«Ελεύθερη ζώνη» για επιχειρήσεις, ο δημόσιος κοινόχρηστος χώρος, σε βάρος της ζωής των πολιτών
Πεζοδρόμια και οι πλατείες ανομίας
Οι πεζοί δεν χωρούν στην πόλη τους. Εκεί όπου θα έπρεπε να περπατούν βιαστικοί ή αμέριμνοι, αγκαλιά ή αγκαζέ, με παιδικό καρότσι ή αναπηρικό αμαξίδιο, αλλά πάντα ελεύθερα, συναντούν κάθε λογής εμπόδια. Από τραπέζια και καρέκλες μέχρι δίκυκλα και αυτοκίνητα, ενώ ισορροπούν πάνω σε σπασμένες πλάκες πεζοδρομίων.
Περπάτημα σε στενά πεζοδρόμια που έχουν πλάτος μικρότερο του ενός μέτρου, -παρόλο που σύμφωνα με τη νομοθεσία το ελάχιστο πλάτος ορίζεται στα 2,1 μέτρα – γίνεται μετ’ εμποδίων.
ΕΔΩ θα έπρεπε να μπορούμε οι πεζοί να περπατάμε.
Και όμως
Η κατάσταση στην πόλη με την επέκταση των τραπεζοκαθισμάτων στο δημόσιο κοινόχρηστο χώρο έχει ξεφύγει. Είναι δύσκολο να κυκλοφορείς ελεύθερα αφού επεκτείνονται παντού, σε πλατείες, σε πεζοδρόμια εκτοπίζοντας τους πεζούς στο οδόστρωμα.
Στον Αγ, Λάζαρο, στην πλατεία Σμύρνης –«του Παππά»-, στην Νέα Ελβετία απέναντι από την παιδική χαρά, στη πλατεία Λαδά, σε πεζόδρομους και άλλα σημεία, παντού τραπεζοκαθίσματα και ομπρέλες. Πάρα πολλά πεζοδρόμια είναι κατειλημμένα από καρέκλες και τραπέζια. Ό,τι θέλει κάνει, αυθαίρετα ο καθένας, προκειμένου να εξασφαλίσει χώρο για το κατάστημα.
Ο δημόσιος χώρος που καταλαμβάνουν είναι πολλές φορές πολλαπλάσιος από το στεγασμένο χώρο που διαθέτει η επιχείρηση.
Ο δήμος παραχωρεί δημόσιο κοινόχρηστο χώρο στα καταστήματα εστίασης για να διευκολύνει την κερδοφορία των επιχειρήσεων, για να εισπράξει χρήματα στα ταμεία του, για να απολαμβάνουν οι κάτοικοι και επισκέπτες τον καφέ, το ποτό και το φαγητό τους.
Ο δημόσιος κοινόχρηστος χώρος που παραχωρείται πρέπει να είναι μέχρι αυτό το σημείο που δεν στερεί το δικαίωμα των πεζών πολιτών να περπατούν στην πόλη, να περνούν ελεύθερα, χωρίς εμπόδια και να μην εκτοπίζονται στο οδόστρωμα. Οι κλιματικές συνθήκες είναι τέτοιες που όλοι θέλουμε να καθίσουμε στην πλατεία και αυτοί που έχουν και θέλουν να πληρώσουν να απολαύσουν ο καφέ τους, αλλά και αυτοί που θέλουν να περπατήσουν, να βγουν την βόλτα τους με το παιδί στο καρότσι, να περάσουν με το καρότσι της λαϊκής, κ.ο.κ.
Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πότε θα ξεκινήσουν έλεγχοι από τον δήμο Βύρωνα στις επιχειρήσεις εστίασης, και όχι μόνο, όσον αφορά την καταπάτηση του δημόσιου χώρου και την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των τραπεζοκαθισμάτων στην πόλη. Η νέα δημοτική αρχή θα βάλει «τάξη», θα απελευθερωθούν κοινόχρηστοι χώροι και πεζοδρόμια, ώστε να επιστρέψουν οι δρόμοι στην κανονικότητα, σεβόμενοι τα δικαιώματα των πεζών;
Ή θα συνεχίζεται η διαιώνιση του φαινομένου της παραβατικότητας στο δημόσιο κοινόχρηστο χώρο, που παρατηρείται σε συγκεκριμένα σημεία της πόλης; Θα συνεχίσει το μείζον ζήτημα της ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων προκαλώντας προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία και στην εικόνα της πόλης;
Θα εξασφαλισθεί η ισονομία και μεταξύ των επιχειρήσεων, ώστε να πληρώνουν όλοι, και συνεπώς ο δήμος Βύρωνα να μην είναι «ελεύθερη ζώνη» για ορισμένους σε βάρος των πολλών;
Οι πολίτες θέλουμε να μπει μία τάξη στην πόλη, να σταματήσει η αυθαιρεσία και η ασυδοσία, να στηριχθεί η υγιή επιχειρηματικότητα, που σέβεται τα προβλεπόμενα, το δημόσιο χώρο και τα δικαιώματα των πεζών και των εργαζομένων.
Βαρεθήκαμε να βλέπουμε εικόνες με κατειλημμένα πεζοδρόμια, ασφυκτικά γεμάτα από τραπεζοκαθίσματα, πλατείες με ομπρέλες και άλλες πρόχειρες κατασκευές. Οι εικόνες αυτές να περάσουν σύντομα στο παρελθόν. Ο Βύρωνας να πάψει να είναι «ξέφραγο αμπέλι» για ορισμένους.
Και κάτι ακόμα, ουσιαστικό: όλοι όσοι καταλαμβάνουν δημόσιο κοινόχρηστο χώρο πληρώνουν στο δήμο; γιατί ο νόμος πρέπει να εφαρμόζεται και αφορά τους πάντες, χωρίς εξαιρέσεις.
Η κοινωνία των πολιτών του Βύρωνα, πρέπει να γνωρίζει πόσα χρήματα εισπράττει ο δήμος, για το δημόσιο κοινόχρηστο χώρο, που παραχωρεί για χρήση από τις επιχειρήσεις και πως αξιοποιούνται αυτά τα χρήματα -εάν τελικά εισπράττονται από όλους!
Πηγή: Ρωγμή στην Ενημέρωση
