργός της ιστορίας του, και να μην αφήνει κανέναν να την γράφει για λογαριασμό του… Τη δύναμη να κάνει και αυτός έναν απολογισμό, βρε αδερφέ, και να πει: «Έφταιξα»! Μέχρι τότε, εκτός από απολογισμούς και λογισμούς, ας κάνουμε και μερικούς υπολογισμούς… Ας υπολογίσουμε πόσο φτωχότεροι γίναμε που δεν ψηφίσαμε κάποιους δημάρχους…
