Μια πονεμένη ιστορία…
Μια ιστορία που ξεκίνησε επί δημαρχίας κ. Βοσκόπουλου , χωρίς καμία διαβούλευση, χωρίς ποτέ να παρουσιαστεί στους κατοίκους της Καισαριανής και χωρίς ποτέ να λάβει υπόψιν της γνώμη , πρόταση , αντίρρηση οποιουδήποτε κατοίκου ή δημοτικής παράταξης.
Μια ιστορία που όταν άρχισε να υλοποιείται , άρχισε ταυτόχρονα να φαίνεται πως δεν υπήρχε καμία πρόθεση να είναι μια πλατεία για τους δημότες , μια πλατεία για να παίζουν τα παιδιά μας , μια πλατεία για αναψυχή και χαλάρωση , για κοινωνική συνεύρεση και πολιτικές συγκεντρώσεις, μια πλατεία ελεύθερη για όποιον δεν μπορεί ή δεν θέλει να πληρώσει για να κάτσει σε κάποιο από τα μαγαζιά της πλατείας.
Μια κατασκευή που συνεχίστηκε να υλοποιείται από τη δημοτική αρχή του κ. Σταμέλλου , η οποία εξ αρχής δήλωσε με επιμονή, ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα σε όλα αυτά που προβλέπονταν στη σύμβαση της ανάπλασης -και τα οποία και οι ίδιοι πριν εκλεγούν κατηγορούσαν- …διότι θα χάνονταν τα χρήματα της χρηματοδότησης . Εκ των υστέρων βέβαια διάφορα (όσα ήθελαν ? , όσα επιλέχθηκαν ? )μπόρεσαν να αλλαχθούν π.χ. η θέση του μνημείου , η μη δημιουργία μιας μόνο λωρίδας σε μέρος της λεωφόρου κ.λ.π..
Μια κατασκευή που συνεχίστηκε με κακοτεχνίες , με βλάβες , με μη λειτουργικές κατασκευές οι οποίες διαπιστώθηκαν και δημιουργήθηκαν ήδη από τις εργασίες και πολύ πριν την ολοκλήρωση , η οποία βέβαια παρά το αρχικό πλάνο έχει ήδη αναβληθεί δυο φορές.
Μια κατασκευή η οποία έδειχνε από την αρχή αλλά δυστυχώς και στη συνέχεια ότι σκοπεύει σε μια πλατεία για τα μαγαζιά της και μόνο. Ούτως ή άλλως από τον σχεδιασμό της, χάριζε στα μαγαζιά και νομιμοποιούσε τα 100 ΕΠΙΠΛΕΟΝ τετραγωνικά που παράνομα μέχρι τότε χρησιμοποιούσαν , απλώνοντας τραπεζοκαθίσματα πέραν του χώρου που τους ανήκε.
Και φτάνουμε στο σήμερα , πριν καν ολοκληρωθεί η πλατεία , να βλέπουμε και να διαπιστώνουμε καθημερινά ότι αυτό που έχει μείνει ως «πλατεία» Καισαριανής είναι ένας φαρδύς διάδρομος με πολύ περισσότερο περιορισμένη δυνατότητα από πριν, να παίξουν παιδιά , να κάνουν ποδήλατο, να περπατήσουν ή να καθίσουν ηλικιωμένοι .
Παρόλα αυτά όμως τα μαγαζιά της πλατείας και πάλι …εξαπλώνονται! Ο υποτιθέμενος διάδρομος που προβλεπόταν μεταξύ των κτιρίων των καταστημάτων και των τραπεζοκαθισμάτων για να περνάνε οι πεζοί αλλά και ο οδηγός όδευσης τυφλών , έχει ήδη καταληφθεί από τα μαγαζιά.
Από τραπέζι για τους καπνιστές , τραπέζια με τον εξοπλισμό των καταστημάτων , τραπέζια για το προσωπικό κι ότι άλλο μπορεί κανείς να επινοήσει!
Σαφώς οι καταστηματάρχες επιδιώκουν όσο το δυνατό μεγαλύτερο κέρδος και κάνουν εξαρχής σαφείς τις προθέσεις τους . Η δημοτική αρχή όμως τι επιδιώκει ?
Να τους εξυπηρετήσει ή να εξασφαλίσει στοιχειωδώς έστω μια πλατεία για τους κατοίκους της πόλης ?
Όπως μας δηλώθηκε από τη μεριά της δημοτικής αρχής θα επιβάλει τα όσα προβλέπονται και τα καταστήματα καταπατούν … ΜΟΝΟ με πρόστιμα .
Αυτή είναι η πρόθεση της δημοτικής αρχής και δεν δείχνει καμία διάθεση να συγκρουστεί με τους καταστηματάρχες , για να διασφαλίσει με τον οποιοδήποτε τρόπο ,τον ελεύθερο χώρο της πλατείας που ανήκει στους κατοίκους.
Η δική μας πρόθεση είναι μια πλατεία για εμάς. Μια πλατεία χώρος συνάντησης, διασκέδασης και συναναστροφής μικρών και μεγάλων. Θέλουμε πλατείες, ελεύθερους δημόσιους χώρους και πράσινο για τους κατοίκους της πόλης .
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΟΣΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ . ΤΙΠΟΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ .
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ στους καταστηματάρχες όποτε υπάρχει καταπάτηση του χώρου διέλευσης πεζών.
ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ τραπέζια που βρίσκονται σε αυτό το χώρο.
ΑΝΑΓΚΑΖΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ .
ΟΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΤΕΣ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΟΥΤΕ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ .
Πηγή: anipotaxtikaisariani.gr
