Γράφει ο Γιώργος Πιερράκος
Μεγάλη συζήτηση χτες για το δημογραφικό που όσοι είναι χαρτογιακάδες σαν και μένα και παρακολουθούν αριθμούς τείνει να γίνει το νούμερο ένα πρόβλημα για την χώρα μας (μαζί με την ακρίβεια φυσικά) …
Προς την σωστή κατεύθυνση οι αποφάσεις του πρωθυπουργού για επέκταση των ωραρίων σε βρεφονηπιακούς / σχολεία και σίγουρα θα βοηθήσουν αρκετά τους εργαζόμενους γονείς.
Αλλά για να φτάσουμε ως εκεί και για να υπάρχουν παιδιά κύριοι και να γεμίζουν τα σχολεία μας θα πρέπει οι νέοι να φεύγουν από την πατρογονική τους οικογένεια, να βρίσκουν την δική τους στέγη και να κάνουν το δικό τους νοικοκυριό…
Θα πρέπει να έχουν εργασία που να αμείβονται αξιοπρεπώς, και να έχουν ελεύθερο χρόνο (να βρεθεί το ζευγάρι γιατί διαφορετικά δύσκολο..) και μετά να πάρουν την σοβαρή απόφαση να φέρουν στον κόσμο και ένα παιδάκι και δύο και τρία…
Γιατί το παιδάκι θέλει φαγητό, θέλει ρουχαλάκια, θέλει φάρμακα, θέλει γιατρούς …
Γιατί το παιδάκι όταν πάει σχολείο θέλει όλα τα σχετικά με την εκπαίδευσή του..
Γιατί το παιδάκι πρέπει να κάνει και εξωσχολικές δραστηριότητες, να πάει αθλήματα και να καλλιεργήσει εκτός από την ψυχή του και το σώμα του..
Και για όλα αυτά για να γίνουν χρειάζεται και βενζίνη για να τα μετακινούν οι γονείς…
Αλλά πρωτίστως χρειάζεται οι γονείς να έχουν την ψυχική ηρεμία να μεγαλώσουν φτωχικά μεν αλλά σωστά τίμια και με αξιοπρέπεια τα παιδιά τους…
Και επειδή απέχουμε πολύ από όλα τα παραπάνω και επειδή στην χώρα μας το να κάνεις οικογένεια μάλλον τιμωρείται …μέχρι τότε το ποσοστό γεννήσεων θα είναι μικρότερο από αυτό των θανάτων και η χώρα μας θα οδηγείται μοιραία στον μαρασμό και στην συρρίκνωση ….
Έτσι απλά…
