«Και να θυμάσαι, πάνω στης Τίγρης το κουφάρι
κάτι μικρόψυχα ζωάκια καμαρώνουν»
Τάκης Μπουρμάς
Υπάρχουν άνθρωποι (λίγοι) που γίνονται παρανάλωμα στην δημιουργική τους φωτιά, προκειμένου να σταλάξουν δυο σταγόνες ομορφιάς στην μίζερη ζωή μας. Κι αφού το κάνουν, έρχονται μετά κάτι μικροσκοπικά τυπάκια (πολλά) και προσπαθούν να βιάσουν την ομορφιά παντοιοτρόπως.
Υπάρχουν κάποια άλλα τυπάκια (αρκετά), που ωρυόμενα και διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά τους, μας λένε πως είναι ντροπή να θέτουμε ζητήματα ασφάλειας! Μια εβδομάδα μετά, πενηνταεπτά άνθρωποι, νέοι άνθρωποι, εξαερώνονται στην Κοιλάδα των Τεμπών.
Υπάρχουν κι άλλα τυπάκια (αμόρφωτοι «δημοσιογράφοι») που πρωί -πρωί με ύφος «επί παντός…» μας ενημερώνουν για το ενοίκιο της βίλας, για την ιδιωτική πισίνα, για την θέα στον Σαρωνικό… λίγες μόλις ώρες μετά τον θάνατο του νέου ανθρώπου που κατοικούσε εκεί. Κι ας ζήτησε η οικογένειά του τον σεβασμό μας στην θρηνώδη ιδιωτικότητα των στιγμών της.
Το θέμα πουλάει (ποδοσφαιριστής)… Το θέμα είναι ευκαιρία.
Υπάρχουν… υπάρχουν… υπάρχουν… κι όλοι μαζί τραγουδάνε φάλτσα, ουρλιάζοντας:
Ξέρεις ποιος είμ’ Εγώ ρε;
