Στην πρώτη αναποδιά, το «επιτελικό κράτος» κατέρρευσε ξανά.
Εγκλωβισμένοι οδηγοί, ακινητοποιημένα τρένα, αποκομμένες συνοικίες, διακοπές ρεύματος ξεχασμένοι άστεγοι και φτωχοί. Μισή μέρα χιονόπτωσης ήταν αρκετή για να παραλύσουν τα πάντα στην πρωτεύουσα μιας χώρας που το παίζει «ανεπτυγμένη». Η κυβέρνηση, η περιφέρεια, οι δημοτικές αρχές και η πολιτική προστασία απέτυχαν, για μια ακόμα φορά, να προστατέψουν τους πολίτες, προκαλώντας ένα απίστευτο χάος. Κρατικοί λειτουργοί αδιάφοροι, απροετοίμαστοι και εξαφανισμένοι, ιδιώτες που με τις πλάτες των κυβερνήσεων ροκανίζουν το δημόσιο πλούτο, αποποιούμενοι κάθε ευθύνης.
Η ίδια κατάσταση και στο Βύρωνα. Ελάχιστη προετοιμασία, έλλειψη εκχιονιστικών μηχανημάτων, απουσία δημοτικών συνεργείων που να δίνουν οδηγίες στους πολίτες πώς να κινηθούν, πεσμένα δέντρα. Για άλλη μια φορά η δημοτική αρχή Κατωπόδη έδειξε την ανικανότητα της και την αδιαφορία της αφήνοντας την πόλη να παγώσει και τους δρόμους να κλείσουν «μέχρι να περάσει η μπόρα»… Ούτε τον αποχιονισμό και την ακώλυτη πρόσβαση στο Κέντρο Υγείας μπόρεσε να εγγυηθεί.
Μόνο για να πλουτίζουν νοιάζονται.
Για άλλη μια φορά είδαμε τι σημαίνει ιδιωτική πρωτοβουλία και η εύρυθμη λειτουργία της αγοράς. Η λογική των ιδιωτικοποιήσεων, των ΣΔΙΤ και των περικοπών στο κοινωνικό κράτος και στην πολιτική προστασία δείχνει τα καταστροφικά της αποτελέσματα. Οι ιδιώτες επανειλημμένα έχουν αποδείξει ότι ούτε ενδιαφέρονται, ούτε μπορούν να εγγυηθούν την ομαλή λειτουργία του οδικού δικτύου. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να εισπράττουν.
Εδώ και τώρα πρέπει να επιβληθούν πρόστιμα στις ιδιωτικές εταιρίες διαχείρισης και να καταργηθούν οι συμβάσεις παραχώρησης των δημόσιων υποδομών της χώρας. Η ασφάλεια του πολίτη, η εγγύηση της λειτουργίας βασικών λειτουργιών του κράτους δεν μπορεί να είναι αντικείμενο της λογιστικής του κόστους.
Αλλά και όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, πειθήνια εργαλεία στις επιταγές των μνημονίων, της Ε.Ε, του ΔΝΤ και του μεγάλου ελληνικού κεφαλαίου, δεν μπορούν να εγγυηθούν πλέον ούτε τα στοιχειώδη. Εμείς όμως θέλουμε να ζήσουμε.
Θέλουμε παραιτήσεις, αλλά δεν φτάνουν.
Θέλουμε να φύγουνε, αλλά δεν αρκεί.
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ.
– Επιβολή προστίμων στις ιδιωτικές εταιρίες διαχείρισης. Να καταργηθούν οι συμβάσεις παραχώρησης. Να περάσει η διαχείριση όλων των υποδομών στο δημόσιο.
-Εδώ και τώρα να υπάρξει προμήθεια εκχιονιστικών μηχανημάτων
-Δημόσιες υποδομές και μεταφορές
– Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις
– Δημόσια και δωρεάν ποιοτική υγεία και παιδεία για όλο το λαό.
