Για τρίτη φορά, ο Βυρωνιώτης, ο δικός μας Ξενοφώντας Χολέβας και ο Γιάννης Τσιγκάκος, ολοκλήρωσαν μαζί τον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας τρέχοντας με ειδικό αγωνιστικό αμαξίδιο ΑμεΑ, αποδεικνύοντας πως η επιμονή, η αλληλεγγύη και η αγάπη μπορούν να κατακτήσουν κάθε στόχο.
Ο Ξενοφώντας, αθλητής Μαραθωνίου των «Δρομέων Ελπίδας» μιας ομάδας που σαν αποστολή της έχει την υποστήριξη ΑμεΑ σε δρομικούς αγώνες, έτρεξε ξανά ως συνοδός του Γιάννη, στα δύσκολα 42 χιλιόμετρα της κλασικής διαδρομής.
Ο Ξενοφώντας δεν προετοιμάστηκε ολοκληρωμένα όπως τις άλλες χρονιές, γιατί ένα χειρουργείο στο γόνατο τον Απρίλιο τον άφησε πολλούς μήνες εκτός προγράμματος, όμως ο Φίλος του ο Γιάννης με τον τρόπο του τον έπεισε και τον κινητοποίησε ότι μπορούν και αυτή τη φορά να τα καταφέρουν.
Σε κάθε χιλιόμετρο, εισέπραξαν την αγάπη και την υποστήριξη του κόσμου, με επευφημίες και δυνατά χειροκροτήματα που γέμιζαν την ατμόσφαιρα και έβαζαν φτερά στο αμαξίδιό τους.
Ο Γιάννης, με τη δύναμη της ψυχής του και το χαμόγελο του, έγινε ξανά πηγή έμπνευσης για τον Ξενοφώντα, για μικρούς και μεγάλους θεατές της διαδρομής αλλά και για τους άλλους δρομείς του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας!
Ο τερματισμός, όμως, ήταν το πραγματικό αποκορύφωμα.
Στο Καλλιμάρμαρο, μπροστά σε ένα κοινό που συγκινημένο χειροκροτούσε όταν τα μεγάφωνα ανακοίνωναν την είσοδο στο στάδιο των Δρομέων Ελπίδας, ο Ξενοφώντας λίγα μέτρα πριν τον τερματισμό σήκωσε από το αμαξίδιο τον Γιάννη…
Τα τελευταία μέτρα βρήκαν όρθιο τον Γιάννη! Στηριζόμενος από τη μητέρα του που τον περίμενε εκεί συγκινημένη και τον Ξενοφώντα, πέρασε ευτυχισμένος τη γραμμή του τερματισμού μέσα σε καταιγισμό χειροκροτημάτων!
Η εικόνα αυτή, γεμάτη αγάπη, πίστη και συγκίνηση, ενσάρκωσε το νόημα του Μαραθωνίου: την υπέρβαση, τη συνεργασία και τον θρίαμβο του ανθρώπινου πνεύματος.
Ίσως δεν ήταν απλώς ένας τερματισμός, ήταν μια υπενθύμιση πως οι πιο μεγάλες αποστάσεις χρειάζονται εκτός από την πολύμηνη σκληρή προπόνηση, τη δύναμη της ψυχής, τη στήριξη των ανθρώπων που πιστεύουν σε εμάς και τη δύναμη της αλληλεγγύης!
Τρεις φορές μαζί, τρεις φορές νικητές. Ο Ξενοφώντας και ο Γιάννης μάς έδωσαν για ακόμη μια φορά το πιο πολύτιμο μήνυμα:
«Να έχουμε πίστη, υπομονή και πείσμα στις προσπάθειες μας, να παλεύουμε σκληρά για τους στόχους μας και τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο!»
