«Μια φωτογραφία μου παλιά κοιτάς…»…. του Σπύρου Τζόκα

blonde lesbians very hot cam show.desi xxx brandi lyons teaches you the meaning of pain.
pornhun
hd porn

ΣΠΥΡΟΣ ΤΖΟΚΑΣ*

2025!!! Πόσα και πόσα χρόνια από τότε. Τότε που η σχέση μας με τον χρόνο ήταν άριστη. Προσδοκίες, ελπίδες, σκιρτήματα, όνειρα για μια ζωή που ήταν μπροστά μας και ανεχόταν τα όνειρά μας. Τι σημασία έχει ποια πραγματοποιήθηκαν, ποια νοθεύτηκαν και ποια εξαερώθηκαν. Ελάχιστη. Ετσι κι αλλιώς χορτάσαμε απολογισμούς.

Ετσι κι αλλιώς δίπλα στα πάθη, βγαίνουν στην επιφάνεια μαθήματα ζωής, ανθρώπινες αξίες και στάσεις ζωής. Γενναιοψυχία, θάρρος, ευγνωμοσύνη, οίκτος, συμπόνια, αλληλεγγύη, ενοχές… δηλαδή όλα τα συστατικά του πολιτισμένου, του ανθρώπινου βίου… και όλα αυτά ανακατεμένα με αβεβαιότητες, απρόοπτα, νοσταλγία, μοναξιά, αλλά και ανθρώπινη επαφή.

Μεγαλώνουμε… Αλλος ένας χρόνος στην πλάτη μας. Το τίμημα να μεγαλώνεις είναι να χάνεις σιγά σιγά τον κόσμο που ήξερες. Και να βλέπεις πρόσωπα που συνδέθηκες να φεύγουν, και εσύ να είσαι πια εδώ αλλά και ένα μεγάλο σου κομμάτι αλλού, στη χώρα της μνήμης και της μνημόνευσης. Εκεί που με λίγα πράγματα μπορείς να διαλέγεσαι, εκεί που αναζητάς την αλήθεια, όπως αναζητάς τα ίχνη άλλων ανθρώπων σε δρόμους που δεν ξέρεις, σε δρόμους που μοιάζουν αδιάβατοι.

2025 και στο ραδιόφωνο ακούγεται μια γνώριμη, γλυκιά φωνή: «Μια φωτογραφία μου παλιά κοιτάς, δεν της μοιάζω πια, γι’ αυτό δεν μ’ αγαπάς» σιγομουρμουρίζει η Χαρούλα, σε μια γιορτινή ατμόσφαιρα, με λαμπιόνια και στολίσματα. Με χαρούμενες φωνές παιδιών που παίρνουν τα δώρα τους. Αταίριαστο τραγούδι, αταίριαστο παιχνίδι. Ποιος παραγωγός το σκέφτηκε τέτοιες μέρες; Μέρες αγάπης. Ισως κάποιος συνταξιούχος απελπισμένος… από τις πολλές περικοπές της σύνταξής του.

«Δεν της μοιάζω πια, γι’ αυτό δεν μ’ αγαπάς…». Ετσι κι αλλιώς αυτό συμβαίνει, όταν δεν συμβιβαζόμαστε με τον χρόνο… μια βαθιά απώθηση για τη φθορά του σώματος, για την απώλεια της νεότητας. «Μια φωτογραφία μου παλιά κοιτάς». Πόσες πρωτοχρονιές από τότε; Πόσες ωραίες και ευτυχισμένες στιγμές; Ο αμείλικτος χρόνος και η σκληρότητα. Η βίωση της υπεροψίας του θεωρούμενου άφθαρτου απέναντι στη φθορά. «Ναι, εγώ είμαι στη φωτογραφία. Μη γελάς. Ημουν κι εγώ παιδί, ήμουν κι εγώ νέος, ναι, ναι, και η κυρία Ελένη, αυτή είναι! Κοροϊδεύεις, ε;»

Στενεύουν τα περιθώρια. Εχουμε αρχίσει να μετράμε απώλειες σε ανθρώπους, προσδοκίες, όνειρα. Ζούμε όμως. Δεν ρίχνουμε στην πυρά το δώρο της ζωής. Και προσπαθούμε να ζούμε και όχι απλά να επιβιώνουμε. Με αξιοπρέπεια, σεβασμό και λογισμό. Συνάπτουμε ειρήνη με τον αδυσώπητο χρόνο. Και είμαστε πάλι εδώ, για περισσότερο φως και λιγότερα δάκρυα.

ΝΑ ΜΙΑ ΕΥΧΗ ΛΟΙΠΟΝ. ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ ΑΓΟΡΑΙΟ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ. Να μη γίνει αγοραίο το όνειρο φωνάζω. Δυνατά, να το ακούσουν κυρίως οι νέοι άνθρωποι και να παλέψουν γι’ αυτό. Τα παιδιά που τόσο χαρούμενα λένε τα κάλαντα. Να μη σβήσει αυτό το χαμόγελο.

ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΒΗΣΕΙ. Εμείς είμαστε κληρονόμοι αυτής της στέρεης γης που σφυρηλατήθηκε από την Ιστορία. Σε πόλεις χτισμένες πάνω σε άλλες πόλεις. Με τέτοια κρατήματα, θα κρατήσουμε το όνειρο ζωντανό.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΥΧΗ

* Πανεπιστημιακός – συγγραφέας

Πηγή: efsyn.gr

sex videos mark woods slowly slid his rod in latinas ass.
jav videos
phim sec granny mature enjoys riding and rimming.