Τα ιδιαίτερα μαθήματα άργησαν να πάρουν στο Βύρωνα τη μορφή των φροντιστηρίων με ομαδική συμμετοχή μαθητών. Ένας από τους λόγους θα πρέπει να ήταν και το χαμηλό οικονομικό επίπεδο των προσφύγων. Ίσως και η ανυπαρξία τότε Γυμνασίου, αφού έτσι οι Βυριωνιώτες καθηγητές ήταν ελάχιστοι.
Μόνο μετά την απελευθέρωση και ιδιαίτερα μετά τη δημιουργία το 1955 του παραρτήματος στο Βύρωνα του Γυμνασίου Παγκρατίου, άρχισαν να εμφανίζονται φροντιστές και στο Βύρωνα. Τα μαθήματα γίνονταν σχεδόν ημιπαράνομα και στην αρχή μόνο στο σπίτι του φροντιστή. Ο πιο παλιός ήταν ο Βασίλης Ανδρεάκος. Έμενε στο Παγκράτι, στον οδό Σπύρου Μερκούρη. Γύρω στο 1955-56 εμφανίστηκαν κατά σειρά ο Χρόνης Πολυχρονάκης στην Ανάληψη, στην οδό Κορδελιού, ο Κατσώνης στο Κέντρο κοντά στο ΜΟΝ ΣΙΝΕ, ο Χρήστος Θάνος κοντά στη Νέα Ελβετία στην οδό Καραολή – Δημητρίου ( τότε Καϊστρου), ο Μύρων Λουλάκης και ο Ανάγνος στην οδό Χρυσ. Σμύρνης και οι δύο. Απ’ αυτούς πρώτος ο Μ. Λουλάκης το 1955 και στη συνέχεια ο Πολυχρονάκης και ο Ανάγνος εξελίχθηκαν αργότερα σε κανονικά επίσημα φροντιστήρια. Όλοι αυτοί οι φροντιστές ήταν Μαθηματικοί. Το φροντιστήριο του Μ. Λουλάκη είχε στεγασθεί αρχικά στην οδό Βουτζά και αργότερα στην οδό Χρυσ. Σμύρνης με την επωνυμία «Πυθαγόρας». Αργότερα έγιναν και άλλα επίσημα φροντιστήρια π.χ. «Σάρολα» κ.λ.π.
Στο ίδιο κτίριο της οδού Χρυσ. Σμύρνης και επίσης από το Μύρωνα Λουλάκη ιδρύθηκε από την επόμενη χρονιά, το 1956 και η πρώτη στο Βύρωνα επίσημη Σχολή διδασκαλίας της Αγγλικής Γλώσσας. Ήταν παράρτημα του Ελληνοαμερικανικού Επιμορφωτικού Ινστιτούτου και είχε την επωνυμία «Όμηρος». Οι πιο γνωστοί καθηγητές του ήταν η Ρίκα Τζουλιά και οι Σταυρακόπουλος, Πολύζος, Ευσταθίου και Σωτ. Τζατζαδάκης.
Το 1960 λειτούργησε στο Βύρωνα, στο κτίριο της γωνίας Κολοκοτρώνη και Αγίας Σοφίας, παράρτημα του Ινστιτούτου Γκαίτε για την εκμάθηση της γερμανικής γλώσσας. Στο ίδιο κτίριο λειτούργησε για ένα διάστημα και φροντιστήριο μαθηματικών από τους αδελφούς Γιώργο και Χρήστο Θάνο.
Κοντά ήταν όμως και η Γαλλική Ακαδημία, στην οδό Φορμίωνος.
Απ’ το βιβλίο “90 χρόνια Βύρωνας” με την άδεια του συγγραφέως Απόστολου Κοκόλια
