“δια-Φθορά”
Δε με πόνεσε ποτέ παραπάνω
Άλλη άνοιξη
Πέρα από ετούτη εδώ
Δεν προλαβαίνουν τα κορμιά
το κύκνειο άσμα τους
Και κάποιος χώμα τους πετά
Πέτα πέτα
Δε θάβονται οι δολοφονημένοι
Έχω σώμα που κουβαλά
Τα τρένα
Τα 12χρoνα παιδιά
Τα κορίτσια
Τις γυναίκες
Τις μάνες
Το άδικο το άδικο το άδικο
-παλιόμυγες-
Κανένας δεν τις κυνηγά
Στα τραπέζια τα οικογενειακά
Δεν κυνηγά κάνεις τις μύγες
Στις βαριές καρέκλες του σπιτιού
στις πλαστικές των διακοπών
Που τραβούν επίμονα τα δέρματα
Δεν κάθεται κάνεις
Παρά παλιόμυγες
Νερατζούλα μου
Δεν έπρεπε εδώ να είσαι
γιασεμί μου και γαρδένια
Μπουγάδες αγαπητικιές του δρόμου
Φέτος αίμα ήπιαμε
Και σκόνη
