Για τον PapaSoto…
Κι έφτασε η ώρα που κυκλοφορεί το τεύχος αυτό που κρατάτε και ο Σωτήρης δεν είναι πια «εδώ»…
Ένας από τους λόγους για τους οποίους δυσκολευόμαστε να γράψουμε «δυο λόγια» για τον Σωτήρη ως φίλοι και ως συνεργάτες, είναι γιατί και ο ίδιος δεν ήταν οπαδός των επικήδειων και των επιμνημόσυνων δεήσεων, πολύ περισσότερο για τον εαυτό του και μάλιστα στην εφημερίδα «του»…
Ένας δεύτερος λόγος είναι ότι κυριολεκτικά δεν υπάρχουν «δυο λόγια» για τον Σωτήρη…
Μια εξαιρετικά πολυσχιδής προσωπικότητα, ένας homo universalis, που πορεύτηκε με άνεση και σε βάθος σε πολιτικές διαδικασίες, καλλιτεχνικά δρώμενα, επαγγελματικές θέσεις και επιχειρηματικές δραστηριότητες, εκδοτικά εγχειρήματα και κοινωνικούς αγώνες.
Ευφυής, αυθεντικός, καυστικός, πεισματάρης, με ατέλειωτο χιούμορ και αυτοσαρκασμό. Δεν χαριζόταν σε όσους και όσα τον χάλαγαν, δινόταν ολοκληρωτικά σε όσα και όσους τον ταξίδευαν. Αγαπούσε τη ζωή και τις απολαύσεις της. Διάβαζε, έγραφε, συνέθετε, τραγουδούσε, δημιουργούσε, μάθαινε διαρκώς. Αγαπούσε το ωραίο. Εκτιμούσε την ειλικρίνεια, το ήθος, την αυθεντικότητα στους ανθρώπους. Αγάπησε την πόλη που έζησε και πάλεψε με όλα τα μέσα που είχε για να συμβάλλει στο να γίνει καλύτερη.
Η πορεία του ήταν ένα μακροβούτι στη ζωή, στην οποία δεν τσιγκουνεύτηκε συναισθήματα, πάθος, πόθο, τρέλα, δημιουργία, όνειρα, αισιοδοξία, όραμα.
Όλοι όσοι συναντηθήκαμε μαζί του σε αυτές τις διαδρομές, κρατάμε μέσα μας ένα κομμάτι από τον ίδιο. Γιατί ήταν πρακτικά αδύνατο να μην ριζώσει μέσα σου κάτι από αυτή τη δύναμη ζωής, ψυχής και ύπαρξης.
Ως εφημερίδα και ως «οικογένεια» του Δήμος & Πολιτεία, θέλουμε να ευχαριστήσουμε από καρδιάς και από ψυχής τους φίλους και συνεργάτες μας, που όλο αυτό το διάστημα στάθηκαν δίπλα τόσο στην εφημερίδα όσο και στον Σωτήρη, με αγάπη και σεβασμό, δημιουργώντας μια αλυσίδα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς.
Η εφημερίδα Δήμος & Πολιτεία, που συμπληρώνει πλέον 3 χρόνια κυκλοφορίας, γεννήθηκε από το Σωτήρη, αλλά μεγάλωσε και στέριωσε ως «παιδί» πολλών ανθρώπων. Είναι ένα «ταξίδι», μια συλλογική πορεία, που κουβαλάει τα όνειρα και την ψυχή όσων είδαν σε αυτήν ένα αυθεντικό χώρο έκφρασης για ένα καλύτερο σήμερα, για ένα πιο αισιόδοξο αύριο.
Είναι νωρίς ακόμα για να μετρήσουμε τα μελλοντικά μας βήματα. Για ένα πράγμα, ωστόσο, είμαστε σίγουροι. Θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε όσο θα είμαστε σε θέση να διασφαλίσουμε τις αρχές και τις αξίες πάνω στις οποίες δημιουργήσαμε αυτή την εφημερίδα.
Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας.
Σπέρνουνται γεννιούνται σαν τα βρέφη
ριζώνουν θρέφουνται με το αίμα.
Όπως τα πεύκα
κρατούνε τη μορφή του αγέρα
ενώ ο αγέρας έφυγε, δεν είναι εκεί
το ίδιο τα λόγια
φυλάγουν τη μορφή του ανθρώπου
κι ο άνθρωπος έφυγε, δεν είναι εκεί.
Γιώργος Σεφέρης «Επί σκηνής»
