Ενημέρωση και οι πρώτες θέσεις της Αριστερής Παρέμβασης Πολιτών Βύρωνα για το θέμα.
Η ύπαρξη Μουσείου Ιστορίας στο Βύρωνα, που θα αποτυπώνει τη δημιουργία του συνοικισμού από τους πρόσφυγες που δημιούργησε η Μικρασιατική καταστροφή και την μετέπειτα συμβολή των κατοίκων του Βύρωνα στους αγώνες ενάντια στη φασιστική κατοχή, αργότερα την αγγλική εισβολή και για την κοινωνική απελευθέρωση, έχει μεγάλη αξία. Γιατί ιστορική μνήμη βοηθάει τη γνώση και την κρίση όλων και τη νέα γενιά να δημιουργεί αξίες.
Και έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία ειδικά αυτή την εποχή της διάδοσης φασιστικών,ρατσιστικών και αντιπροσφυγικών αντιλήψεων.
Υπάρχει ευθύνη όλων των προηγούμενων δημοτικών αρχών και της τελευταίας που διανύει τη δεύτερη θητεία της και δεν έχει ακόμα προχωρήσει η ίδρυση ενός τέτοιου Μουσείου, ώστε να αναδειχτεί η ιστορία της περιοχής μας.
Και ειδικά στο Βύρωνα που έχει αυτές τις σημαντικές αγωνιστικές παρακαταθήκες θα έπρεπε πολύ πιο νωρίς, να υπάρχουν χώροι ιστορικής μνήμης, που μαζί με το Μουσείο της γειτονικής μας Καισαριανής και άλλα που πρέπει να γίνουν, να δημιουργηθεί ένα σύμπλεγμα χώρων και Μουσείων που θασυμβάλλουν στην ανάδειξη των γεγονότων που σφράγισαν την πορεία της χώρας μας. Αποτελεί γενικότερο πρόβλημα σε όλη την Ελλάδα η σημαντική υστέρηση με τη μη προβολή ειδικά της Νεότερης Ιστορίας από Μουσεία και η ανάδειξη ιστορικών τόπων και γεγονότων.
Η λήθη συμφέρει όσους ευθύνονται πολιτικά για τη Μικρασιαστική καταστροφή, συνεργάστηκαν με τους καταχτητές, κτύπησαν, φυλάκισαν, εξόρισαν τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, στήριξαν τη χούντα, ματοκύλισαν την εξέγερση του Πολυτεχνείου, άνοιξαν το δρόμο για την εισβολή στην Κύπρο. Ο λαός, αντίθετα,χρειάζεται να θυμάται και οφείλει να τιμά τους αγώνες των προηγούμενων γενιών για ελευθερία, δημοκρατία, εργατικά δικαιώματα, καλύτερη ζωή.
Το Μουσείο χρειάζεται να αναδείξει μέσα από φωτογραφικό υλικό, αφηγήσεις και αντικείμενα όλο τον πλούτο από το 1922 μέχρι και σήμερα. Τουλάχιστον άμεσα χρειάζεται η ανάδειξη επικέντρωση 2 ιστορικών περιόδων.
Από την ίδρυση του συνοικισμού το 1922 μέχρι το 1936 που ξεκίνησε η δικτατορία του Μεταξά και από το 1936 με τους αγώνες της αντίστασης, τον εμφύλιο και τις διώξεις μέχρι το 1967.
Αντικειμενικά από την πληθώρα των γεγονότων στην περιοχή μας το υλικό είναι πλούσιο και δεν μπορεί να χωρέσει και να εκτεθεί με πληρότητα σε μικρούς χώρους και στα υπάρχοντα διαθέσιμα κτίρια του δήμου.
Άρα, χρειάζεται να αξιοποιηθούν και να χρησιμοποιηθούν άμεσα για τη λειτουργία τουλάχιστον 2 κτίρια και χρήση του καθενός ως χώρο για τη στέγαση μιας και μόνο ιστορικής περιόδου.
Το κτίριο του Παλιού Δημαρχείου και το κτίριο του Ταπητουργείου
κατ’ αρχήν ως κτίρια με ιστορική σημασία, αλλά όχι μόνον αυτά. Με μια πολιτική, που δεν θα παραμένει σε απλές διαχειριστικές λύσεις, απαιτούνται τολμηρές αποφάσεις.
Στο Ταπητουργείο να γίνει αγορά και του ορόφου κάτω από αυτό που χρησιμοποιείται σήμερα για τις ανάγκες του θεατρικού, ώστε όλος ο χώρος να αποτελεί δημοτική περιουσία και να αξιοποιηθεί για την κάλυψη μέρους των αναγκών του Μουσείου. Αναπαλαίωση, στατική υποστήριξη και των 2 ιστορικών
κτιρίων του Παλιού Δημαρχείου και του Ταπητουργείου. Οι χώροι αυτοί να λειτουργήσουν μόνο ως Μουσειακοί χώροι και μόνον για επισκέψεις και συναφείς εκδηλώσεις, ώστε να υπάρχει προφύλαξη των εκθεμάτων.
(Οι ανάγκες του θεατρικού, άλλων πολιτιστικών λειτουργιών, εκδηλώσεων, τελετών, γάμων κλπ να υπάρξει άμεσα σχεδιασμός να καλυφτούν από τα Άστρα, ενώ οι γενικότερες ανάγκες για πολυχώρους, πολιτιστικό κέντρο, βιβλιοθήκη, μουσική σκηνή, σινεμά, θέατρο, λειτουργία δημοτικών υπηρεσιών να στεγαστούν σε σύγχρονο κτίριο με αγορά – απαλλοτρίωση – χρήση σχολαζουσών κληρονομιών μεγάλων αναξιοποίητων οικοπέδων που υπάρχουν στο Βύρωνα.)
Επίσης, το Μουσείο δεν μπορεί να περιοριστεί και να ταυτιστεί μόνο με τη λειτουργία των κλειστών χώρων παρουσίασης των εκθεμάτων του.
Στην ευθύνη του χρειάζεται να είναι η ανάδειξη και διατήρηση των ιστορικών κτιρίων και χώρων που ρίσκονται σε όλη την περιοχή του Βύρωνα και που συντελέστηκαν ιστορικά γεγονότα (σχολεία, χώροι εκτελέσεων, μπλόκων, συσσιτίων, χώροι περίθαλψης, οπλοστάσια, κρησφύγετα κλπ.), όπως έχει ήδη επεξεργαστεί η έκδοση «Ο Βύρωνας και τα Ιστορικά του σημεία στα χρόνια των αγώνων 1940-44)» του Κοινωνικού Πολιτιστικού Κέντρου Βύρωνα.
Να γίνουν σεβαστές και να υλοποιηθούν οι σχετικές προτάσεις της Επιτροπής του Δημοτικού Συμβούλιου, που είχε συσταθεί για την υπόθεση της εκτέλεσης του αντιφασίστα Ιταλού Μπαραβέλε και αναφέρει στο πόρισμά της ημ. 4.7.2016 συγκεκριμένα στο σημείο 5 : «Τέλος, διαπιστώνοντας τα εν λόγω μέλη ότι στην πόλη μας υπάρχει έλλειμμα όσον αφορά την ιστορία και τη φυσιογνωμία της, προτείνουν στο Δημοτικό Συμβούλιο:
Α. Να αποφασιστεί η ανέγερση (απέναντι, αν είναι δυνατό, από το σημείο της εκτέλεσης, στην οδό Χρυσοστόμου Σμύρνης) μνημείου για όσους μη Έλληνες αντιφασίστες γνωρίζουμε ότι έπεσαν στον Βύρωνα.
Β. Να τοποθετηθούν σε διάφορα σημεία της πόλης επιγραφές οι οποίες θα πληροφορούν για γεγονότα, πρόσωπα και τόπους που διαδραμάτισαν ρόλο στην αντίσταση στην πόλη του Βύρωνα κατά της ναζιστικής κατοχής.»
Προτάσεις στις οποίες η δημοτική αρχή δεν έδωσε καμιά σημασία, ούτε έχει πάρει κάποια άλλη σχετική πρωτοβουλία αυτά τα χρόνια.
Για τα εκθέματα και την παρουσίαση των γεγονότων, μαζί με την υποστήριξη και την καθοδήγηση των ειδικών επιστημόνων, να υπάρξει συνεργασία και να ζητηθεί η υποστήριξη όλων των μαζικών φορέων του Βύρωνα ανεξαιρέτως (όπως του Συλλόγου απογόνων και φίλων Εθνικής Αντίστασης, των Συλλόγων Μικρασιατών, Αρμενίων, Κρητών, Ηπειρωτών, του Πολιτιστικού Συλλόγου Καρέα, του Κοινωνικού Πολιτιστικού Κέντρου Βύρωνα, των εργατικών σωματείων, των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων, αλλά και των ίδιων των σχολείων).
Ο σχεδιασμός της κατασκευής, υλοποίησης και λειτουργίας του Μουσείου είμαστε αντίθετοι:
– να αποτελέσει όχημα για την εκχώρηση υπηρεσιών σε ιδιωτικές εταιρείες, όπως διαφαίνεται στην από τις αναφορές της παρουσίασης εξέλιξης της υλοποίησης του Μουσείου για επιλογή αναδόχου εταιρείας.
Εκτιμούμε ότι η Τεχνική Υπηρεσία με ενίσχυση της με μόνιμο προσωπικό μπορεί να καλύψει τη μελέτη, ανάθεση, επίβλεψη εργασιών ανακατασκευής των κτιρίων και το διαγωνισμό για την προμήθεια του απαραίτητου εξοπλισμού και επίπλων για τη λειτουργία των χώρων.
– να χρησιμοποιηθεί για την επέκταση της ελαστικής προσωρινής απασχόλησης όπως φαίνεται από την ιδρυτική του πράξη που αναφέρει ότι «Το προσωπικό του Μουσείου αποτελείται εκτός από υπαλλήλους του Δήμου και, εφόσον απαιτείται, από εποχικούς εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου». Θεωρούμε ότι πάγια επιδίωξη χρειάζεται να είναι η αποφυγή της χρήσης των ελαστικών ανασφαλών υπερεκμεταλλευτικών σχέσεων εργασίας και άρα αφού το Μουσείο σωστά εντάσσεται στο οργανόγραμμα του δήμου να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας που θα καλύπτονται με μόνιμο προσωπικό πλήρους και σταθερής απασχόλησης και να μην υπάρχουν τέτοιες αναφορές.
Τέλος, θεωρούμε ότι υπάρχει ευθύνη στη δημοτική αρχή που δεν συγκάλεσε για πάνω από 14 μήνες τη Επιτροπή για το Μουσείο που συγκροτήθηκε με απόφαση του δημοτικού συμβούλιου πριν τον Οκτώβρη του 2019. Η δημοτική αρχή προχωρούσε στο σχεδιασμό της και τις συνεργασίες της με εξωτερικούς συνεργάτες ερήμην όλων των παρατάξεων του δημοτικού συμβούλιου και της Επιτροπής του. Ενώ, γράφει στο κείμενο της ιδρυτικής πράξης του Μουσείου για την Επιτροπή αναληθώς «Με την απόφαση 228/2019 του Δημοτικού Συμβουλίου έχει συγκροτηθεί «Επιτροπή Μουσείου», η οποία συνεχίζει το έργο της μέχρι τον διορισμό Ομάδας Διοίκησης Έργου του Μουσείου και άλλων επιτροπών σύμφωνα με τον Κανονισμό». Κανένα έργο δεν επιτέλεσε η Επιτροπή ως τέτοια, γιατί συγκλήθηκε μία μόνο φορά στις 5/1/2021 ενόψει της συνεδρίασης του δημοτικού συμβούλιου με το σχετικό θέμα, υποβαθμίζοντας το ρόλο της Επιτροπής του Μουσείου σε ρόλο καθαρά διακοσμητικό, που να επικυρώνει όσα άλλα αποφασίστηκαν και σχεδιάστηκαν από τη δημοτική αρχή.
Για την Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα
Το μέλος της Επιτροπής για το Μουσείο Μαρία Μπικάκη
