Κάθε φορά το ίδιο πράγμα: στο άκουσμα του πασίγνωστου τραγουδιού το μυαλό μου πάει άλλοτε στα βιβλία της Γραμματικής (αυτός ο Τζάρτζανος έχει λιώσει πια), άλλοτε στις σχολικές αίθουσες όταν ήμουν μαθήτρια (δηλαδή, πολλά χρόνια πίσω), και άλλες φορές στα παιδιά που διδάσκω. Σκεφτόμουν ότι ο στίχος «η προπαραλήγουσα ποτέ δεν περισπάται όταν η λήγουσα είναι μακρά» έχει κάποια ανακρίβεια. Για την ακρίβεια, μετά την παρέλευση κάποιου χρονικού διαστήματος από τότε που τον πρωτάκουσα διαπίστωσα ότι πρόκειται για συνδυασμό δύο κανόνων γραμματικής: α) η προπαραλήγουσα ποτέ δεν περισπάται, και, β) (η προπαραλήγουσα) δεν τονίζεται όταν η λήγουσα είναι μακρά!
Αυτομάτως πήγε το μυαλό μου και στον στιχουργό, όμως! Θαύμασα την τόλμη να γράψει έναν τέτοιον στίχο σε ρεμπέτικο τραγούδι, την παραδοχή του ότι δεν έχει βγάλει το σχολείο, ούτε έχει μάθει γράμματα πολλά, αλλά έχει συγκρατήσει κάποιους βασικούς κανόνες της γραμματικής! Αντιθέτως, το αντικείμενο του πόθου του, με το οποίο μάλλον έχει ένα μικρό καυγαδάκι, ενώ έχει γνώσεις, δεν έχει ενσυναίσθηση, αφού ακόμα δεν έχει μάθει τα χούγια του…
Θα μού πείτε γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Μα, για να τονίσω την αναγκαιότητα της γνώσης αλλά και της ενσυναίσθησης, του πνεύματος αλλά και του συναισθήματος, της λογικής και δομημένης σκέψης στην οποία βοηθά η εκπαιδευτική κατάρτιση, αλλά και της συμπάθειας (εκ του συμπάσχω), της ανθρωπιάς και της απλότητας στη σχέση με τον άνθρωπό μας… Προφανώς οι ρεμπέτες τα ήξεραν όλα αυτά… ίσως ήξεραν πολλά που διαφεύγουν σε αρκετούς από εμάς, ανεξαρτήτως επιπέδου εκπαιδευτικής βαθμίδας μας.
Η γνώση μας προσφέρει τα μέσα να γίνουμε άνθρωποι και όχι απάνθρωποι, σνομπ και αλαζόνες! Τώρα, στην περίοδο των πιο σοβαρών εξετάσεων των παιδιών, δεν θα πείραζε, μαζί με τους στόχους για τις επιθυμητές τους σχολές να έμπαινε και άλλος ένας στόχος: να ορκιστούν πριν αποφοιτήσουν, πριν καν περάσουν στο Πανεπιστήμιο, πως δεν θα χάσουν την ανθρωπιά τους, δεν θα απογυμνώσουν την ψυχή τους για να επενδύσουν μόνο στο μυαλό τους! Θα γίνουν άνθρωποι που θα έχουν βγάλει το σχολείο, θα έχουν μάθει γράμματα πολλά, θα γίνουν επιστήμονες, εργάτες, αγρότες ή ό,τι άλλο θέλουν με γνώση και συνείδηση της προσφοράς!
Καλή επιτυχία παιδάκια μου!
Άννα Δημάκη – Φιλόλογος
