Κριτική παράστασης του Γιώργου Βούλγαρη
(Θεατρικού Σκηνοθέτη, Ηθοποιού, Αρθρογράφου)
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο Αλκμήνη ένας άθλος υποκριτικής εξελίσσεται στα πλαίσια του έργου «Μην περάσεις το ποτάμι» βασισμένο στο υπέροχο βιβλίο της Βέρα βασιλείου- Πέτσα η οποία έχει επιμεληθεί μαζί με τον Βασίλη Φλώρο την θεατρική προσαρμογή.
Η ιστορία με λίγα λόγια εξελίσσεται στη δεκαετία του 60, στη θεσσαλία, έχοντας φόντο την μετεμφυλιακή Ελλάδα και βλέπουμε την γέννηση ενός μεγάλου αλλά καταδικασμένου έρωτα, ενώ παράλληλα περνούν από τη ζωή των ηρώων τα σημαντικά ιστορικά και πολιτικά γεγονότα της εποχής.
Ο θίασος αποτελείται από καταξιωμένους και έμπειρους ηθοποιούς (Κωστής Σαββιδακης, Τάσος Σωτηράκης, Γιώργος Ζώης, Βασίλης Τριανταφύλλου)που πραγματικά διαπράττουν άθλο υποκριτικής επί σκηνής ενώ η φρεσκότατη και ταλαντούχα Αλεξάνδρα Στεργίου είναι σκέτη απόλαυση και αποκάλυψη!
Χαρακτηρίζω τις ερμηνείες ως άθλο γιατί αυτή η παράσταση δυστυχώς δεν έχει σαφή καθοδήγηση και αφηγηματική γραμμή και αυτό οφείλεται καθαρά στην ανύπαρκτη σκηνοθετική διαχείριση. Η σκηνοθέτρια δεν εκμεταλλεύτηκε ένα καλοδουλεμένο κείμενο με συμπαγείς χαρακτήρες, δομημένους από υλικά που μπορούν να συγκλονίσουν τον θεατή και αντιμετώπισε εντελώς άπειρα,επιδερμικά και άνευρα την ουσία του έργου και τους ηθοποιούς.Αρκέστηκε μόνο στην χωροταξική τοποθέτηση των ερμηνευτών επι σκήνης και περιορίστηκε
να δημιουργήσει μόνο εικαστικές εικόνες ώστε να κεντρίσουν το βλέμμα του θεατή ( που λειτουργούν όμως αρνητικά σε κάποιες στιγμές του έργου ) και αμέλησε τον λόγο για τον οποίο κάνουμε θέατρο. Την ψυχή.
Κάτι όμως που οι ηθοποιοί της παράστασης το υπενθυμίζουν συνεχώς. Για αυτό χαρακτηρίζω τις ερμηνείες ως έναν υποκριτικό άθλο. Γιατί αυτοί οι ηθοποιοί αφουγκράστηκαν επί της ουσίας το έργο τους χαρακτήρες τους και βάζουν το 100%. των δυνατοτήτων τους με αποτέλεσμα να παίρνουν όλο το έργο απάνω τους χωρίς καμία καθοδήγηση και να το μετατρέπουν σε μία απολαυστική ερμηνευτική πανδαισία.
Πρώτη φορά βλέπω τέτοια σκηνική αλληλεγγύη και συναισθηματικό δέσιμο να εξελίσσεται επί σκηνής από συναδέλφους που θα πρέπει να γίνει αντικείμενο μελέτης στις δραματικές σχολές.
Για αυτό τον λόγο αξίζει να επιλέξει κανείς για θεατρική του έξοδο το « Μην περάσεις στο ποτάμι.»
Να επισημάνω εδώ ότι πέρα από τις υπέροχες ερμηνείες το έργο έχει και μία ενδιαφέρουσα σκηνογραφική προσέγγιση από την Ιωάννα Κατσιαβού επηρεασμένη πολύ από τη δραματουργία Lorca η οποία όμως στο συγκεκριμένο εγχείρημα λειτουργεί.
Σημείωση: «Μην περάσεις το ποτάμι» είναι το βραβευμένο μυθιστόρημα της Βέρας Βασιλείου – Πέτσα, το οποίο εκδόθηκε το 2006, επανεκδόθηκε το 2020 και ετοιμάζεται για την τρίτη του έκδοση.
Συντελεστές
Κείμενo: Βέρα Βασιλείου-Πέτσα
Θεατρική διασκευή: Βέρα Βασιλείου – Πέτσα και Βασίλειος Ρ. Φλώρος
Σκηνοθεσία / Δραματουργική επιμέλεια: Κατερίνα Μαντέλη
Σκηνικά – Κοστούμια: Ιωάννα Κατσιαβού
Πρωτότυπη μουσική: Αρετή Κοκκίνου
Φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης
Χορογραφίες: Κωνσταντίνος Κατσούδας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δημήτρης Τσάκωνας
Επικοινωνία: Κατερίνα Γρυλλάκη
Παραγωγή: 41 street cafe – The Art Concept
Ηθοποιοί
Κωστής Σαββιδάκης (Μπαρμπα-Φάνης)
Τάσος Σωτηράκης (Καρανίκας)
Αλεξάνδρα Στεργίου (Βάγια)
Βασίλης Τριανταφύλλου (Δημήτρης)
Γιώργος Ζώης (Σερέτης)
Τερέζα Καζιτόρη (Μαρίνα)
Δημήτρης Τσάκωνας (πατέρας Βάγιας)
Μέμη Αναστασοπούλου (μητέρα Δημήτρη)
Κωνσταντίνος Κατσούδας (χορευτής)
Ελένη Δήμου (χορεύτρια)
90’΄
Χωρίς Διάλειμμα
ΗΜΕΡΕΣ
Από Δευτέρα 3/2 και κάθε Δευτέρα Τρίτη 18:30
