Του Αλέξανδρου Στεφόπουλου
Παρέλαση
Κουνάμε πάλι λάβαρα στο Σύνταγμα
Και χαιρετάμε τα rafale στον ουρανό
Με μια υπερηφάνεια κι ένα τίναγμα
Χειροκροτάμε της πατρίδας το κενό
Ακούγεται μια βροντερή φωνή στη διαπασών
Να λέει πως η Ελλάδα μπαίνει σ’ άλλη εποχή
Στου κόσμου την εντατική, στη μέση των λυγμών
Βουλιάζει τα παιδιά της στην καινούρια κατοχή
Κρατάμε σημαιούλες να ξοφλήσουμε
Το χρέος απ’ τις αίθουσες τις σχολικές
Μα λέμε ψέματα και θα τ’ αφήσουμε
Σαν αμνησία στις επόμενες γενιές
Οκτώβριος 2024
