Των Δημήτρη Χατζηστέλιου και Χρήστου Παναγιωτόπουλου
Δεν χωρά αμφιβολία ότι η αρνητική και αντικοινωνική απόφαση 4891/2020 του Εφετείου Αθηνών που αναγνωρίζει την ιδιοκτησία 104 στρεμμάτων στους φερόμενους ως ιδιοκτήτες στα πρώην νταμάρια στο λόφο Κοπανά, τάραξε τα νερά στην πόλη και τους κατοίκους της.
Η απόφαση αυτή, έρχεται και κουμπώνει με τα κυβερνητικά σχέδια για τους ελευθέρους χώρους στην Αττική (βλέπε ΠΥΡΚΑΛ, Ελληνικό, Υμηττό και πύλες εισόδου κ.λ.π.)
Οι ευθύνες κυβερνήσεων και δημοτικών αρχών είναι δεδομένες, όσο και εάν προσπαθούν να πείσουν για το αντίθετο, αρκετές δημοτικές παρατάξεις και κυρίως αυτές που βρέθηκαν να διαχειρίζονται την δημοτική εξουσία, από τότε (1977) μέχρι και σήμερα. Καμία κυβέρνηση, καμίας απόχρωσης από το 1980 έως σήμερα δεν νομοθέτησε για να λυθεί οριστικά το θέμα και όλες οι δημοτικές αρχές από το 1987 σταμάτησαν να διεκδικούν να περάσει οριστικά ο χώρος στο δημόσιο, εφησύχασαν και αρκέστηκαν στην εμπορευματοποίηση του πολιτισμού και του αθλητισμού.
Τα ερωτήματα είναι πολλά για το πως φτάσαμε σε αυτή την αρνητική απόφαση του εφετείου.
Μοιάζει να είναι υποκριτικό και όψιμο το ενδιαφέρον της δημοτικής αρχής και του δημάρχου κ. Κατωπόδη για την υπεράσπιση του δασικού, δημόσιου χαρακτήρα του λόφου Κοπανά, που περιλαμβάνει και τα θέατρα και τα γήπεδα.
Και αυτό γιατί γνώριζε ότι οι φερόμενοι ως ιδιόκτητες δεν σταμάτησαν να διεκδικούν μέρος της έκτασης στην περιοχή των Νταμαριών στην Μεταμόρφωση. Γνώριζε πως το 2017 και ενώ έχουν χάσει την υπόθεση στο πρωτοδικείο υπέρ του δημόσιου προσέφυγαν στο Εφετείο Αθηνών για να ανατρέψουν την απόφαση, κάτι που πέτυχαν. Η επίμαχη απόφαση του Εφετείου Αθηνών τους δικαιώνει.
Η δημοτική αρχή έχει τεράστιες ευθύνες για τον τρόπο με τον όποιο χειρίστηκε το σοβαρό αυτό θέμα για την πόλη και τους κατοίκους της και μάλιστα εν αγνοία τους, αφού δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να ενημερώσει.
Γιατί, δεν ενημέρωσε και δεν κινητοποίησε τους κατοίκους, τους φορείς, συλλογικότητες της πόλης, έτσι ώστε να σημάνει συναγερμός ενάντια στις διεκδικήσεις των ιδιωτών; Δημοτικοί σύμβουλοι της αντιπολίτευσης ισχυρίζονται ότι, ούτε το δημοτικό συμβούλιο ενημερώθηκε.
Δεν έκανε καμία δημόσια ανακοίνωση για το ζήτημα αυτό, δεν έθεσε θέμα στην τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για την διασφάλιση του δημόσιου δασικού χαρακτήρα του λόφου Κοπανά και το αίτημα να περάσει οριστικά και αμετάκλητα στο δημόσιο.
Ενώ πρωτόδικα στο δικαστήριο ο Δήμος Βύρωνα είχε αναθέσει την υπεράσπιση του και την αντίκρουση των επιχειρημάτων των ιδιωτών σε μεγάλο, εξειδικευμένο δικηγορικό γραφείο, και κέρδισε μαζί με το δημόσιο την υπόθεση αντικρούοντας τους ισχυρισμούς των φερόμενων ιδιοκτήτων, στο εφετείο που οι ιδιώτες αμφισβητούσαν την θετική για το δημόσιο πρωτοδίκη δικαστική απόφαση η δημοτική αρχή Κατωπόδη έκρινε χωρίς καμία συζήτηση, να μην απευθυνθεί και να αναθέσει και πάλι σε ειδικευμένο μεγάλο δικηγορικό γραφείο, αλλά αντί αυτού να προσέλθει στο δικαστήριο ο δήμος με τους δικηγόρους του δήμου. Ο λαός μας λέει «ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις».
Και όμως η δημοτική αρχή την άλλαξε, την δικηγορική υπερασπιστική ομάδα
Και αυτό δημιουργεί εύλογα και καλόπιστα ερωτήματα, χωρίς καμία διάθεση υποτίμησης της νομικής υπηρεσίας του Δήμου. Πως γίνεται πρωτόδικα ο Δήμος να ζητά την συνδρομή μεγάλου δικηγορικού γραφείου με επικεφαλής καθηγητή Πανεπιστήμιου και να κερδίζεται η υπόθεση και όταν προσφεύγουν στο Εφετείο οι ιδιώτες να αναιρέσουν την σε βάρος τους απόφαση, αντί η δημοτική αρχή να αναθέτει -αν όχι στο ίδιο- σε ανάλογο δικηγορικό γραφείο την υπόθεση και να αναλαμβάνουν τα… «τσικό», για να αναφερθούμε με όρους αθλητικούς.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι, ποιος αποφάσισε για αυτό; Ο Δήμαρχος, η εκτελεστική επιτροπή, η οικονομική επιτροπή, το δημοτικό συμβούλιο; Το γνώριζαν αυτό έστω οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων; Αν ναι τι έκαναν για αυτό;
Και έστω πως το δικηγορικό γραφείο δεν είναι ο μόνος καθοριστικός παράγοντας. Πώς όμως εξηγείται πως για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα δεν ενημερώθηκε όλη η περιοχή και οι κάτοικοι και δεν ξεκίνησε έστω μία κινητοποίηση;
Στη συνέχεια φτάνουμε στην απόφαση του Εφετείου Αθηνών που ανατρέπει την πρωτοδίκη απόφαση και δικαιώνει τους φερόμενους ως ιδιοκτήτες.
Η απόφαση βγήκε το 2019, κάτι που λογικά η νομική υπηρεσία του Δήμου είχε την δυνατότητα να πληροφορηθεί, και τον Νοέμβριο του 2020 κοινοποιήθηκε στο Δήμο. Και αυτή την φορά ο δήμαρχος και η δημοτική αρχή έκριναν ότι όχι μόνο δεν έχουν την υποχρέωση να ενημερώσουν το λαό της πόλης, ούτε όμως και το δημοτικό συμβούλιο. Ο κ. Δήμαρχος στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο 10 Μάη, ισχυρίστηκε ότι στις 7 Δεκεμβρίου απαντώντας σε ερώτηση δημοτικού συμβούλου αναφέρθηκε στο ζήτημα αυτό. Είναι αλήθεια και δεν το αμφισβητούμε. Αλλά η αναφορά σε μία ερώτηση σε ανύποπτο χρόνο, όπου το δημοτικό συμβούλιο δεν ήταν προετοιμασμένο και έλειπαν και δημοτικοί σύμβουλοι, δεν είναι ενημέρωση. Είναι μία γνωστοποίηση που όντως δεν έτυχε σοβαρής προσοχής και από τις υπόλοιπες παρατάξεις. Προφανώς έκρινε ο δήμαρχος ότι δεν χρειάζεται περαιτέρω ενημέρωση για ένα τόσο σοβαρό θέμα. Φαίνεται πως η αλαζονεία της εξουσίας τους έχει επηρεάσει τόσο, που δεν χρειάζονται την γνώμη κανενός, παρ’ ότι είναι μειοψηφούσα δημοτική αρχή, στο δημοτικό συμβούλιο. Θεωρούν ότι μπορεί να κάνουν ότι θέλουν και όπως θέλουν. Να αποφασίζουν για το παρόν και το μέλλον της πόλης και των κατοίκων της χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Και αυτό το θεωρούν δημοκρατική -αν όχι και αριστερή πολιτική διαχείριση της ζωής των κατοίκων.
Στα μέσα Απριλίου ενημερώθηκαν από τη δημοτική αρχή οι επικεφαλής των παρατάξεων ότι πρέπει να αποφασίσουν εκ περιφοράς και όχι μέσω συνεδρίασης την ανάθεση σε μεγάλο αυτή την φορά δικηγορικό γραφείο και όχι στους δικηγόρους του Δήμου, την αίτηση αναίρεσης στον Άρειο Πάγο της απόφασης του Εφετείου Αθηνών. Οι επικεφαλής των παρατάξεων συναίνεσαν σε αυτό και ορισμένες παρατάξεις ζήτησαν να γίνει έκτακτο δημοτικό συμβούλιο για το θέμα κάτι που απορρίφθηκε από το Δήμαρχο και τον πρόεδρο του Δ.Σ.
Το θέμα γνωστοποιήθηκε στους κατοίκους της πόλης μετά από αρθρογραφία πολιτών για την υπεράσπιση του λόφου Κοπανά και ανακοινώσεις δημοτικών παρατάξεων.
Το διάστημα αυτό ο Δήμαρχος με συνεντεύξεις του, αλλά και τα πανό και οι αφίσες του Δήμου που έχουν αναρτηθεί προς ενημέρωση των κατοίκων, αναφέρονται ότι διεκδικούμε τα θέατρα και τα γήπεδα και ΟΧΙ όλη τη δημόσια δασική έκταση του λόφου Κοπανά που ασφαλώς περιλαμβάνει και τα θέατρα και τα γήπεδα.
Αυτή είναι μια αρνητική εξέλιξη για την πόλη, τους κατοίκους, το περιβάλλον και τον Υμηττό που μέρος του είναι και ο λόφος Κοπανά.
Το δημοτικό συμβούλιο που συζήτησε το θέμα αυτό, στις 10 Μαΐου δεν κατέληξε σε συγκεκριμένη απόφαση για την διεκδικητική θέση του Δήμου. Ανατέθηκε σε διαπαραταξιακή επιτροπή να επεξεργαστεί ένα σχέδιο απόφασης – διεκδίκησης και να έρθει για έγκριση στο δημοτικό συμβούλιο κάτι που μέχρι σήμερα (6 Ιουνίου) που γράφεται το κείμενο αυτό, δεν έχει γίνει.
Στην συγκέντρωση φορέων το Σάββατο 15 Μάιου ο Δήμαρχος στην ομιλία του αναφέρθηκε ότι υπερασπιζόμαστε το δημόσιο δασικό χαρακτήρα του λόφου Κοπανά. Την τοποθέτηση αυτή την εξέλαβαν ως θετική εξέλιξη αρκετοί παρευρισκόμενοι, ενώ άλλοι την χαρακτήριζαν υποκριτική. Δεδομένου της στάσης της παρούσας δημοτικής αρχής για τον Υμηττό -που όπως και οι προηγούμενες- έχει προσπαθήσει επανειλημμένα να «φορτώσει» χρήσεις στις δασικές εκτάσεις του Υμηττού ασύμβατες με το περιβάλλον, φοβόμαστε πως η δημοτική εξουσία ενδιαφέρεται αποκλειστικά και μόνο για τη σωτηρία των υποδομών του και θεωρεί πως η υπόλοιπη έκταση δεν είναι τόσο σημαντική και ίσως θα μπορούσε να επεκτείνει και χρήσεις για τις ανάγκες του Δήμου.
Κρίνουμε πως η τοποθέτηση του δημάρχου είναι μία φραστική υποκριτική τοποθέτηση, για τον καθησυχασμό των κατοίκων και τίποτα άλλο. Εάν ο κ. Δήμαρχος εννοούσε τα όσα έλεγε το πλαίσιο διεκδίκησης του Δήμου, το ενημερωτικό υλικό προς τους πολίτες και τους φορείς και οι ενέργειες προς τους θεσμούς καθώς και οι κινητοποιήσεις του θα ήταν διαφορετικές.
Επιπλέον, εντελώς αντιδημοκρατικά την Τετάρτη 2 Ιουνίου ο κ. Δήμαρχος κάλεσε σε συνάντηση στο Θέατρο Βράχων βουλευτές του κοινοβουλίου, για να τους ενημερώσει, εν αγνοία των παρατάξεων της αντιπολίτευσης. Συμπεριφέρεται η δημοτική αρχή σαν να είναι τσιφλίκι της ο Δήμος, προσδοκώντας σε κομματικά και παραταξιακά οφέλη ξεχνώντας τον δασικό χαρακτήρα της περιοχής και ότι αποτελεί μειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο.
Σε κάθε περίπτωση το ζήτημα της υπεράσπισης του δημόσιου, δασικού λόφου Κοπανά, με τις πολιτιστικές, αθλητικές του υποδομές, και τους χώρους αναψυχής και περιπάτου, ως μέρος του ορεινού όγκου του Υμηττού πρέπει να γίνει υπόθεση υπεράσπισης των ίδιων των κατοίκων και των φορέων και συλλογικοτήτων της πόλης.
Ο αγώνας για την σωτηρία του δημόσιου δασικού χαρακτήρα του λόφου Κοπανά που περιλαμβάνει και θέατρα και γήπεδα μας χρειάζεται όλους και όλες. Από αυτό τον αγώνα δεν πρέπει να απουσιάζει κανένας κάτοικος αυτής της πόλης, ανεξάρτητα από κόμμα, παράταξη, θρησκεία, κοινωνική τάξη.
- Το φωτογραφικό υλικό προέρχεται από τις εκδηλώσεις φορέων και συλλογικοτήτων, που κινήθηκαν για την προστασία του δημόσιου και δασικού χαρακτήρα, του λόφου Κοπανά.
