«Πάει ο παλιός ο χρόνος, ας γιορτάσουμε παιδιά…»
Καλά τα λέει το πρωτοχρονιάτικο τραγουδάκι, αλλά μας πέφτει κάπως βαριά η γιορτινή διάθεση μετά την πρόσφατη απώλεια του αγαπημένου μας Σωτήρη… του Σωτήρη Παπαμιχαήλ, της ψυχής της εφημερίδας μας, μέχρι το τελευταίο μας τεύχος. Αυτό το τεύχος, που κρατάτε τώρα στα χέρια σας, είναι το πρώτο που βγαίνει χωρίς τον Σωτήρη. Σε όλους τους συνεργάτες της εφημερίδας, σε όλους όσους τον γνώριζαν και σε όλους τους αναγνώστες μας απευθύνουμε τους παρακάτω στίχους από το ποίημα «Δεύτερο Μηδέν», του Δημήτρη Βασιλείου:
“Εσύ θα είσαι μέσα στο βλέμμα τους
όταν θα κοιτάνε μακρυά στον ορίζοντα,
εσύ θα ηχείς στις φωνές τους
όταν θα διαβάζουν τα ποιήματά σου,
εσύ θα είσαι στην αφή τους
όταν θα ακουμπούν το αύριο,
εσύ θα είσαι στη ψυχή τους
όταν θα θυσιάζονται στο δίκιο,
εσύ θα είσαι στα όνειρά τους
για τον έρωτα του σύμπαντος,
εσύ θα είσαι στις ήττες και στις νίκες τους
για την επανάσταση που έρχεται.”
Η ζωή όμως συνεχίζεται. «Τα πάντα ρει και ουδέν μένει», όπως έλεγε κι ο Ηράκλειτος.
Έχουμε μπροστά μας μια δύσκολη χρονιά, μια χρονιά με δυσκολίες που μας κληρονομεί το 2022 (και όχι μόνο) που «φεύγει» και που τις ξέρουμε όλοι, αφού τις ζούμε στο πετσί μας. Υπάρχει βέβαια μια ιδιαιτερότητα του 2023: θα έχουμε Αυτοδιοικητικές και κατά πως φαίνεται και βουλευτικές εκλογές. Κι’ όπως ξέρετε θα εμφανιστούν πολλοί, που θα θέλουν να μας «σώσουν»!
Εσείς, εμείς ξέρουμε, είμαστε αυτό που λένε «υποψιασμένοι»!
Αλλά σε κάθε περίπτωση ας έχουμε στο μυαλό μας αυτό που έλεγε ο Διονύσιος Σολωμός:
«Πάντ’ ανοιχτά, πάντ’ άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μας»!
Καλή χρονιά σε όλους μας!
Ας κάνουν τα όνειρά μας ένα βήμα πιο μπροστά τη νέα χρονιά!
