Η θυσία των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του ’44 «χάραξε σαν κοφτερό γυαλί τη χούφτα της συλλογικής λαϊκής συνείδησης», σημείωσε το Σάββατο ο Δημήτρης Κουτσούμπας, μιλώντας στην εκδήλωση στο Νήαρ Ηστ
«Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ένα ανώτερο ιδανικό δεν πεθαίνει ποτέ…» Αυτά τα λόγια είχε γράψει στο τελευταίο του σημείωμα ένας από τους εκτελεσθέντες της 1ης Μάη του ’44 στην Καισαριανή.
Και αυτά τα λόγια «στόλιζαν» το βράδυ του Σαββάτου το γήπεδο της Νήαρ Ηστ που υποδέχθηκε το πλήθος κόσμου που έδωσε το «παρών» στη μεγάλη εκδήλωση – συναυλία που διοργάνωσε η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ για τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της Πρωτομαγιάς του ’44.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, ενώ άνθρωποι όλων των ηλικιών γέμισαν ασφυκτικά το γήπεδο. Ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας τον οποίο υποδέχτηκε στο χώρο ο γραμματέας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ και μέλος του ΠΓ, Θοδωρής Χιώνης και ο δήμαρχος της πόλης Ηλίας Σταμέλος.
«Κανένας τίμιος άνθρωπος του λαού δεν ξέχασε ποτέ την Καισαριανή»
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο Δ. Κουτσούμπας τόνισε πως «οι 200 κομμουνιστές στάθηκαν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα στον Τοίχο της Καισαριανής με ένα τραγούδι στο στόμα και η θυσία τους έγινε τραγούδι, όχι ένα, αλλά πολλά…Έγινε ποίημα, όχι ένα, αλλά πολλά…»
«Και η θυσία τους έγινε κάτι ακόμα πιο σπουδαίο. Χάραξε σαν κοφτερό γυαλί τη χούφτα της συλλογικής λαϊκής συνείδησης. Κανένας τίμιος άνθρωπος του λαού δεν ξέχασε ποτέ την Καισαριανή. Πάντα στη συνείδησή του, μετά από εκείνο τον Μάη, ταυτίζει την Πρωτομαγιά – μέρα που η εργατική τάξη όλου του κόσμου φοράει το κόκκινο πουκάμισο του Σικάγου – με τους 200 της Καισαριανής.
Το αίμα που αναπήδησε ζεστό από εκείνο το χάραγμα της Πρωτομαγιάς του ’44, το αίμα της εργατικής τάξης, των λαϊκών αγώνων πριν και μετά, χαράζει μια κόκκινη γραμμή σε όλες τις πλευρές της ζωής της κοινωνίας. Υπενθυμίζει την ασυμφιλίωτη ταξική αντίθεση, φωτίζει με το άλικο χρώμα του, τα πάντα και βέβαια και το λαϊκό τραγούδι».
«Οι 200 της Καισαριανής, η εργατική τάξη, ακόμα και όταν πέφτει στον αγώνα, “φεύγει” με ένα αμάραντο λουλούδι στο πέτο και μ’ ένα αδιόρατο νικητήριο χαμόγελο στα χείλη, όχι της υπεροψίας, αλλά ούτε και της υποταγής στη μοίρα. Αυτό ακριβώς είναι που “πέρασε” και στο λαϊκό τραγούδι και είναι αυτή η κόκκινη γραμμή που επιμένει να θυμίζει, πως για τους λαϊκούς ανθρώπους, το τραγούδι είναι ιεροτελεστία, δεν είναι μια φτηνή διασκέδαση…Επιμένει να θυμίζει πως το τραγούδι είναι μύηση στους πιο μύχιους πόθους του λαού μας…Είναι μύηση σε ό,τι πιο ακριβό έχει. Επιμένει να θυμίζει πως για τους λαϊκούς ανθρώπους, ο έρωτας, το όνειρο, η ελπίδα, η δουλειά, οι καθημερινές μικρές νίκες, ο αγώνας αλλά ακόμα και οι πίκρες και οι απογοητεύσεις ευωδιάζουν.
Αυτή είναι η κόκκινη γραμμή, το κόκκινο νήμα που διαπερνά τις ζωές μας και είναι η ίδια κόκκινη γραμμή που διαπερνά και το λαϊκό μας τραγούδι…
Από τις επικές δημιουργίες, τα ταξίδια στις ανοιχτές θάλασσες, ως τα δωρικά ανάγλυφα μιας τέχνης σεμνής και ταπεινής, που μέσα από μυστικούς δρόμους πάντα βρίσκονται εκεί που ανθίζει η λαϊκή ψυχή» πρόσθεσε.
«Οι δύο κυρίες του λαϊκού μας πολιτισμού, η αξεπέραστη Μαρία Φαραντούρη και για πρώτη φορά μαζί της η δωρική Φωτεινή Βελεσιώτου θα μας δείξουν αυτά τα μυστικά περάσματα, αυτούς τους δρόμους όπου συναντιούνται τα τραγούδια μας, νυχτερινοί διαβάτες στους δρόμους της Καισαριανής, που μεγαλώνει τους ίσκιους τους το φεγγάρι…» είπε ο Δ. Κουτσούμπας ευχαριστώντας θερμά την Μ. Φαραντούρη και την Φ. Βελεσιώτου όπως και όλους τους συντελεστές της συναυλίας.
«Τραγούδια που μας προτρέπουν να θυμόμαστε»
Ανεβαίνοντας στη σκηνή η μοναδική Μ. Φαραντούρη ανέφερε ότι «σήμερα θα ακουστούν τραγούδια που μας προτρέπουν να θυμόμαστε και όχι να ξεχνάμε, όπως έλεγε και ο Μίκης».
Όπως δήλωσε, τη σημερινή συναυλία την «αφιερώνουν στην Εργατική Πρωτομαγιά, στη μαρτυρική θυσία των 200 της Καισαριανής, αλλά και στο ΚΚΕ και ιδιαίτερα στον ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δ. Κουτσούμπα, που υπερασπίζεται σθεναρά τον πολιτισμό μας, που είναι ένα όπλο για τον αγώνα, την αξιοπρέπεια, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη».
Με συγκίνηση περιέγραψε η Φ. Βελεσιώτου αυτή την συνεργασία της με την Μ. Φαραντούρη, ανακοινώνοντας τους μουσικούς της συναυλίας.
Η αφιέρωση στη μάνα του Παύλου Φύσσα
Η συναυλία ξεκίνησε με δυο τραγούδια γραμμένα για μια άλλη Πρωτομαγιά, αυτήν του Μάη του 1936 και του ηρωικού αγώνα των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης του ’36: Με τον Επιτάφιο του Γιάννη Ρίτσου και του Μίκη Θεοδωράκη, ενώ το το τραγούδι «Βασίλεψες αστέρι μου» η Φ. Βελεσιώτου το αφιέρωσε σε όλες τις μάνες που έχουν χάσει παιδιά, «σήμερα είναι εδώ μια, είναι εδώ η Μάγδα Φύσσα…».
Όταν ακούστηκε το «Γελαστό Παιδί», του Μίκη Θεοδωράκη και του Ιρλανδού Μπρέναντ Μπήαν, που απέδωσε ο Βασίλης Ρωτάς, η Μαρία Φαραντούρη είπε «θέλω να το αφιερώσω στη μάνα του παλικαριού μας, στη μάνα του Παύλου Φύσσα» και όλο το γήπεδο «έγινε ένα» τραγουδώντας «Ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή σκότωσαν οι φασίστες το γελαστό παιδί…».
Σε στιγμές μεγάλης συγκίνησης και έξαρσης, οι στίχοι έδωσαν τη θέση τους στο σύνθημα «Ο Παύλος, ζει τσακίστε τους ναζί», τη μητέρα του Παύλου Φύσσα να δίνει το χέρι της στη Μ. Φαραντούρη και να πέφτει συγκινημένη στην αγκαλιά του Δ. Κουτσούμπα. Με όλο το κοινό να χειροκροτά όρθιο.
Μετά το τέλος της συναυλίας ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, συνεχάρη θερμά τη Μαρία Φαραντούρη και τη Φωτεινή Βελεσιώτου.
Πηγή: dnews.gr
