Στα μονοπάτια του Υμηττού έχουμε συναντηθεί αρκετές φορές. Για το Κορακοβούνι, για το δρακόσπιτό του ή για τη Κούλα (πύργος της Ανθούσας), κοντά στη Μονή Αστερίου.
Για το μοναστήρι της Καισαριανής δεν έχουμε πει κάτι … ίσως φταίει η αρίθμηση. Τι να σας λέω τώρα! Περάσματα όμορφα! Μνημεία απείρου κάλους! Η σκούφια τους κρατά από τους χρόνους της ακάνθου, του κλέους και του Κοτς Μπασί … Η Αφροδίτη λατρευόταν κάπου εδώ, “Κυλλού Πήρα” τ΄ όνομά της. Τα απομεινάρια διάσπαρτα στις στράτες του πεζοπόρου.
Μετά, η παλαιοχριστιανική παρουσία επιβάλει τους δικούς της κανόνες και τη σκυτάλη παίρνει το Βυζάντιο.
Το μέλι, η άμπελος και το ελαιόλαδο ήταν ο οικονομικός ζωοδότης των μοναχών του 17ου αιώνα. Η βιβλιοθήκη ακολούθησε τις προσταγές του Ιωσήφ Λουδοβίκου Άρμανσπεργκ, γιατί άραγε; Ο λουτρώνας και το λιοτρίβι, χίλια χρόνια πίσω. Οι “ζωγραφιές” τετρακόσια χρόνια, η οικογένεια Μπενιζέλων παρούσα κι εδώ.
Σήμερα τόπος επισκέψιμος, αρκετά φροντισμένος, του κάνει συντροφιά η παλαιοχριστιανική βασιλική, ο ναός του Αγίου Μάρκου στο Φραγκομονάστηρο και ο Ναός των Ταξιαρχών, πολύ κοντά στα δυτικά της μονής.
Για να δούμε τι λέει κι ο φακός…
Είσοδος – Δυτικός τοίχος
Καθολικό – Παρεκκλήσι Αγίου Αντωνίου
Εξωτερικό ανάγλυφο καθολικού
Είσοδος ναού
Είσοδος συγκροτήματος τράπεζας
Κελλιά. Πύργος Μπενιζέλων
Λεπτομέρεια (Κελλιά)
Ο λουτρώνας
Ναός Αγίου Μάρκου Φραγκομονάστηρου
Κείμενο και φωτογραφίες του Γιώργου Τζανίνη
www.geotzan.com/kesarianimonastery
