Μένουμε Σπίτι: 30 “διαμάντια” του Netflix που δεν είχες προσέξει μέχρι σήμερα

The Invitation
Το ‘The Invitation’ είναι ένα μακροβούτι στην παράνοια.
Είναι, όμως, και από αυτές τις ταινίες που για να τις περιγράψεις θα χρειαστεί να προδώσεις τα καλύτερα σημεία της.
Αρκέσου σε αυτό: Αν υπήρξε ποτέ κάποιο dinner party φτιαγμένο για την καταστροφή, ήταν αυτό.
H Karyn Kusama που με το ‘Girlfight’ της το 2000 είχε κερδίσει το βραβείο νεολαίας στις Κάννες και τα βραβεία επιτροπής και σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Sundance, γυρίζει εξαρχής με ένταση αυτό το δείπνο από την κόλαση και χτίζει το δράμα με τρόπο που αφήνει τους θεατές να κάνουν εικασίες παράλληλα με τους χαρακτήρες.
Εξαιρετική δουλειά, επίσης, από τους Michiel Huisman (Game of Thrones), Logan Marshall-Green (Prometheus) και την Tammy Blanchard σε απολαυστικό ρόλο παλαβής νοικοκυράς. Για πολλούς το ‘Invitation’ ήταν η επιστροφή σε φόρμα της Kusama μετά το ‘Jennifer’s Body’, αλλά δεν θα ακούσεις κακή κουβέντα για το ‘Jennifer’s Body’ από μας.

The Edge of Seventeen
Η 17χρονη Nadine (Hailee Steinfeld) ένιωθε αμήχανα και πριν ο δημοφιλής στο σχολείο τους αδερφός της αρχίσει να βγαίνει με την κολλητή της φίλη. Τώρα, όμως, νιώθει πιο μόνη από ποτέ. Η απροσδόκητη φιλία της με ένα συμπονετικό αγόρι και με έναν καθηγητή της (Woody Harrelson) που την καθοδηγεί σε προβλήματα φιλίας, έρωτα και οικογένειας, αρχίζει να ελπίζει ότι τα πράγματα ίσως δεν είναι και τόσο μαύρα.
Τόσο γλυκό όσο και βρώμικο, το κωμικό ‘Edge of Seventeen’ μοιάζει εντυπωσιακά αυθεντικό ως ιστορία ενηλικίωσης, ειδικά σε σχέση με το πόσο σημαντικά φαίνονται όλα στην ηλικία της Nadine. Η Steinfeld είχε Oscar buzz όταν η ταινία έκανε την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ του Τορόντο και όχι άδικα.
I Don’t Feel at Home in This World Anymore

I Don’t Feel at Home in This World Anymore
Αυτή την ταινία κατά πάσα πιθανότητα θα στην είχε προτείνει το 2017. Ήταν από τις πρώτες ακριβές αγορές του Netflix από το Φεστιβάλ Sundance και έτσι την τιμούσε πριν πνιγεί τελικά στον αλγόριθμο. Ο Elijah Wood υποδύεται έναν μοναχικό geeky τύπο που βοηθάει τη γειτόνισσά του να βρει τους ανθρώπους που της έκλεψαν το σπίτι. Ο καταθλιπτικός τίτλος δεν είναι αντιπροσωπευτικός για τη διάθεση της ταινίας.
Το ‘I Don’t Feel at Home in This World Anymore’ είναι μία μαύρη κωμωδία, ένα ήπιο, απροσδόκητα συναισθηματικό θρίλερ που κλιμακώνεται στο ύφος ενός ‘Fargo’, για δύο καθημερινούς ανθρώπους που μπλέκουν στον κόσμο εγκληματικότητας. Είναι πολύ έξω από το στοιχείο τους και ό,τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει.

Private Life
Μετά το υποψήφιο για Όσκαρ ‘Savages’, η Tamara Jenkins παραπήρε τον χρόνο της για το επόμενό της φιλμ. Η σκηνοθέτης επέστρεψε με μια παραγωγή του Netflix και παρέμεινε μία έξοχη χρονογράφος για την ανώτερη μεσαία τάξη και τα κουσούρια της.
Εδώ γράφει και σκηνοθετεί για ένα ζευγάρι που δεν μπορεί να κάνει παιδιά. Οι πάντα αξιόπιστοι Kathryn Hahn και Paul Giamatti στρέφονται τελικά στην ανιψιά τους, με την ελπίδα ότι θα τους αφήσει να γονιμοποιήσουν ένα ωάριό της. Στον ρόλο της ανιψιάς κλέβει την παράσταση η Kaylis Carter του ‘Godless’.
Εκτός από το χιούμορ και την οδύνη που συνδυάζει άψογα η Jenkins, το πιο αξιοσημείωτο γνώρισμα της ταινίας είναι η αισθητή απουσία υπερβολής. Η δημιουργός έχει αυτοπεποίθηση με την καθημερινότητα, ξέρει πώς να βρίσκει το δράμα μέσα της για να κρατά το ενδιαφέρον και ελπίζουμε πως δεν θα περάσει άλλη μία δεκαετία χωρίς ταινία της.

Outside In
Αφού εξέτισε ποινή 20 ετών γιατί ήταν στο λάθος μέρος τη λάθος ώρα, ο Chris (Jay Duplass) εξασφαλίζει την αποφυλάκισή του υπό όρους, κυρίως μέσω της στήριξης και των ενεργειών της πρώην καθηγήτριάς του στο Λύκειο, Carol (Edie Falco). Όσο προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις πρροκλήσεις του κόσμου που βρήκε βγαίνοντας από τη φυλακή αλλά και τη δύσκολη σχέση με τον αδερφό του, θα κάνει ερωτική εξομολόγηση στην παντρεμένη Carol που δεν μπορεί να ανταποδώσει. Ή μήπως μπορεί;
Το ‘Outside In’ δεν είναι ταινία μεγάλων γεγονότων και στιγμών. Αντίθετα αποκτά το μομέντουμ της μέσα από μικρές αποφάσεις που παίρνουν οι πρωταγωνιστές για να φτάσουν στο τέλος σε μία αλληλεπίδραση κατανόησης που κέρδισαν με κόπο. Η επιλογή, επίσης, του ‘puppy face’ Duplass σε ρόλο πρώην κατάδικου, δρα με ενδιαφέρον εναντίον τυχόν εικασιών μας για την εμπειρία των φυλακισμένων.

Super Dark Times
Τοποθετημένο σε αμερικανικά προάστια των ‘90s, το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Kevin Phillips ακολουθεί τους αχώριστους κολλητούς φίλους Zach και Josh. Οι δυο τους δανείζονται ένα σπαθί σαμουράι για να περάσουν την ώρα τους στο τοπικό πάρκο, αλλά ένα τραγικό περιστατικό θα τους αποδιοργανώσει και θα δώσει τη θέση της αθωότητάς τους στη βία και την παράνοια.
Αυτός ο χαμός της αθωότητας βρίσκεται στο κέντρο ενός δραστικού θρίλερ που επενδύει συναισθηματικά στους χαρακτήρες του και ζωγραφίζει ένα αυθεντικό πορτραίτο της εφηβείας, χωρίς όμως να ενδίδει στο ένστικτο της νοσταλγίας. Ο Phillips δουλεύει αρμονικά με τους συνεργάτες που έχτισαν μαζί του το ‘Super Dark Times’ – από τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών μέχρι την παλέτα του design που ταιριάζει άψογα με τους τραυματισμένους εφήβους της ιστορίας.

The Land of Steady Habits
Η υποψήφια για Όσκαρ Nicole Holofcener φτιάχνει έναν ακόμη από τους ήρωές της που εδώ ενσωματώνει ο αγαπημένος Ben Mendelsohn – εξαντλημένος, πληγωμένος, ακόμα στην προσπάθεια, ένα όμορφο ανθρώπινο αχούρι. Μιλάμε για τον Anders Hill, έναν 50άρη έτοιμο να απολαύσει τα οφέλη μιας συνετής ζωής τώρα που παραιτήθηκε από τη δουλειά του και ξόφλησε τα δίδακτρα του γιου του. Αφήνει τη γυναίκα του, αγοράζει ένα διαμέρισμα και περιμένει την νέα του ελευθερία να τον μεταμορφώσει.
Η Holofcener καταλαβαίνει το ανθρώπινο πάθος και τις συμπεριφορές, τη μελαγχολική σουρεάλ τραγωδία της ανθρώπινης εμπειρίας, και τη μετουσιώνει σε ένα αδέξιο ταξίδι ενός άνδρα που προσπαθεί να συμφιλιώσει το παρελθόν και το παρόν του, πηγαίνοντας βαθύτερα τονικά από μια εξέταση της μεσήλικης ανίας.

The Earthquake Bird
H Alicia Vikander επιστρέφει στο μουντό σινεμά υπόγειας αναταραχής που την έκανε διάσημη με το ‘Ex Machina’, σε μία πολύ μεθοδική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου της Susanna Jones. Εδώ υποδύεται μία Σουηδέζα απόδημο που ζει πια στο Tokyo του 1989. Καθώς προσπαθεί να δραπετεύσει και να ξεχάσει τα τραύματα του παρελθόντος της, η ζωή της είναι πια ιδανικά επαναλαμβανόμενη και συνηθισμένη.
Πάνω που η παγωμένη της μάσκα αρχίζει να υποχωρεί μέσα από τη γνωριμία της με τον επίδοξο φωτογράφο Teiji, η λεπτομερώς σχεδιασμένη ζωή της διακόπτεται όταν μία Αμερικανίδα γνωστή της εξαφανίζεται και θεωρείται νεκρή. Ερωτικό νεο-νουάρ θρίλερ με μια πολύ δυνατή ερμηνεία από τη Vikander και αρκετά twists για να μείνεις με μετασεισμικές δονήσεις.

Alias Grace
Μετά το πιο θορυβώδες ‘Handmaid’s Tale’, το ‘Alias Grace’ είναι η δεύτερη τηλεοπτική μεταφορά βιβλίου της Margaret Atwood και βασίζεται στην αληθινή υπόθεση ενός διπλού φόνου σε μια απομακρυσμένη πόλη του Καναδά το 1843. Η Grace της ιστορίας βασίζεται σε μια πραγματική Ιρλανδή μετανάστρια που μετακόμισε ως έφηβη στον Καναδά τον 19ο αιώνα για να εργαστεί ως υπηρέτρια, και αργότερα κατηγορήθηκε μαζί με τον επιστάτη της φάρμας όπου εργαζόταν για τον διπλό φόνο του αφεντικού τους και της οικονόμου. Τα λίγα στοιχεία για τη Grace που επιβιώνουν ως σήμερα – κυρίως βάσει μαρτυριών από τη δίκη της – είναι διφορούμενα. Για κάποιους ήταν ψυχρή και ικανή για το έγκλημα που είχε τότε συγκλονίσει όλη τη χώρα, για άλλους πολύ κουτή για να το έχει διαπράξει.
Το ‘Alias Grace’ του Netflix εκμεταλλεύεται όλες αυτές τις περιγραφές, για να συναρμολογήσει τελικά ένα αινιγματικό προφίλ μιας γυναίκας με κενά μνήμης που εξιστορεί τη ζωή της σε έναν ψυχίατρο, χωρίς όμως ποτέ να κερδίζει την εμπιστοσύνη μας ως αξιόπιστος αφηγητής. Διέπραξε τους φόνους ή έπεσε θύμα εκμετάλλευσης; Όλα αυτά τα σενάρια παίζουν με ίσες πιθανότητες, αλλά είναι ο έλεγχος της αφήγησής τους από τη Γκρέις που κάνει την εντυπωσιακή μεθοδικότητα της σειράς να συναρπάζει. Ο κακοποιητικός πατέρας, ο ανειλικρινής εραστής, ο ευγενικός σύζυγος που αντιμετωπίζει τα ψυχολογικά τραύματα σχεδόν ηδονοβλεπτικά, όλοι τους θέλουν να σκαλίσουν τα σωθικά της Grace και των γυναικών που την περιβάλλουν, για να εκθέσουν όλα όσα εκείνες πασχίζουν να κρατήσουν δικά τους σε έναν κόσμο που τις τιμωρεί καθημερινά για το φύλο τους. Όταν το θύμα όμως μάθει να ελίσσεται μέσα στην επιβεβλημένη σιωπή, βρίσκεται τελικά οπλισμένο. Και όταν το όπλο στρέφεται και εναντίον του θεατή, τότε το ‘Alias Grace’ απογειώνεται.

Other People
Ο Jesse Plemons υποδύεται έναν ζορισμένο συγγραφέα που επιστρέφει στο σπίτι της δυσλειτουργικής οικογένειάς του για να περιποιηθεί την ετοιμοθάνατη μητέρα του, την ίδια στιγμή που ο πατέρας του δεν αποδέχεται τη σεξουαλικότητά του.
Η ημι-αυτοβιογραφική ταινία του Chris Kelly είναι μια συγκινητική ντραμεντί που αποφεύγει τα κλισέ, για να γίνει μια πολύ βαθιά, προσωπική αφήγηση ταυτότητας και πένθους που εκμεταλλεύεται απόλυτα το εύρος της Molly Shannon, μίας εκ των πιο υποτιμημένων ηθοποιών στο Hollywood.

Strong Island
Κέρδισε το Special Jury Prize στο φεστιβάλ του Sundance, αγοράστηκε από το Netflix και έφτασε μέχρι τα Όσκαρ. Το ‘Strong Island’ είναι η ιστορία του William Ford Jr., ενός μαύρου κατοίκου του Long Island που δολοφονήθηκε το 1992 από τον Mark Riley, έναν λευκό μηχανικό. Ο τότε 19χρονος μηχανικός δεν καταδικάστηκε ποτέ για το έγκλημά του, ενώ ο Ford που περιγράφηκε ως εχθρικός και βίαιος από την αστυνομία, σκιαγραφείται τώρα από φίλους και συγγενείς ως μία προστατευτική φιγούρα που αγαπούσαν όλοι.
Το δυνατό χαρτί του ‘Strong Island’ είναι ότι ενδιαφέρεται τόσο για την εξερεύνηση της ιστορίας, όσο και για τον τρόπο με τον οποίο θα στη διηγηθεί. Είναι μία αποφασιστική ματιά στην απώλεια όπως τη βιώνει ο αδερφός του Ford και δημιουργός του φιλμ, Yance Ford, και την κοινωνική αδικία του αμερικανικού συστήματος που συνδέεται συχνά με τον συστημικό ρατσισμό.

A Ghost Story
Ένας άντρας (Casey Affleck) πεθαίνει, αλλά επιστρέφει στη ζωή για να στοιχειώσει τη γυναίκα του (Rooney Mara). Το ‘A Ghost Story’ είναι ουσιαστικά ο Affleck με ένα σεντόνι στο κεφάλι να σέρνεται στο σπίτι της γυναίκας του και υποθέτω ότι αυτό ως ιδέα δεν θα ταιριάξει σε όλους.
Το φιλμ του David Lowery (Ain’t Them Bodies Saints, Pete’s Dragon, The Old Man & The Gun) όμως, ενός δημιουργού που εναλλάσσει με μεγάλη ευκολία τα κινηματογραφικά είδη χωρίς ίχνος σνομπισμού, έχει φτιάξει μια ταινία που δομικά, σε συνδυασμό με το απίστευτο μουσικό σκορ του Daniel Hart, μιλά με μοναδικό τρόπο για την ύπαρξη και τη θλίψη της απώλειας.

The Incredible Jessica James
Μένουμε Σπίτι: 30 Μία νεαρή θεατρική συγγραφέας προσπαθεί να ξεπεράσει έναν επίπονο χωρισμό, αναπτύσσοντας δεσμούς με έναν επίσης πρόσφατα χωρισμένο άνδρα. Η πρωταγωνίστρια και κωμικός Jessica Williams είχε μόλις αποφοιτήσει από τη θητεία της στο ‘Daily Show’ όταν έκανε το πέρασμά της στο σινεμά.
Με το ‘Incredible Jessica James’ όργωσε το Sundance, το σημαντικότερο φεστιβάλ για τον ανεξάρτητο αμερικανικό κινηματογράφο, και το Netflix έσπευσε να αγοράσει τα δικαιώματα διανομής του. Η ερμηνεία της Williams ανυψώνει την αφήγηση και δίνει μια φρεσκάδα στην ηρωίδα αυτής της ρομαντικής κομεντί που ίσως σε άλλα χέρια δεν θα υπήρχε. Έχεις δει αρκετές τέτοιες ταινίες. Καμία με ηρωίδα ακριβώς σαν τη Williams.

The Wandering Earth
Ο ήλιος γιγαντώνεται με ρυθμό που σε 100 χρόνια θα καταβροχθίσει τη Γη. Σε 300 χρόνια δε, ολόκληρο το ηλιακό σύστημα. Οι κυβερνήσεις και οι επιστήμονες παγκοσμίως συνεργάστηκαν και βρήκαν τη λύση – 10.000 γιγάντιες μηχανές που τοποθετήθηκαν σε όλο τον κόσμο για να βγάλουν τον πλανήτη από την τροχιά του μέχρι να βρει τη νέα, μόνιμη θέση του 2,500 χρόνια μετά. Όταν το ταξίδι αυτό διακόπτεται βίαια λόγω της τροχιάς του Δία, μία ομάδα ηρώων θα προσπαθήσει να επαναφέρει το σχέδιο και να σώσει το μέλλον της ανθρωπότητας.
Το ‘Wandering Earth’ είναι ένα διαστημικό, διασκεδαστικό έπος αλά ‘Armageddon’ στηριγμένο σε κλασικά αρχέτυπα χαρακτήρων που εξυπηρετούν μία πρωτότυπη ιδέα. Η ταινία είναι μία από τις πιο επιτυχημένες ταινίες της δεκαετίας που μας πέρασε στο box office – 700 εκατομμύρια δολάρια εισπράξεις στην Κίνα – αν και τα σινεμά της Δύσης δεν το τίμησαν.

Blue Jay
Ασπρόμαυρο, ανεξάρτητο δράμα του Alex Lehmann με μηδενικό μπάτζετ και πρωταγωνιστές τον Mark Duplass και τη Sarah Paulson. Οι δυο τους υποδύονται ένα πρώην σχολικό ζευγάρι που συναντιέται μετά από 20 χρόνια.
Έχοντας γυρίσει πια στη μικρή τους γενέτειρα στην Καλιφόρνια, το ζευγάρι ξεκινά ένα ταξίδι αναμνήσεων σε μία μόνο νύχτα, για να καταλάβουν τι είχε πάει λάθος την πρώτη φορά που ήταν μαζί. Ειλικρινές, ανυπόκριτο φιλμ που αξίζει μεγαλύτερο κοινό από αυτό που το έχει βρει ως τώρα.

Paddleton
Δύο μοναχικοί γείτονες που υποδύονται ο Mark Duplass και ο Ray Romano αποφασίζουν να κάνουν ένα συγκινητικό road trip όταν ο ένας από τους δύο διαγιγνώσκεται με καρκίνο σε τελικό στάδιο. Η επόμενη ταινία του Alex Lehmann μετά το ‘Blue Jay’ είναι μία ζεστή, υπογείως συντριπτική μελέτη της φιλίας και της απώλειας που, παρότι ανήκει σε μία προβλέψιμη μερίδα του ανεξάρτητου σινεμά, κρύβει και εκπλήξεις. Για θεατές με υπομονή για την ανταμοιβή, αλλά και για την επιτηδευμένη ιδιορρυθμία.

Ingrid Goes West
H Ingrid (Aubrey Plaza) είναι μία ψυχικά ασταθής stalker των social media που μπερδεύει τα likes για σχέσεις ουσία. Η Taylor (Elizabeth Olsen) είναι μία influencer του Instagram που γίνεται η νέα εμμονή της Ingrid. Όταν η δεύτερη μετακομίζει στο Λος Άντζελες και καταφέρνει να παρεισφρήσει στη ζωή της Taylor, η σχέση τους πηγαίνει γρήγορα από #BFF σε #WTF. H Plaza παίζει έναν ρόλο που γεννήθηκε να παίξει στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Matt Spicer. Είναι ευαίσθητη, παρανοϊκή, σε απόγνωση. Η ίδια η ταινία είναι αστεία, καυστική και καθόλου λεπτή στα μηνύματά της. Ταιριάζει τέλεια δηλαδή με το πνεύμα της εποχής που θέλει να απεικονίσει.

The Breadwinner
Οσκαρικό φιλμ για το πανέμορφο, ατρόμητο παραμύθι για το θάρρος ενός κοριτσιού κάτω από τον έλεγχο των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν του 2001. Όταν ο πατέρας της συλλαμβάνεται, η 11χρονη Parvana κόβει τα μαλλιά της για να μεταμφιεστεί σε αγόρι και να μπορέσει να παρέχει τα απαραίτητα στην οικογένειά της.
Η σκηνοθέτης Nora Twomey φτιάχνει μια ιστορία καθημερινής επιβίωσης που θα διεγείρει την καρδιά και τη φαντασία σου και, όπως κάνει η τολμηρή πρωταγωνίστριά της, κινείται στο φορτισμένο σκηνικό της ταινίας με τρομερή σβελτάδα. Η τελευταία σκηνή της ταινίας είναι ένα κράμα σασπένς και ποίησης.

Mindhorn
Ο Julian Barratt (The Mighty Boosh) υποδύεται τον Richard Thorncroft, έναν ηθοποιό γνωστό για ένα αστυνομικό δράμα επιστημονικής φαντασίας από τα ‘80s που ονομαζόταν ‘Mindhorn’. Εκεί έπαιζε έναν ντετέκτιβ που έλυνε μυστήρια με τη βοήθεια του κυβερνο-κινητικού ματιού του. Εικοσιπέντε χρόνια μετά, ένας ασθενής (Russell Tovey) που δραπετεύει από ψυχιατρικό ίδρυμα και καταζητείται για φόνο, εκδηλώνει τη διάθεσή του να συνεργαστεί με την αστυνομία αρκεί να έρθει σε επαφή με τον φανταστικό ήρωα Mindhorn.
Ο Richard είναι κάτι παραπάνω από πρόθυμος να βοηθήσει την αστυνομία χωρίς να έχει την παραμικρή σχετική ικανότητα, ψάχνοντας ουσιαστικά έναν τρόπο να ξεφύγει από τη θλιβερή, μετα-διασημότητας ζωή του. Η ταινία έχει αδιανόητες φάρσες που εξυπηρετούνται με τρομερό κέφι από τον Barratt και δίνουν στο ‘Mindhorn’ μία εκπληκτική συνέπεια στο πόσο και για πόσο αστείο είναι.

Tramps
Το ‘Tramps’ είναι πολύ μακριά από την τυπική, ελαφριά rom-com που έχεις συνηθίσει αλλά έτσι την κατηγοριοποιεί το Netflix, ποιοι είμαστε εμείς να αμφισβητήσουμε τον αυτοπροσδιορισμό τους. Ο Danny και η Ellie βρίσκονται, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, ανακατεμένοι με την ανταλλαγή μιας ύποπτης βαλίτσας. Όταν η δουλειά στραβώσει, οι δυο τους θα περάσουν μια επεισοδιακή νύχτα μαζί. Η ταινία έχει τρισδιάστατους χαρακτήρες, πλοκή με πραγματικούς κινδύνους και αληθινή ένταση μεταξύ των πρωταγωνιστών.

Atlantics
Υπερφυσικό ρομαντικό δράμα που έδωσε στη Mati Diop, την πρώτη μαύρη γυναίκα που διαγωνίστηκε ποτέ στις Κάννες στα 72 χρόνια ιστορίας τους, το Grand Prix με το καλημέρα του ντεμπούτου της. Στο ‘Atlantics’, τη φετινή πρόταση της Σενεγάλης για τα Όσκαρ που ανέλαβε το Netflix, ένας νεαρός άνδρας ερωτεύεται μια κοπέλα που εξαναγκάζεται σε γάμο με ένα πλούσιο. Όταν εκείνος και οι συνάδελφοί του και εργάτες οικοδομής αποφασίζουν να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη, η Ada νιώθει την παρουσία του Souleiman στη Σενεγάλη παρότι αυτός πια έχει εξαφανιστεί.
Το ‘Atlantics’ είναι ένα αμάλγαμα κλασικού παραμυθιού, αστυνομικής σειράς, ιστορίας φαντασμάτων, ρομάντσου, μύθου ενδυνάμωσης. Είναι ένα σκηνοθετικό ντεμπούτο που αλλάζει με αυτοπεποίθηση κατευθύνσεις για να γίνει μια δημιουργία μαγικού ρεαλισμού αντάξια των μετρ του είδους.

Thoroughbreds
Οι παιδικές φίλες Lily (Anya Taylor-Joy) και Amanda (Olivia Cooke) επανασυνδέονται πολύ διαφορετικές μετά από πολλά χρόνια και, ενώ αρχικά φαίνονται να είναι στα μαχαίρια, οι δυο τους δένονται ξανά με αφορμή τον δυναστευτικό πατέρα της Lily. Όσο έρχονται πιο κοντά τόσο περισσότερο τροφοδοτούν τις πιο καταστρεπτικές πλευρές η μία της άλλης, για να προσλάβουν τελικά έναν τοπικό κακοποιό με σκοπό να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Η γυαλιστερή, στιλιζαρισμένη σκηνοθετική γλώσσα του Cory Finley κάνουν το ντεμπούτο του δημιουργού must, ακόμα κι αν δεν κάνει κάποιο εύστοχο ψυχογράφημα στις πρωταγωνίστρίες του. Έχει έλεγχο, ακρίβεια και αυτοπεποίθηση, φτιάχνοντας μια ιστορία για τη λεπτή γραμμή που χωρίζει ενίοτε τον πολιτισμό από το χάος.

Lovesick
Το ‘Lovesick’ λεγόταν αρχικά ‘Scrotal Recall’ (οσχεϊκή ανάκληση). Μπορείς ίσως να φανταστείς, λοιπόν, γιατί το Netflix ζήτησε να αλλάξει τον τίτλο του όταν θα το ανέβαζε στην πλατφόρμα. Η ξεκαρδιστική βρετανική κομεντί για έναν τύπο που πρέπει να ειδοποιήσει όλες τις πρώην του για το σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα με το οποίο διαγνώστηκε, πήγε τόσο καλύτερα στο Netflix που ανανεώθηκε για 2η – και αργότερα 3η – σεζόν αποκλειστικά στην υπηρεσία.
Η σειρά είναι παυσίπονο, έχει τρεις πολύ ταλαντούχους πρωταγωνιστές – αυτόν τον καιρό βλέπεις την Antonia Thomas στο ‘Good Doctor’ και τον Johnny Flynn στο ‘Emma.’ – και, παρότι το δέλεαρ είναι φυσικά η αρχική του ιδέα, στην πραγματικότητα είναι το τρικ για να απεικονίσει την πραγματικότητα στις προσωπικές σχέσεις. Ερωτικές, φιλικές και όλα τα ενδιάμεσα.

Giri/Haji
Το οικογενειακό καθήκον στέλνει έναν δικηγόρο στο Λονδίνο για να βρει τον αδερφό του που δουλεύει ως πληρωμένος δολοφόνος, την ίδια στιγμή που ο πόλεμος μεταξύ των yakuza απειλεί το Tokyo. Ο βετεράνος Ιάπωνας ηθοποιός Yosuke Kubozuka που εκτοξεύτηκε το 2001 με την ταινία ‘Go’ και είδαμε πρόσφατα στο ‘Silence’ του Martin Scorsese, πρωταγωνίστησε πλάι στην Kelly Macdonald (Boardwalk Empire) σε μία από τις βρετανικές καλύτερες παραγωγές του 2019.
Η σειρά που μεταφράζεται στο περίπου ‘Καθήκον/Αισχύνη’ δεν χωρίζεται μόνο μεταξύ δύο πόλεων, αλλά και στα είδη της. Είναι ένα άκρως στιλιζαρισμένο show που ξεκινά ως οικείο αστυνομικό δράμα και γίνεται μία ταραντινική περιπέτεια που χωράει ασπρόμαυρα καρέ και animation.

Look Who’s Back
Εάν σου άρεσε το ‘Jojo Rabbit’, τσέκαρε και το ‘Look Who’s Back’. Εάν δεν σου άρεσε το ‘Jojo Rabbit’, πάλι τσέκαρε το ‘Look Who’s Back’ γιατί μπορεί η δική του, σατιρική προσέγγιση στον Χίτλερ να σου ταιριάζει καλύτερα. Η ταινία ξεκινά με τον Χίτλερ να ξυπνάει σε ένα πάρκο του σύγχρονου Βερολίνου, ακόμα με τη στολή του, με καμία όμως ιδέα για το πώς βρέθηκε εκεί. Άλλοι τον παίρνουν για κάποιο τρελό άστεγο, άλλοι για ηθοποιό που έχει μπει στο πετσί του ρόλου. Κάπως έτσι ο Χίτλερ κάνει ξαφνικά θραύση στα γερμανικά ΜΜΕ ως ο επόμενος μεγάλος κωμικός και οι Γερμανοί τον υποδέχονται με ανοιχτές αγκάλες.
Το ‘Look Who’s Back’ είναι σατιρικό μεν, ωστόσο είναι περισσότερο ένας σχολιασμός για τον εθνικισμό της Γερμανίας και για το γεγονός ότι, ενώ ως χώρα προσπαθεί να αφήσει την πιο σκοτεινή της σελίδα πίσω της, μερίδα της σημερινής γερμανικής κοινωνίας δεν φαίνεται ότι θα έφερνε ιδιαίτερες αντιρρήσεις σε έναν νέο Χιτλερίσκο. Όσοι είδαμε και βλέπουμε τέτοιους στη χώρα μας ή στο εξωτερικό, θα γελάσουμε με το ‘Look Who’s Back’ μέχρι να μας παγώσει το γέλιο.

Paris Is Burning
Τεράστιας ιστορικής σημασίας ντοκιμαντέρ του ’90 που απεικόνισε τη χρυσή εποχή των drag balls της Νέας Υόρκης με ευαισθησία και γνήσιο ενδιαφέρον για φυλετικά, ταξικά και σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας ζητήματα.
Η δουλειά της Jennie Livingston είναι μια εκπαιδευτική, ανθρωπιστική, εκστατική ωδή στην προσωπική επανεφεύρεση που παραμένει διασκεδαστική σε όλη τη διάρκειά της. Από τις σημαντικότερες δουλειές στον κατάλογο του Netflix.

Jane
Στα 1960s και σε ηλικία 26 ετών, η Jane Goodall ταξίδεψε από την Αγγλία στην περιοχή που σήμερα είναι η Τανζανία, για να κάνει ένα τρελό παιδικό της όνειρο – να μάθει περισσότερα για τον ελάχιστα γνωστό ως τότε κόσμο των χιμπατζήδων. Από τότε, η διάσημη ανθρωπολόγος και ζωολόγος πρωτευόντων θηλαστικών μάς έχει δώσει ένα παράθυρο στη ζωή των πιο κοντινών μας συγγενών.
Το ‘Jane’ που έφτασε μέχρι τα Όσκαρ, μας έδωσε ένα απίθανο παράθυρο στη δική της ζωή. Το ίδιο ενδιαφέρον για όσους θαυμάζουν ήδη τη Goodall και για όσους δεν έχουν ιδέα ποια είναι. Δεν σπαταλά χρόνο, δεν αφήνει εκκρεμότητες και ολοκληρώνεται σε ένα κρεσέντο που δύσκολα θα σε αφήσει ασυγκίνητο.

The Curious Creations of Christine McConnell
Η Christine McConnell φτιάχνει τα πιο γκόθικ κέικ στο Instagram. Εκείνα τής έδωσαν μισό εκατομμύριο ακόλουθους και μία δική της σειρά στο Netflix όπου τη βλέπουμε να επιδίδεται σε αδιανόητα περίτεχνες, εντυπωσιακές γευστικές κατασκευές τρόμου.
Το ‘Curious Creations of Christine McConnell’ όμως δεν είναι εκπομπή μαγειρικής. Είναι μία sitcom με σκοτεινό twist και χαρακτήρες όπως ο Norman Bates (ναι, αυτός από το ‘Ψυχώ). Σκέψου το ‘Addams Family’ που συναντά το ‘Muppet Show’ που συναντά το ‘Chef’s Table: Pastry’.

Roxanne Roxanne
Στις αρχές των 1980s, η πιο φοβερή και τρομερή battle rapper στο Queens της Νέας Υόρκης ήταν ένα 14χρονο κορίτσι με όλο το βάρος του κόσμου στις πλάτες της. Το ‘Roxanne Roxanne’ χρονογραφεί τη πορεία της Lolita ‘Roxanne Shanté’ Gooden προς το στάτους της ως θρύλος της χιπ χοπ, με όλους τους κινδύνους που αντιμετώπιζε στους δρόμους του γκέτο.
Μπροστά από τις κάμερες το ‘Roxanne Roxanne’ έχει τον Mahershala Ali, τη Nia Long και τον Adam Horovitz, πίσω τον Pharrell και τον Forest Whitaker, αλλά η ταινία ανήκει δικαιωματικά στην πρωταγωνίστριά της, Chanté Adams.