Του Βασίλη Παπαστεργιόπουλου
Ποιές γιορτές… Είναι αλλιώτικες από τις άλλες χρονιές. Πρωτόγνωρες, με ένα αίσθημα αβεβαιότητας, απορίας, απελπισίας. Μετά το καθολικό κλείσιμο για ένα και πλέον μήνα, σταδιακά άνοιξαν τα καταστήματα λιανικής, με συγκεκριμένα μέτρα και αυστηρές προϋποθέσεις. Η αγορά, παραμένει παγωμένη. Μέχρι και σήμερα, είναι ελάχιστη η κίνηση, στα καταστήματα της γειτονιάς μας. Μπορώ να πω, ότι είναι περισσότεροι αυτοί που κυκλοφορούν για βόλτα ή πηγαίνουν σε καταστήματα τροφοδοσίας, παρά ψωνίζουν στα εμπορικά.
Πρώτα, ξεκίνησαν τα κομμωτήρια. Αν και ανακοινώθηκε ότι τα καταστήματα αισθητικής και περιποίησης νυχιών δεν θα ανοίξουν, την επόμενη ημέρα, άνοιξαν τελικά και αυτά. Κάποια έξυπνη…τρίπλα έγινε και για τα μεγάλα εμπορικά κέντρα, με διαδικτυακή παραγγελία και δυνατότητα παραλαβής μόνο εφόσον διαθέτουν εξωτερική πόρτα.
Οι επαγγελματίες και έμποροι, είναι προβληματισμένοι, από την ελάχιστη κίνηση. Πολλά μικρά καταστήματα, είτε δεν έχουν αναπτύξει διαδικτυακά το σύστημα του click away, είτε δεν διαθέτουν διαδικτυακό τόπο, με δυνατότητα παραγγελίας και πληρωμής. Κάποιοι προσπαθούν, με….πρωτόγονα μέσα, να εξυπηρετήσουν τους λιγοστούς πελάτες τους. Είδα μέχρι και βιντεοκλήση, για να διαλέξει ο πελάτης ,από απόσταση, αφού δει διάφορα προϊόντα, αυτό που επιθυμεί να αγοράσει. Ορισμένοι καταστηματάρχες, προσπαθούν να εξυπηρετήσουν στην… πόρτα, με τον πελάτη να πληρώνει, κυριολεκτικά, στο πεζοδρόμιο. Άλλοι, έχουν αναρτήσει επιγραφές στη βιτρίνα, ότι εξυπηρετούν παραγγελίες στο σπίτι. Βοηθάνε και οι σχετικά μικρές αποστάσεις στη συνοικία μας. Επίσης, λειτουργούν περιορισμένα και οι τηλεφωνικές παραγγελίες. Η παράδοση στο σπίτι, γίνεται συνήθως με καθυστέρηση και είναι προβληματική. Οι εταιρείες ταχυμεταφορών, αδυνατούν να καλύψουν τέτοια τεράστια αύξηση στο διαδικτυακό εμπόριο. Ειδικά στις ημέρες του καθολικού αποκλεισμού, ορισμένες μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων, αδυνατούσαν να εξυπηρετήσουν τις διαδικτυακές παραγγελίες, για αρκετές ημέρες.
Κάποιοι, μεταφέρουν τον προβληματισμό τους, πώς θα επιλέξουν ρούχα ή παπούτσια, που δεν μπορούν να δοκιμάσουν. Παρά την παράταση, κατά μια ώρα, της απαγόρευσης κυκλοφορίας, λιγοστή είναι η κίνηση, μετά τις 7 το απόγευμα. Όμορφες και χαρούμενες νότες δίνει η καλή ιδέα της γιορτινής μουσικής, σε κεντρικούς δρόμους και πλατείες του Βύρωνα. Ο στολισμός στα σπίτια, με φώτα και πολύχρωμα λαμπάκια, είναι προς το παρόν, περιορισμένος. Πού κέφια για τέτοια, με όσα μας συμβαίνουν.
Μόνο στα μεγάλα καταστήματα τροφίμων η κίνηση είναι… σταθερά αυξημένη. Τα φαινόμενα συγχρωτισμού και… ουράς στα ταμεία, είναι συχνά. Παρατηρώντας αναμονές 10 έως 15 ατόμων, ανά ταμείο, σε γνωστή αλυσίδα, έθεσα το ερώτημα, αν είναι κάπως παράτυπο ή και επικίνδυνο αυτό το φαινόμενο, εν μέσω πανδημίας. Ο καλός υπάλληλος, μου ανέφερε τις ελλείψεις προσωπικού και το κοπιαστικό ωράριο λειτουργίας. Επανέλαβα την ερώτηση, ευγενικά, άλλες 2 φορές, αλλά η απάντηση ήταν σταθερά η ίδια. Δεν θέλησα να επιμείνω, από ευγένεια και κατανόηση, καθώς οι εργαζόμενοι εκεί έχουν την δική τους δύσκολη δουλειά.
Ζούμε, είναι βέβαιο, καταστάσεις που δεν έχουμε ξαναζήσει τα προηγούμενα χρόνια. Μπορούν να συγκριθούν, ελάχιστα, μόνο με ημέρες έντονης χιονόπτωσης, πριν από 5 ή 10 χρόνια, που η συνοικία μας, έκλεισε, ουσιαστικά, για μερικές ημέρες. Αλλά αυτό το φετινό, νομίζω, μόνο με πόλεμο, μπορεί να συγκριθεί. Έχουμε ένα δύσκολο δρόμο, αλλά θα τα καταφέρουμε. Ας ελπίσουμε, με τον Νέο Χρόνο, πρώτα να ανοίξουν τα σχολεία, και με προσοχή, με αυστηρή προσήλωση στις εντολές των επιστημόνων και ειδικών, να βρούμε τον δρόμο μας.
