Του Γιώργου Βούλγαρη
Ηθοποιού – Θεατρικού Σκηνοθέτη
Με πάνω από πέντε δεκαετίες στην ενεργό δράση, με μια ταραχώδη και δύσκολη ζωή, κατάφερε να γίνει σύμβολο της γυναικείας ανεξαρτησίας και να επιβάλλει ένα στυλ τόσο μοναδικό, που καμία τραγουδίστρια που ακολούθησε δεν μπόρεσε να αντιγράψει.
Η τραγουδιστική ικανότητα της (ένα σπάνιο μεταλλικό ηχόχρωμα σε συνδυασμό με τις βελούδινες αποχρώσεις της soul) και η επί σκηνής περσόνα της Τίνα ενίσχυσαν τον θεμελιώδη της ρόλο στην παγκόσμια μουσική βιομηχανία και συνείδηση των Αφροαμερικανών γυναικών στο είδος του ροκ εν ρολ.
Η Daphne A. Brooks, καθηγήτρια Αφροαμερικανικών Θεατρικών Σπουδών και Φύλου & Σεξουαλικότητας στο Πανεπιστήμιο Yale, σε μία μελέτη που διεξήχθη για λογαριασμό της “Παγκόσμιας κληρονομιάς μουσικών επιτευγμάτων και τεχνών” έγραψε:
«Η Tina Turner είναι ουσιαστικά ο θηλυκός Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, υπέρμαχος της μη βίαιης κοινωνικής αλλαγής στην ζώη μιας κακοποιημένης γυναίκας που προσπάθει να στηρίξει τον εαυτό της μετά από την συνθήκη που βίωσε. Η επίδραση μέσα από την μουσική της και τη ζωή της ήταν τόσο μεγάλη που δημιουργήθηκε στις Η.Π.Α. ο πρώτος οργανισμός στήριξης κακοποιήμενων γυναικών και αντιμετώπισης μετατραυματικού στρες οικογενειακής βίας».
Γεννημένη ως Anna Mae Bullock στις 26 Νοεμβρίου 1939, η παιδική ηλικία της δεν ήταν εύκολη. Από τα πρώτα χρόνια της ζωής της, άρχισε να τραγουδά στην τοπική ενορία. Όταν ήταν 11 ετών, η μητέρα της την εγκατέλειψε μην αντέχοντας την κακομεταχείριση από τον σύζυγό της. Ο πατέρας της ξαναπαντρεύτηκε και μετακόμισε στο Detroit, στέλνοντας τις δύο κόρες του να μεγαλώσουν στο Brownsville μαζί με τη γιαγιά τους. Μετά τον θάνατο της γιαγιάς της, πήγε να ζήσει με τη μητέρα της στο Missouri. Αποφοίτησε από το κολέγιο και ονειρευόταν να γίνει νοσοκόμα.
Εκείνη την εποχή η Anna και η αδερφή της άρχισαν να πηγαίνουν στα nightclubs του St. Louis. Σε μία από τις εξόδους τους, είδε για πρώτη φορά τον Ike Turner, τον άνθρωπο που έμελλε να της αλλάξει τη ζωή, μαζί με την μπάντα του, τους Kings of Rhythm. Σε μία από τις εμφανίσεις του, ο drummer της μπάντας, πήρε το μικρόφωνο και το έστρεψε στο τραπέζι που κάθονταν οι αδερφές, προκαλώντας τες να τραγουδήσουν. Η Anna άρπαξε αμέσως την ευκαιρία. Ο Ike, συνεπαρμένος από την ερμηνεία της, άφησε το πιάνο και τη ρώτησε αν ξέρει άλλα τραγούδια του. Αυτή ήταν η αρχή της ιστορίας τους, μιας και σύντομα ο Ike της ζήτησε να γίνει μέλος της μπάντας, δίνοντάς της παράλληλα το όνομα Tina.
Η συνέχεια από εδώ και πέρα είναι γνωστή. Ο Ike Turner την χτυπά, την κακομεταχειρίζεται και την ταπεινώνει συστηματικά. Τελικά, η Τίνα Τέρνερ φεύγει και αναγκάζεται να κρύβεται από αυτόν μέχρι να πάρει το διαζύγιο, το 1978.
Εξαθλιωμένη, αποφασίζει να πάρει την ζωή στα χέρια της και μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες, η Τίνα θα βρεθεί στην κορυφή την δεκαετία του 1980, χάρη στο άλμπουμ «Private Dancer» (1984) που της άνοιξε τον δρόμο για την πολυβραβευμένη καριέρα που ακολούθησε στην ηλικία των 45 ετών.
Πώς να πεις αντίο σε μία γυναίκα που έκανε την οδύνη και τα τραύματά της δύναμη και τα χρησιμοποίησε για να αλλάξει τον κόσμο και που ενέπνευσε εκατομμύρια γυναικών να διεκδικήσουν την δική τους ατομικότητα και απελευθέρωση. Η Τίνα Τέρνερ ήταν και παραμένει ο αρχικός Τζάγκερ της ροκ, μια πρωτόγονη δύναμη με αστραφτερές πούλιες και χρυσαφιά μίνι φούστα που εισέβαλε στη παγκόσμια μουσική σκηνή ουρλιάζοντας, με πόδια να πάλλονται, γοφούς να τρίβονται, με μια έξαλλη χαίτη και ένα στόμα που έβγαζε τους πιο σέξυ μουσικούς ήχους ξορκίζοντας την κακοποίηση που υπέστη και η ζωή την δαφνοστεφάνωσε νικήτρια στο τέλος!
Αντίο Τίνα (Τινάρα για εμάς τους φανατικούς). Σε ευχαριστούμε για όλη την κληρονομιά που μας αφησες…
“Out of the ruins
Out from the wreckage
Can’t make the same mistake this time
Looking for something
We can rely on
There’s got to be something better out there
Love and compassion
All else are castles built in the air”
— We don’t need another hero
