Του Γιώργου Ζαχαρόπουλου
Την περίοδο των εκλογών στην Ελλάδα όλα βρίσκονται σε μια κατάσταση υποτιθέμενης τελειότητας. Όλα λειτουργούν σωστά… οι υποδομές επαρκούν, τα χρήματα περισσεύουν, οι μισθοί ανεβαίνουν. Γενικότερα επικρατεί μια φαινομενική άνθιση που ο κόσμος ξέρει πως θα διαρκέσει ένα μικρό διάστημα κάποιων μηνών.
Ο αθλητισμός, παρόλα αυτά, παραμένει όπως ακριβώς ήταν στην Ελλάδα και πριν και μετά τις εκλογές=ελλειπής. ’Οπως και σε όλους τους άλλους τομείς της χώρας, έτσι και στον αθλητισμό οι πολιτικοί δημιουργούν υποσχέσεις για νέα γήπεδα, νέα πάρκα, νέους χώρους άθλησης . Είναι τόσα πολλά που σκέφτεσαι, πού θα χωρέσουν όλα αυτά στη πόλη σου; Στη πραγματικότητα είναι άλλο ένα τέχνασμα για να σε πείσουν να τους εμπιστευτείς, πιστεύοντας πως θα δεις μια πιο ευήμερη και αθλητική πόλη. Η πολιτεια στη χώρα μας είναι τόσο μακριά από τους αθλητές, ακόμα και τους ολυμπιονίκες που φέρνουν στη χώρα δόξα και μετάλλια, μη παρέχοντας ούτε τα βασικά αγαθά που σε άλλες χώρες της Ευρώπης, και όχι μόνο, είναι δεδομένα. Την ίδια στιγμή, κυρίως στο ποδόσφαιρο, οι πολιτικοί εμπλέκονται με ύποπτο τρόπο στη τύχη του πρωταθλήματος, εξυπηρετώντας διάφορα οικονομικά συμφέροντα.
Αν όλα αυτά τα πράγματα δε σταματήσουν να συμβαίνουν, δε θα υπάρξει ποτέ ουσιαστική διαφορά και βελτίωση στον αθλητισμό της χώρας μας. Το ταλέντο ξεχειλίζει και δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από άλλα κράτη. Άλλωστε, είμαστε η χώρα που έδωσε τα αθλητικά ιδεώδη σε όλο τον κόσμο χάρη στους Ολυμπιακούς αγώνες και χρέος μας είναι να συνεχίσουμε αυτή τη μακρά αθλητική πορεία που μας έχουν κληρονομήσει οι πρόγονοί μας.
