Από τους γνωστούς καπνοβιομήχανους Αδελφούς Παπαστράτου από το Αγρίνιο, ιδρύθηκε το 1929 και εγκατάσταθηκε αρχικά στα Πατήσια η «Παπαστράτειος Δημόσια Σχολή Αμφιέσεως και Διακοσμητικής». Επρόκειτο για Σχολή Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης με δύο κύκλους σπουδών. Ο κατώτερος ήταν τριετούς φοίτησης και ο ανώτερος διετούς. Το διευθυντικό προσωπικό ήταν πτυχιούχοι Πολυτεχνείου ή Πανεπιστημίου. Τα μαθήματα ήταν ξυλογραφία, διακόσμηση, ελεύθερο σχέδιο, ραπτική, λογιστική, ιστορία τέχνης, ανθοκομική και ελληνική και γαλλική γλώσσα.
Το 1932 η Σχολή αυτή μεταφέρθηκε σε νέο κτίριο στα όρια του Δήμου Βύρωνα και του νεαρού τότε συνοικισμού Υμηττού, στο τέλος της οδού Ελλησπόντου και με το νόμο 2211/40 μετατράπηκε σε δημόσια.
Όπως ήταν φυσικό οι περισσότεροι καθηγητές αλλά και μαθητές (κυρίως μαθήτριες) ήταν Βυρωνιώτες.
Επί σειρά ετών διευθύντρια στην Παπαστράτειο διετέλεσε η Αγγελική Ναυπλιώτου, πρόσφυγας, κάτοικος Βύρωνα, Βορ. Ηπείρου 3. Επίσης εκεί δίδαξε επί αρκετά χρόνια και ο κορυφαίος μας ζωγράφος Σπύρος Βασιλείου. Άλλοι Βυρωνιώτες καθηγητές ήταν αργότερα ο Ηλίας Μικεδάκης και ο Γιώργος Παπαϊωάννου.
Η Παπαστράτειος έφθασε σε υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και απέσπασε πολλά χρυσά βραβεία σε διεθνείς εκθέσεις (Παρίσι, ΗΠΑ, Ιταλία).
Αμέσως μετά την Ιταλική επίθεση της 28/10/40 η Παπαστράτειος βρήκε τον τρόπο να διατρανώσει το δικό της ΟΧΙ στο φασισμό. Τα ιταλικά αεροπλάνα και στη συέχεια τα γερμανικά στούκας αντίκρυζαν από ψηλά στο προαύλιο της Σχολής ένα τεράστιο ΟΧΙ, που σχημάτιζαν με τα σώματά τους δεκάδες μαθήτριες, ομοιόμορφα ντυμένες με γαλανόλευκα φορέματα. Και ολόκληρο το δυναμικό της Σχολής, καθηγητές και σπουδαστές μετέτρεψαν τον εξοπλισμό της σε εργαστήρια και βιοτεχνία παραγωγής κάθε είδους στρατιωτικού ρουχισμού και εξάρτησης.
Αλλά και στα μαύρα χρόνια της Κατοχής η Παπαστράτειος υπήρξε σημαντικό κέντρο αντίστασης. Χρησιμοποιήθηκε ως οπλοστάσιο, χώρος περίθαλψης τραυματιών αγωνιστών, απόκρυψης καταδιωκόμενων, αλλά και ως χώρος ταφής νεκρών του αγώνα. Το ίδιο έγινε αργότερα και στη μάχη του Δεκέμβρη του 44. Σημαντική συμβολή σ’ αυτό είχαν τα αδέλφια Αγγελική (διευθύντρια) Σταυριάνθη, Αδαμαντία και Μανώλης Ναυπλιώτης.
Τέλος δύο τουλάχιστον νεαροί σπουδαστές της Παπαστρατείου, ο Ρώτας και ο Τσαλαματάς σκοτώθηκαν στο Αλβανικό Μέτωπο. Έχουμε μόνο τις φωτογραφίες τους.
Απ’ το βιβλίο “90 χρόνια Βύρωνας” με την άδεια του συγγραφέως Απόστολου Κοκόλια
