“ Καίγομαι, καίγομαι, ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά…” *
Aγαπητοί μας αναγνώστες,
εμείς καιγόμαστε και αυτοί “λαδώνονται”!!!
Η ζωή μας έχει καταντήσει καζάνι της κόλασης και αυτοί, κυβερνώντες και παρατρεχάμενοί τους, μοιράζουν μεταξύ τους εκατομμύρια!
Η μίζα και η ρεμούλα απέκτησαν καινούργια ονομασία στις μέρες μας – ΟΠΕΚΕΠΕ. Όλοι σας διαβάζετε και βλέπετε τι έχουν γίνει τα εκατομμύρια των αγροτικών επιδοτήσεων.
Παράλληλα, γίνεται γνωστό και το πώς μοιράζονται τα χρήματα του περιβόητου Ταμείου Ανάκαμψης – στις εταιρείες των φίλων, των ημετέρων και των υποστηρικτών της κυβέρνησης.
Ακόμη και στις αποζημιώσεις για την φονική κακοκαιρία Daniel “στήθηκε” τεράστια κομπίνα. Όλοι οι “γνωστοί” δήλωναν πως καλλιεργούσαν ντομάτες, ενώ είχαν σιτάρι! Γιατί; Διότι για κάθε στρέμμα ντομάτας έπαιρνες 560 ευρώ, ενώ για το σιτάρι 83 ευρώ. Και μιλάμε για δεκάδες χιλιάδες στρέμματα!
Το βαρέλι δεν έχει πάτο! Οι απευθείας αναθέσεις συμβάσεων έργων από κρατικούς Οργανισμούς έχει γίνει “της μοδός”! Πάνε σύννεφο οι απευθείας “δουλειές” από την ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ), από τα ΕΑΣ (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα) και πάει λέγοντας. Όλοι σας καταλαβαίνετε βέβαια ποιοι είναι οι ανάδοχοι…
Και όλα αυτά, τη στιγμή που η οικονομία της χώρας κατρακυλά προς την άβυσσο!
Η αγροτική οικονομία της Ελλάδας έχει πάρει την κατιούσα εδώ και χρόνια, ελέω ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική).
Ο τζίρος της ελληνικής βιομηχανίας τον Απρίλιο είχε μείωση 9,1%.
Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, στο τέλος του 2024, έφτασε στο 153,6% του ΑΕΠ (ακαθάριστο εθνικό προϊόν).
Κι’ ενώ όλοι εμείς παλεύουμε να τα “βγάλουμε πέρα”, στη λίστα Global 2000 του Forbes, στη λίστα δηλαδή των 2000 μεγαλύτερων εταιρειών, βρίσκονται η Eurobank, η Εθνική Τράπεζα, η Τράπεζα Πειραιώς, η Τράπεζα της Ελλάδος, η Alphabank και η ΔΕΗ.
Έτσι, για να καταλαβαίνουμε πώς παίζεται το παιγνίδι…
Σε όσους, αγαπητοί φίλοι, μπορέσετε να πάτε έστω και κάποιες μέρες διακοπές, σας ευχόμαστε απ’ τα βάθη της καρδιάς μας, να περάσετε καλά!
Όλοι οι υπόλοιποι εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε…
Εν πάσει περιπτώσει, σε όλους μας ευχόμαστε να είμαστε υγιείς, δυνατοί, όσο γίνεται αισιόδοξοι και με αλληλεγγύη μεταξύ μας.
Αλλιώς δεν γίνεται!
* Στίχοι του Νίκου Γκάτσου από το ομώνυμο τραγούδι του Σταύρου Ξαρχάκου,
για την κινηματογραφική ταινία “ Ρεμπέτικο” (1983) του Κώστα Φέρρη.
