Του Νεκτάριου Θεοδώρου
Κάποιοι άνθρωποι που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην τέχνη και τον πολιτισμό, όχι μόνο δεν το βάζουν κάτω στις δύσκολες αυτές στιγμές που περνάμε, αλλά επιμένουν να στέκονται όρθιοι, δίπλα στο έργο. Να δημιουργούν. Να πάνε ένα βήμα πιο πέρα σε πείσμα των καιρών. Μια τέτοια Κοινότητα Τέχνης είναι και η ΠΡΑΞΙΣ. Ας γνωριστούμε λοιπόν με την κοινότητα και ας ακούσουμε τα μέλη της να μιλούν για αυτήν!
…
Νίκος Τουλιάτος
Η Κοινότητα Τέχνης ΠΡΑΞΙΣ δημιουργήθηκε το 2015. Περιλαμβάνει 3 ομάδες: την θεατρική ομάδα ΗΧΟΠΟΙΟΙ, την ομάδα κρουστών ΗΧΟΔΡΑΣΗ που δραστηριοποιείται από το 1984 με αποκορύφωμα την παρουσία της στην ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ της ΑΘΗΝΑΣ το 2004 και την ομάδα χορού ΗΧΟΚΙΝΗΣΗ.
Η Κοινότητα είναι ο μοναδικός δρόμος συλλογικής, δημιουργικής καλλιτεχνικής διαδικασίας και πράξης εάν τα μέλη της βρίσκουν το περιβάλλον να συνυπάρξουν να δημιουργήσουν και να περπατήσουν μαζί.
Το όνομα ΗΧΟΠΟΙΟΙ προκύπτει από την παρουσία του ΗΧΟΥ σαν ρόλου μέσα σε μια θεατρική Παράσταση. Οι συμμετέχοντες σε μια παράσταση δουλεύουν με τον ΗΧΟ, παίζουν μαζί του και στο τέλος τον παράγουν. Ο Ήχος είναι ποίηση, μπορεί να προκύψει από τα πάντα. Η καθημερινότητα μας είναι γεμάτη ήχους. Αυτούς τούς ήχους τους αναδεικνύουμε και τους μετατρέπουμε σε ρόλους. Γεμίζουμε τους ρόλους. Αναδεικνύουμε τους ρόλους. Ακόμα και η μουσική μετατρέπεται σε Ηχοτοπίο και όχι απλά για να γεμίζει τα κενά. Παίζει ρόλο. Είναι ρόλος.
Μια κοινότητα δημιουργεί σχέσεις μεταξύ των μελών της και έτσι μπορεί να υπάρξει συλλογική πορεία και συλλογικοί στόχοι. Και με αυτή την λογική στήνουμε παραστάσεις με τα ενεργά μέλη και αποφεύγουμε όσο μπορούμε τις ακροάσεις. Προτιμούμε να έρθει κάποιος με διάθεση και τρέλα να πορευτεί μαζί μας παρά να βρούμε έναν συνεργάτη για συγκεκριμένη διάρκεια. Εξάλλου εμάς δεν μας ενδιαφέρει ένας καλός παίχτης αλλά ένας δημιουργικός και καλός άνθρωπος με τρέλα και όραμα. Μια θεατρική παράσταση είναι κάτι εφήμερο μιας συγκεκριμένης διάρκειας που μπορεί να είναι καλή, μέτρια, κακή, πολύ καλή αλλά δεν θα ξεπεράσει ποτέ τα όρια που βάζουν οι διαφορετικές προσωπικότητες, οι διαφορετικοί στόχοι, οι διαφορετικές ιδεολογίες, οι διαφορετικές συμπεριφορές, οι διαφορετικές στάσεις ζωής κλπ. Σε μια Κοινότητα εάν οι συνθήκες βοηθάνε (και τώρα δεν βοηθάνε βέβαια) μπορούν να γίνουν μεγάλα βήματα. Όπως λέει και το ρητό «Μόνος σου πας γρήγορα με παρέα πας μακριά».
Για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να ξεπερνάμε κάθε μέρα τα προσωπικά μας όρια και τις αγκυλώσεις μας και εάν τα καταφέρουμε τότε μπορούμε να συνδημιουργήσουμε κοινές πορείες με κοινό βηματισμό. Πολύ δύσκολο. Σχεδόν αδύνατο αλλά αξίζει η προσπάθεια. Καλύτερα να ονειρεύεσαι μάταια παρά να ζεις μάταια. Αυτό είναι εξάλλου η προσωπική μου αρχή. Εάν τα καταφέρουμε ο στόχος θα είναι το ταξίδι στο άπειρο. Εγώ έτσι κι αλλιώς προσπαθώ να το κρατάω ζωντανό γιατί θέλω τις καραμέλες που μου απέμειναν στο σακουλάκι της δικής μου ζωής να τις απολαύσω χαλαρά και δημιουργικά. Εάν δεν τα καταφέρω θα το ξανασκεφτώ.
Αλλά είναι νωρίς να το βάλουμε κάτω. Με διαφωνίες, δημιουργικές στιγμές με στεναχώριες και χαρές προχωράμε. Σε αυτές τις συνθήκες που ζούμε παλεύουμε και ετοιμάζουμε διάφορες παραστάσεις για να μένουμε ζωντανοί και δημιουργικοί.
Παραστάσεις που ξανακοιτάμε ή καινούργιες:
ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ Μια παράσταση με αποσπάσματα από 4 έργα του πολιτικού Ίψεν το Κουκλόσπιτο, τους Βρικόλακες, τον Εχθρό του λαού, και τον Μπόρκμαν σε μετάφραση και σκηνοθεσία Νίκου Περέλη.
ΕΡΩΤΟΣ ΥΒΡΙΣ Μια Performanceπου παίχτηκε για 2 χρόνια στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη σε σκηνοθεσία Νίκου Τουλιάτου και Γιώργου Ρούφα.
ΚΡΟΥΣΤΩΝ ΧΡΗΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΔΙΠΟΔΑ Ένα Θεατρικό αναλόγιο βασισμένο πάνω στον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Ειρήνης Καπελώνη με συμμετοχή της Ομάδας Κρουστών ΗΧΟΔΡΑΣΗ
LASTWARNINGμια Performance για το περιβάλλον σε σκηνοθεσία Νίκου Τουλιάτου.
ΗΧΟΔΡΑΣΕΙΣ μια Performance για τις μετακινήσεις των ανθρώπων μεταναστών, ταξιδιωτών, προσφύγων κλπ. που πρωτοεμφανίστηκε στο ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ
Η ΦΟΝΙΚΗ ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΑΤΡΕΙΔΩΝ μια παράσταση των έργων Ηλέκτρα και Ορέστη σε μετάφραση, διασκευή, σκηνοθεσία Νίκου Περέλη.
Και βέβαια συναυλίες με την Ομάδα Κρουστών ΗΧΟΔΡΑΣΗ
Μέλη της Κοινότητας απαντούν στην ερώτηση
Τι είναι αυτό που σε έκανε να αποφασίσεις να ενταχθείς στην Κοινότητα Τέχνης ΠΡΑΞΙΣ;
Γιάννα Λαπέα, ηθοποιός
Σίγουρα αυτή την περίοδο το να είναι κάποιος καλλιτέχνης δεν είναι εύκολο και τον τελευταίο χρόνο αυτό έγινε ακόμα πιο έντονο, οικονομικά, ψυχολογικά, πρακτικά. Στην Κοινότητα η δημιουργία καταφέρνει και υπερτερεί των δυσκολιών κάτι καθόλου αυτονόητο. Αυτό προέκυψε επειδή αποτελείται από ανθρώπους με κοινό τρόπο σκέψης και στάσης όχι μόνο στην τέχνη αλλά και γενικότερα, γι’αυτό και αποκαλούμαστε Κοινότητα και όχι ομάδα.
Αλίκη Τσουκαλά, ηθοποιός
Γιατί προέκυψε μέσα από τη δημιουργική διαδικασία και τις σχέσεις που σφυριλατήθηκαν κατά τη διάρκεια της. Στην ουσία η Κοινότητα με επέλεξε ως μέλος της και όχι εγώ.
Ράνια Παπαδοπούλου, δημοσιογράφος – επικοινωνιολόγος
Εργάζομαι στο χώρο του πολιτισμού εδώ και μία δεκαετία. Πριν από δυόμιση χρόνια, στο πλαίσιο μίας συνέντευξης που θα δημοσιευόταν στο μέσο που εργάζομαι, συνάντησα τον Νίκο Τουλιάτο στο χώρο της Κοινότητας στο Κουκάκι. Κοινώς «είδα φως και μπήκα», όπως λέει μία ρήση. Για την ακρίβεια, αυτό που με οδήγησε στο να γίνω μέλος της Κοινότητας είναι το όραμα, η ιδέα του ότι να αγωνίζεσαι και να πασχίζεις να δημιουργήσεις κάτι εκ του μηδενός, χωρίς να έχεις κάποια οικονομική υποστήριξη. Το να μοιραστείς τις ιδέες σου, να αφουγκραστείς τη ζωή και να προσφέρεις στο κοινωνικό σύνολο μέσω της τέχνης. Για εμένα, η Κοινότητα Τέχνης Πράξις σημαίνει οικογένεια, φιλία, σπίτι, δημιουργία. Το ότι ακολούθησα τον ήχο αυτής της Κοινότητας ίσως να είναι μία από τις πιο ουσιαστικές αποφάσεις μου. Όπως αναφέρει και ο Νίκος Τουλιάτος «Ο ρυθμός είναι ο ήχος της καρδιάς της γης».
Κωνσταντίνος Τσιάκος, ηθοποιός
Γιατί είναι πολύ όμορφο πράγμα να δημιουργείς μέσα από την τέχνη σου ρόλους, ήχους και παραστάσεις, υπερισχύοντας το πνεύμα τις ομαδικότητας, και αυτό μου το ενέπνευσε η κοινότητα ΠΡΑΞΙΣ, γι’ αυτό και θέλησα πολύ να ταξιδέψω μαζί της!
Έλενα Πετροπούλου, ηθοποιός
Γιατί είναι όμορφο, μέσα στους άγριους καιρούς που ζούμε να ανήκεις σε μια καλλιτεχνική ομάδα ανθρώπων με κοινούς προβληματισμούς, κοινές αναζητήσεις…
Ρένα Κουμπαρούλη, ηθοποιός
Δεν υπάρχει πιο πολύτιμο πράγμα από την ομαδικότητα και το κοινό όραμα. Καταφέρνεις τόσα πολλά όταν έχεις συνεργάτες να σε στηρίξουν και να ξέρεις πως μπορείς να δημιουργήσεις μαζί τους μαγικά ταξίδια
Μάριος Τσουμάρης, καλλιτέχνης (το παιδί για όλες τις δουλειές)
Ο ρυθμός, ο ήχος και ο ηχητικός αυτοσχεδιασμός είναι τα βασικά μας χαρακτηριστικά στις παραστάσεις μας. Ο κάθε άνθρωπος έχει ρυθμό και ήχο διαφορετικό από άλλον. Σε αυτή την οικογένειά και μετά Κοινότητα, μπορείς να πεις την γνώμη σου, την ιδέα σου και να την κάνεις πράξη. Διότι αυτή η ομάδα και πρώτα απ ‘όλα ο Νίκος Τουλιάτος, που με την εμπιστοσύνη του μου έδωσε ρόλο και πάνω στη σκηνή και στην ομάδα, με έβγαλε μπροστά, με άφησε να ρισκάρω, μου έδωσε ευκαιρίες μου δίδαξε και μου διδάσκει τέχνη και ευχαριστώ για όλα όσα παίρνω μέσα εκεί.
Βασιλική Πέτρου, ηθοποιός
Είναι ωραίο να ανήκεις κάπου. Να έχεις τη δυνατότητα να δίνεις και να λαμβάνεις. Και μέσα από όποια σχέση να είσαι ελεύθερος να εξελίσσεσαι χωρίς καλούπια. Η κοινότητα τέχνης ΠΡΑΞΙΣ μου έδωσε την ευκαιρία να κρατήσω άσβεστη τη φλόγα μου και να μπορώ να κοιτάζω εμπρός τ’ αναμμένα μου κεριά.
Αλεξία Ξυγαλά, ηθοποιός
Κοινότητα τέχνης Πράξις = μια γροθιά όλοι ενωμένοι, για ένα όμορφο δημιουργικό όραμα που είναι γεμάτο ρυθμό, ήχους και καλλιτεχνική εκφραστικότητα σώματος και λόγου που μας κάνει όλους να ταξιδεύουμε! Την αγάπησα για όλους αυτούς τους λόγους από την πρώτη στιγμή που ήρθα σε επαφή μαζί της και χαίρομαι που είμαι μέλος της!
Μάνος Μπάρτης, ηθοποιός – συγγραφέας
Ήταν όνειρο ζωής να είμαι μέλος μιας τέτοιας κοινότητας.. Κοινά όνειρα, στόχοι, αλληλεγγύη, ανταλλαγή σκέψεων, απόψεων, γνώσεων… Όνειρο ζωής και το να μπορούμε να δημιουργούμε, χωρίς να έχουμε λογοκρισίες, ίντριγκες, γνωστούς, χωρίς να χρειάζεται να γλείψουμε, να φιλήσουμε ποδιές. Δημιουργία και τέχνη. Κι όλα αυτά κάτω από έναν και μόνο πρωταγωνιστή. Τον ήχο. Κλείστε τα μάτια και αφεθείτε στον ήχο. Θα νιώσετε γιατί η συμμετοχή σε τέτοια κοινότητα είναι ευλογία.
Κατερίνα Μαρκεζίνη, ηθοποιός
Μακάρι να κρατήσουμε ζωντανή την φλόγα – την πρώτη φλόγα που μας έφερε κοντά – και να την κάνουμε φωτιά! Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, πρέπει να είμαστε μαζί περισσότερο από ποτέ, αν θέλουμε να είμαστε μαζί και μετά την δυσκολία. οι ουτοπίες γίνονται πραγματικότητες, όταν τις πιστεύουμε. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, στην κοινότητα που με στήριξε, όταν την είχα ανάγκη! Μόνο ένα τηλέφωνο έφτανε και είχα ανθρώπους δίπλα μου [ξέρουν αυτοί..] και για μένα αυτό είναι το ποιο σημαντικό. Αν δεν υπάρχει ανθρωπιά σε μια ομάδα, δεν υπάρχει και ομάδα! Εύχομαι αυτό το ταξίδι του ήχου, της μουσικής, του θεάτρου, του ονείρου, να συνεχιστεί και να θεριέψει και γω να είμαι διπλα σας και μαζί σας με όποιον τρόπο! Νίκο, σ ‘αγαπώ πολύ, για όσα απλόχερα μου ‘χεις δώσει! Εύχομαι να έχουμε καλές συνέχειες στα όνειρα μας! Να χετε μια υπέροχη μέρα και δημιουργική!
Καπελώνη Ειρήνη, ηθοποιός – σκηνοθέτης
Το μυστικό για να απαντήσω αυτή την ερώτηση είναι η λέξη κοινότητα. Κοινός στόχος, κοινό όραμα, κοινή προσπάθεια, κοινός έρωτας. Η αγάπη για τη τέχνη είδα να ενώνει μπροστά στα μάτια μου διαφορετικές προσωπικότητες όλων των ηλικιών που δίνουν χωρίς να παίρνουν. Τελικά ομως κατάλαβα πως όλοι παίρνουμε από τη Κοινότητα. Παίρνουμε πολύ περισσότερα από αυτά που δίνουμε. Αλληλεγγύη, αφοσίωση, όραμα. Εγώ στη Κοινότητα Τέχνης Ηχοποιών βρήκα το Ρυθμό της δικής μου ζωής, άκουσα τον ήχο της καρδιάς μου.
