Σε λίγες μέρες θα δημοσιευτεί η απόφαση του δικαστηρίου για την προσφυγή 50 κατοίκων της πόλης μας (ασφαλιστικά μέτρα) στις 13/8/2024, με τα οποία ζητούν να σταματήσει συνολικά η ανάπλασή του Σκοπευτηρίου και προσχηματικά να σταματήσει η κοπή δέντρων στο Σκοπευτήριο.
Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι έχει σταματήσει κάθε εργασία στους υπό ανάπλαση χώρους και κτήρια.
Θα θέλαμε να κάνουμε μερικές επισημάνσεις σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις και να τοποθετηθούμε συνολικά στη βάση αρχών.
Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι η Δημοτική Αρχή του κου Βοσκόπουλου έδρασε τυχοδιωκτικά και πρόχειρα στο όνομα “να μη χάσουμε το έργο” και δεν εξασφάλισε όλες τις απαραίτητες άδειες για τις εργασίες και την κοπή των δέντρων.
Πρακτική την οποία δεν έλεγξε ( μετά από 6 μήνες στη διαχείριση του Δήμου) και είναι συνυπεύθυνη η Δημοτική Αρχή της Λαϊκής Συσπείρωσης με αποτέλεσμα την δίκαιη αντίδραση συμπολιτών μας και την αντίθεσή τους σε αυτήν την πρακτική ( δεν αναφερόμαστε σε αυτούς που έκαναν τα ασφαλιστικά μέτρα).
Κακή είναι η αντιμετώπιση του θέματος από τη Δημοτική Αρχή του κου Σταμέλου, η οποία σε κάθε ανακοίνωση που βγάζει, βάζει απέναντι τους κατοίκους, αποδυναμώνοντας κάθε επιχείρημα για ένα Σκοπευτήριο Ανοιχτό στο λαό και στη Νεολαία, Κέντρο Πολιτισμού, Αναψυχής, Ψυχαγωγίας και Άθλησης, σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα και των αγώνων της εργατικής τάξης για την κοινωνική απελευθέρωση με καθολικές, δωρεάν δημοτικές υπηρεσίες και δομές.
Η κινητοποίηση των κατοίκων επέφερε αλλαγή των σχεδίων κι έτσι τα δέντρα που ήταν να κοπούν μειώθηκαν από 40 σε 25 με τροποποίηση του σχεδίου δόμησης.
Αυτή άλλωστε ήταν και η πρόταση την οποία στηρίξαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο παρουσία των κατοίκων της πόλης μας : να εξεταστεί εκ νέου η δυνατότητα μείωσης των υπό κοπή δέντρων και να φυτευτούν στην θέση των κομμένων πολλαπλάσια σε αριθμό.
Να υπενθυμίσουμε ότι στο Δημοτικό Συμβούλιο που πήρε την απόφαση για την κοπή των δέντρων ψηφίσαμε λευκό, για λόγους που είχαν να κάνουν με την ανάγκη κοπής του συγκεκριμένου αριθμού δέντρων αλλά και για τις “προχειρότητες” που αφορούσαν συνολικά το έργο από τη Δημοτική αρχή του κου Βοσκόπουλου.
Αυτό όμως που δε θέτουμε σε καμία αμφισβήτηση είναι η ανάγκη ανάπλασης των κτηρίων της Σκοπευτικής, του Χαράματος και συνολικά του Σκοπευτηρίου.
Για μας τα έργα στο Σκοπευτήριο αποτελούν κατάκτηση και απαίτηση διαχρονικά του κινήματος των κατοίκων της πόλης μας, από τη λήξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου και μετά και συμπυκνώνουν τις διεκδικήσεις των κατοίκων της Καισαριανής απέναντι στην Σκοπευτική, στις αστικές κυβερνήσεις και στο κράτος τους.
Κομμάτι αυτού του κινήματος και των αιτημάτων του ήμασταν και είμαστε κι εμείς. Το κίνημα διεκδίκησης του λαού της Καισαριανής προφανώς δεν ήθελε και δε θέλει καμιά εμπορευματοποίηση του χώρου. Σε περίπτωση που επιχειρηθεί κάτι τέτοιο, θα το αποτρέψουμε μαζί με τους πολίτες της πόλης μας.
Τέτοιου είδους αιτιάσεις μπορούν να διατυπωθούν μόνο εξαιτίας της άγνοιας ή της σκοπιμότητας.
Γι’ αυτούς τους λόγους δε θα μπορούσαμε να συνταχτούμε με όλες/όλους εκείνες /εκείνους που δεν αποδέχονται αυτές τις κινηματικές παρακαταθήκες και έχουν μια διαφορετική αντίληψη για το Σκοπευτήριο και την χρήση του.
Τα έργα δεν έχουν απόλυτα τη δική μας αισθητική και αντίληψη, δεν αποτυπώνουν τις απόψεις μας, όμως δεν έχουν τη συνολική άρνησή μας.
Οι 50 κάτοικοι που κάνουν την προσφυγή βρίσκονται στον αντίποδα των δικών μας αντιλήψεων, μια που με την προσφυγή τους η ματαίωση της κοπής των δέντρων είναι κατά τη γνώμη μας το πρόσχημα για να μη γίνει καμία παρέμβαση στο Σκοπευτήριο, στο όνομα της ησυχίας και μη υποβάθμισης των περιουσιών τους που γειτνιάζουν με το Σκοπευτήριο.
Τους ενοχλεί η ενδεχόμενη όχληση που θα δημιουργηθεί από τη λειτουργία των πολιτιστικών υποδομών που θα φτιαχτούν αλλά και από το θέατρο που τόσο έχει δαιμονοποιηθεί.
Από διαφορετική αφετηρία στις ίδιες προτάσεις καταλήγουν κι άλλοι κάτοικοι που στο όνομα της αντιεμπορευματοποίησης και της αυτοδιαχείρισης του χώρου, ζητούν στο όνομα της “καθαρής φύσης” και των μηδενικών παρεμβάσεων, να ακυρωθούν τα έργα, ενώ ένα άλλο κομμάτι ζητά την κατεδάφιση των κτηρίων της Σκοπευτικής και του Χαράματος, αδιαφορώντας με πολλές δόσεις ανορθολογισμού και μεταμοντερνισμού, για την ιστορικότητα του χώρου και τις διαχρονικές διεκδικήσεις του κινήματος των κατοίκων της Καισαριανής.
Να υπενθυμίσουμε εδώ, ότι η δράση μας για το Σκοπευτήριο δεν είναι όψιμη και ότι η δράση μας για την εκδίωξη της Σκοπευτικής και την απόδοση του Σκοπευτηρίου στο λαό της πόλης μας μετρά δεκαετίες.
Να θυμίσουμε εδώ την εναντίωσή μας και την άγρια καταστολή που δεχθήκαμε από την κυβέρνηση Σύριζα-Ανελ το 2016 κατά την διάρκεια της μισής παραχώρησης του Σκοπευτηρίου από τον Α.Τσίπρα, αλλά και την υπεράσπισή του κατά την περίοδο του λοκ ντάουν ενάντια στις απαγορεύσεις και τις υποχρεωτικότητες της κυβέρνησης της ΝΔ και την αυταρχική πολιτική της Δημοτικής Αρχής του κου Βοσκόπουλου.
Επίσης, δε σιωπήσαμε όταν η εκκλησία έκλεψε την Πλατεία της Παναγίτσας και η Δημοτική Αρχή τσιμέντωσε την πλατεία. Δεν ανακαλύψαμε τώρα ότι η Καισαριανή έχει Σκοπευτήριο και Πλατεία κι ότι το μόνο που έχει αξία είναι το πράσινο.
Προφανώς και δε συμφωνούμε με το ύφος και την τοποθέτηση της Δημοτικής Αρχής, η οποία υποτιμά και χλευάζει τις ανησυχίες των κατοίκων για το πράσινο και το μέλλον του Σκοπευτηρίου, ούτε φυσικά και με τις ανακρίβειες περί τσιμεντοποίησης και εμπορευματοποίησης και πολύ περισσότερο με την ακύρωση των έργων.
Τα όσα κατακτήθηκαν πρέπει να τα υπερασπίσουμε για να γίνει ολόκληρη η μισή παραχώρηση του Σκοπευτηρίου του 2016, για να να ικανοποιηθούν τα διαχρονικά αιτήματα του κινήματος ενάντια στο τοπικό και στο κεντρικό κράτος, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο κεφάλαιο και στις κυβερνήσεις του.
