Tης Ηλιάννας Πεσσάρη, Ψυχολόγος, ειδικευμένη στην βιωματική ψυχοθεραπεία μέσω ψυχοδράματος, καθοδηγήτρια yoga
Τώρα που όλα ανοίγουν και υπάρχει μία αίσθηση κανονικότητας, τώρα που κινούμαστε πιο ελεύθερα, τώρα που φαίνεται ότι υπάρχει μία χαλαρότητα, τώρα είναι η περίοδος που όσα περάσαμε το προηγούμενο διάστημα ενσωματώνονται μέσα μας. Τώρα όλη η προηγούμενη εμπειρία μπορεί να κάτσει μέσα μας, να συνειδητοποιηθεί, να γίνει αντιληπτή.
Η ανασφάλεια είναι πιο μεγάλη από πριν, ο φόβος είναι ακόμα εδώ, για κάποιους πιο έντονος. Η ελευθερία για κάποιους από μας δίνει χώρο και αναπνοή και για άλλους αυξάνει την αγωνία.
Τώρα μπορούμε να κοιτάξουμε πίσω και να δούμε τι έγινε μέχρι τώρα, να καταλάβουμε τι κουβαλήσαμε το προηγούμενο διάστημα. Μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας να κρατάει την αναπνοή του, να φοβάται, να νιώθει εγκλωβισμό, να προσπαθεί να επιβιώσει.
Αυτός ο εαυτός είναι ακόμα εδώ…
Μία πλευρά μας μπορεί να αναπνέει πιο ελεύθερα και μία άλλη ακόμα κρατάει την αναπνοή της και περιμένει… Δεν είναι σίγουρη ότι όλα θα πάνε καλά, δεν είναι σίγουρη ότι δεν θα συμβεί ξανά το ίδιο.
Το προηγούμενο διάστημα είναι ένα διάστημα πολύ τραυματικό σε συλλογικό επίπεδο. Όλα όσα ξέραμε ανατράπηκαν και πολλά νοήματα επιβλήθηκαν αλλιώς. Το σπίτι έγινε η ασφάλεια και το μαζί η απειλή. Η μοναξιά έγινε σταθερός συνοδός μας. Η ενοχή και η ευθύνη για πράγματα που πριν ήταν καθημερινά και φυσιολογικά εγκαταστάθηκε.
Καθώς προχωράμε και νομίζουμε ότι όλα όσα έχουν γίνει μένουν πίσω, σημάδια μένουν πάνω μας, νοήματα έρχονται μαζί μας, τραυματικά μηνύματα ηχούν μέσα μας. Η ζωή δεν είναι πια η ίδια.
Πολλά πράγματα είναι οικεία και μας δίνει χαρά που τα ξαναβρίσκουμε και ταυτόχρονα είναι σαν καινούρια γιατί εμείς είμαστε διαφορετικοί. Πολλά πράγματα άλλαξαν μέσα στο προηγούμενο διάστημα, μάθαμε, μεγαλώσαμε, χάσαμε, πονέσαμε, αξιολογήσαμε ξανά, δώσαμε νέα νοήματα…. Κι ακόμα αλλάζουμε, φοβόμαστε, προσαρμοζόμαστε, χάνουμε, κερδίζουμε.
Είναι σαν να βγήκαμε από ένα σκοτεινό τούνελ, απότομα στο φως. Θέλει χρόνο να προσαρμοστούμε. Κι αυτό το φως δεν είναι εξασφαλισμένο. Η ανασφάλεια είναι πιο μεγάλη από πριν, ο φόβος είναι ακόμα εδώ, για κάποιους πιο έντονος. Η ελευθερία για κάποιους από μας δίνει χώρο και αναπνοή και για άλλους αυξάνει την αγωνία.
Το τραύμα είναι αυτό που συνέβη μέσα μας εξαιτίας όλων όσων συνέβησαν έξω από μας, και είναι μοναδικό για τον καθένα. Το τραύμα θέλει το χρόνο του να αφομοιωθεί και να κατανοηθεί και αναγνωρίζεται όταν έχουμε βγει από την κατάσταση.
Τώρα που επιστρέφουμε σε μια «κανονικότητα» υπάρχει και το τραύμα. Ας το δούμε, ας το αναγνωρίσουμε, ας του δώσουμε χρόνο να υπάρχει.
_________________________________________
Ηλιάννα Πεσσάρη
www.prosopikianaptixi.gr
Πολέμωνος 8, Παγκράτι, 215 5051995 | 6938 165911 iliannapessaris@gmail.com
