“Ζούμε μια πρωτόγνωρη παρακρατική δυστοπία, που δεν αντισταθμίζεται με συμψηφισμούς τραβηγμένους από τα μαλλιά. Ζούμε την υποχώρηση του κράτους δικαίου, που δεν είναι κάτι το αφηρημένο αλλά πολύ συγκεκριμένο και εξαιρετικά βλαπτικό για τον τόπο. Γιατί κάνει ξανά τη χώρα “ειδική περίπτωση” όπως την εποχή των μνημονίων και της επιτροπείας από την οποία έβγαλε τη χώρα η κυβέρνηση Τσίπρα. Ειδική περίπτωση που προκαλεί ανησυχία στους Ευρωπαίους εταίρους της χώρας και στους επενδυτές”, παρατηρεί μεταξύ άλλων η Ρένα Δούρου, μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, σε συνέντευξή της στην ενημερωτική ιστοσελίδα libre.gr και τον δημοσιογράφο Χρόνη Διαμαντόπουλο. “Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ πρέπει να είναι πρώτο κόμμα έστω και με μια ψήφο διαφορά. Δεν το λέω για λόγους κομματικού πατριωτισμού αλλά γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να πάρει ανάσα ο τόπος”, προσθέτει η ίδια.
“Ζούμε την εποχή μιας κίβδηλης Δημοκρατίας της ομερτά, με την υπογραφή της κυβέρνησης της ΝΔ. Εμείς δεν ζητάμε παραίτηση της κυβέρνησης από αντιπολιτευτικό γινάτι, αλλά γιατί, όπως από την αρχή της θητείας αυτής της εξουσίας στηλιτεύσαμε, αποτελεί θεσμικό ατόπημα πρωθυπουργός χώρας μέλους της ΕΕ να θέσει υπό το έλεγχό του ΕΥΠ, ΕΡΤ, ΑΠΕ”.
“Η προσπάθεια συγκάλυψης ξεκινά από την κεφαλή της εξουσίας, από τον κ. Πρωθυπουργό. Κάθε μέρα που περνά διαπιστώνουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα διπλό σκάνδαλο. Εκείνο των παρακολουθήσεων πολιτικών, δημοσιογράφων. Κι εκείνο της με κάθε τρόπο συγκάλυψής του, με ψέματα, με λάσπη, με παραπληροφόρηση, με συμψηφισμούς”.
“Όπως έχει αποδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, δεν ήμασταν ούτε είμαστε όλοι ίδιοι. Εμείς πιστεύουμε στη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου. Το έχουμε αποδείξει και το αποδεικνύουμε. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν παρακολουθούσε πολιτικούς τους αντιπάλους, δεν παρακολουθούσε δημοσιογράφους, δεν είχε πάρει υπό τον έλεγχό του την ΕΥΠ”.
“Το δίλημμα είναι σαφές: ή ζούμε στη χώρα της ανήξερης κυβέρνησης όπου οι πολίτες είναι στο έλεος παραβιάσεων των ατομικών τους δικαιωμάτων από ανεξέλεγκτα συμφέροντα ή ζούμε σε μια χώρα όπου ο Πρωθυπουργός – Μεγάλος Αδελφός και η κυβέρνησή του παρακολουθούν από τους πολιτικούς του αντιπάλους ως δημοσιογράφους. Πάντως και στις δυο περιπτώσεις ζούμε μια πρωτόγνωρη παρακρατική δυστοπία, που δεν αντισταθμίζεται με συμψηφισμούς τραβηγμένους από τα μαλλιά”.
Εμμένει η κυβέρνηση στην ενέργεια – εμπόρευμα που το ρυθμίζει τυφλά η αγορά!
“Δείτε για πως αντιδρά η κυβέρνησή του στην επιστροφή της ΔΕΗ στο Δημόσιο την ώρα που αυτό ακριβώς γίνεται σε χώρες όπως Γερμανία, Γαλλία, που δεν έγιναν σοσιαλιστικές…”.
“Η ελληνική κυβέρνηση εμμένει να θεωρεί, εν μέσω της χειρότερης συγκυρίας με σώρευση κρίσεων, την ενέργεια ως εμπόρευμα που το ρυθμίζει τυφλά η αγορά! Αυτού του είδους ο επικίνδυνος δογματισμός κορυφώνεται με το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων που καθιστά τη χώρα – παρία και τον κ. Μητσοτάκη τοξικό παράγοντα αστάθειας, αβεβαιότητας, εκτροπής. Δεν τα λέμε εμείς αλλά αναλυτές του Ρώυτερς, του Πολίτικο, της Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ, των Νιού Γιορκ Τάιμς και πολλών άλλων διεθνών ΜΜΕ που δεν ανήκουν βέβαια στη λίστα Πέτσα. Είναι λοιπόν θέμα επιβίωσης του τόπου να κλείσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα το “κεφάλαιο Μητσοτάκης”.
Οι πολίτες πήραν στα χέρια τους τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ και αύριο θα πάρουν στα χέρια τους την προοδευτική διακυβέρνηση
Αναφερόμενη στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ, η Ρ. Δούρου παρατήρησε ότι “έγινε το κόμμα των μελών του. Οι πολίτες πήραν στα χέρια τους τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.. Και αύριο θα πάρουν στα χέρια τους την προοδευτική διακυβέρνηση, θα ξαναβρούν την αξιοπρέπειά τους”.
“Η πρόσφατη ανάδειξη του προέδρου και των μελών της νέας Κεντρικής Επιτροπής δεν προήλθε ούτε μέσα από ανταγωνισμούς των υποψηφίων ούτε μέσα από μια αποστειρωμένη εσωκομματική διαδικασία. Αλλά από μια πρωτόγνωρη διαδικασία εξωστρέφειας. Νέας επικοινωνίας με τους πολίτες. Με εμβάθυνση της εσωκομματικής δημοκρατίας. Με τη συμμετοχή στις εκλογές του Μαΐου πάνω από 150.000 πολιτών”.
Ολόκληρη η συνέντευξη της Ρένας Δούρου στο libre.gr :
–Κυρία Δούρου πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε το βιβλίο σας «Κλιματική κρίση, κρίση ανισότητας, Κείμενα για τη Δημοκρατία και το Περιβάλλον». Όπως σημειώσατε πρόκειται για ένα βιβλίο για «το κλίμα, το περιβάλλον, την πράσινη επανάσταση, την κοινωνική δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη». Ποιος ήταν ο λόγος να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Η αφορμή για το τελευταίο μου βιβλίο στάθηκε μια στήλη στην Αυγή της Κυριακής για την κλιματική κρίση και για πτυχές της που με ενδιέφεραν και για τις οποίες δεν διαβάζουμε συχνά στον ελληνικό Τύπο. Όπως για την εξαιρετικά κρίσιμη έμφυλη διάσταση. Για τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο που είναι τα πρώτα θύματα της κλιματικής ανισορροπίας αλλά μπορούν να γίνουν παράγοντες αλλαγής. Για τις ανισότητες που βαθαίνουν γιατί πολλοί λαοί πληρώνουν τις συνέπειες μιας κρίσης για την οποία δεν ευθύνονται σχεδόν καθόλου. Για την κλιματική δικαιοσύνη που χωρίς αυτή η πράσινη μετάβαση σε μια εποχή χωρίς ορυκτά καύσιμα θα είναι εφιάλτης για την πλειοψηφία των λαών. Για τους νέους που δείχνουν το δρόμο, φωνάζοντάς μας ότι πρέπει να αφήσουμε ήσυχο το κλίμα και να αλλάξουμε επιτέλους το σύστημα παραγωγής και κατανάλωσης. Και για πολλά ακόμη που μπορεί εκ πρώτης να μοιάζουν ασύνδετα ή μακρινά μεταξύ τους, από το Βόρειο ως το Νότιο πόλο, από τις μέγα φωτιές στην Καλιφόρνια ως τους καύσωνες στη Σιβηρία, όμως συνδέονται με το… πράσινο (γέλια) νήμα της κλιματικής κρίσης που ήλθε για να μείνει, όπως πιστοποιούν τεκμηριωμένα οι Εκθέσεις για την Κλιματική Αλλαγή, της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ. Αλλά και όπως μας δείχνουν τα ακραία καιρικά φαινόμενα, δείτε φέτος με την ιστορική ξηρασία στην Ευρώπη, που έχουν γίνει πια κανονικότητα. Ας ξεκινήσουμε να διαβάζουμε, για να δράσουμε. Μακάρι αυτό το βιβλίο, στο οποίο πρόσθεσα πολλές παραπομπές σε πηγές, να είναι χρήσιμο. Να μην μείνει στο ράφι. Να είναι η αφετηρία για να πάμε παρακάτω “με σχέδιο για την προστασία του σπιτιού που μας φιλοξενεί, με πίστη για μια νέα, καλύτερη και δικαιότερη ζωή για όλους και όλες”, όπως χαρακτηριστικά σημειώνει στον πρόλογό του ο Αλέξης Τσίπρας.
–Περνώντας στο θέμα των ημερών, τις υποκλοπές, ζούμε τελικά στην «εποχή των συμψηφισμών»; Εκεί που μάθαμε για τη χρήση του predator, διαβάζουμε για το Pegasusκαι εκεί που ξεκινά η έρευνα από την Εξεταστική Επιτροπή για τον κ. Ανδρουλάκη μαθαίνουμε για την παρακολούθηση του κ. Πιτσιόρλα.
Ζούμε την εποχή μιας κίβδηλης Δημοκρατίας της ομερτά, με την υπογραφή της κυβέρνησης της ΝΔ. Εμείς δεν ζητάμε παραίτηση της κυβέρνησης από αντιπολιτευτικό γινάτι, αλλά γιατί, όπως από την αρχή της θητείας αυτής της εξουσίας στηλιτεύσαμε, αποτελεί θεσμικό ατόπημα πρωθυπουργός χώρας μέλους της ΕΕ να θέσει υπό το έλεγχό του ΕΥΠ, ΕΡΤ, ΑΠΕ. Ζούμε λοιπόν σε μια εποχή που ένας πρωθυπουργός, μια κυβέρνηση και μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία λένε υποκριτικά “όλα στο φως” για τις υποκλοπές αλλά στην πραγματικότητα δουλεύουν συστηματικά για να μείνουν όλα στο σκοτάδι. Αυτό μαρτυρά σειρά αδιαμφισβήτητων γεγονότων. Όπως η κάθετη, στα όρια της κοινοβουλευτικής εκτροπής, απόρριψη από τον Πρόεδρο της Βουλής, του αιτήματος του Αλέξη Τσίπρα για έκτακτη σύγκληση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας για το θέμα της παρακολούθησης του κινητού του Χρ. Σπίρτζη. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει γαντζωθεί ως σανίδα σωτηρίας στο απόρρητο για λόγους εθνικής ασφάλειας έναντι της Εξεταστικής της Βουλής. Η συνεχιζόμενη άρνησή της να πει τους “εθνικούς λόγους” που επέβαλαν την παρακολούθηση του αρχηγού του τρίτου κόμματος της Βουλής. Η καταστροφή των αρχείων των παρακολουθήσεων. Η μέχρι σήμερα σιωπή της στο ερώτημα, όχι του Τσίπρα αλλά της λογικής, το γιατί, εφόσον όπως λέει ήταν “νόμιμη” η παρακολούθηση, αν τη γνώριζε ο Πρωθυπουργός, δεν θα την είχε επιτρέψει.
Το δίλημμα είναι σαφές: ή ζούμε στη χώρα της ανήξερης κυβέρνησης όπου οι πολίτες είναι στο έλεος παραβιάσεων των ατομικών τους δικαιωμάτων από ανεξέλεγκτα συμφέροντα ή ζούμε σε μια χώρα όπου ο Πρωθυπουργός – Μεγάλος Αδελφός και η κυβέρνησή του παρακολουθούν από τους πολιτικούς του αντιπάλους ως δημοσιογράφους. Πάντως και στις δυο περιπτώσεις ζούμε μια πρωτόγνωρη παρακρατική δυστοπία, που δεν αντισταθμίζεται με συμψηφισμούς τραβηγμένους από τα μαλλιά. Ζούμε την υποχώρηση του κράτους δικαίου, που δεν είναι κάτι το αφηρημένο αλλά πολύ συγκεκριμένο και εξαιρετικά βλαπτικό για τον τόπο. Γιατί κάνει ξανά τη χώρα “ειδική περίπτωση” όπως την εποχή των μνημονίων και της επιτροπείας από την οποία έβγαλε τη χώρα η κυβέρνηση Τσίπρα. Ειδική περίπτωση που προκαλεί ανησυχία στους Ευρωπαίους εταίρους της χώρας και στους επενδυτές.
Ποιος σοβαρός επενδυτής θα ρισκάρει να έλθει σε μια σκοτεινή Πολιτεία όπου τα ηνία κρατά ένας πανεπόπτης πρωθυπουργός που δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν; Όπου οι θεσμοί λειτουργούν α λα καρτ προς όφελος ανεξέλεγκτων συμφερόντων; Όπου η κυβέρνηση αδιαφορεί για την καταπολέμηση της διαφθοράς; Μόνο επενδυτές της αρπαχτής που δεν δημιουργούν θέσεις δουλειάς, που δεν συμβάλλουν σε τίποτε άλλο παρά στον προσωπικό τους πλουτισμό. Βολεύοντας παράλληλα το καθεστωτικό σύστημα Μητσοτάκη, το οποίο βάζει το δικό του συμφέρον πάνω από το συμφέρον του τόπου. Είναι σαφές αλλά τραγικό. Και πρέπει άμεσα να μπει τέλος σε αυτόν τον ζόφο.
–Η αντιπολίτευση έχει κάνει αρκετά για τη διερεύνηση των υποθέσεων αυτών; Μπορεί να ζητήσει π.χ. να ερευνηθούν τα γραφεία της Intellexa – της εταιρείας που κατέχει τα δικαιώματα του predator – στην Αθήνα; Και γιατί οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν το έχουν κάνει όπως οφείλουν μέχρι τώρα;
Γιατί η προσπάθεια συγκάλυψης ξεκινά από την κεφαλή της εξουσίας, από τον κ. Πρωθυπουργό. Κάθε μέρα που περνά διαπιστώνουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα διπλό σκάνδαλο. Εκείνο των παρακολουθήσεων πολιτικών, δημοσιογράφων. Κι εκείνο της με κάθε τρόπο συγκάλυψής του, με ψέματα, με λάσπη, με παραπληροφόρηση, με συμψηφισμούς. Χρησιμοποιώντας μάλιστα το γνωστό επιχείρημα “όλοι ίδιοι είναι”. Ακριβώς αυτό που καταρρακώνει την πολιτική αξιοπιστία, ανοίγει το δρόμο στην ακροδεξιά, που όπως βλέπουμε επανέρχεται στην Ευρώπη.
Όμως, όπως έχει αποδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, δεν ήμασταν ούτε είμαστε όλοι ίδιοι. Εμείς πιστεύουμε στη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου. Το έχουμε αποδείξει και το αποδεικνύουμε. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν παρακολουθούσε πολιτικούς τους αντιπάλους, δεν παρακολουθούσε δημοσιογράφους, δεν είχε πάρει υπό τον έλεγχό του την ΕΥΠ.
Και όταν με τη ψήφο των πολιτών αναλάβει την ευθύνη της εξουσίας μια προοδευτική κυβέρνηση, θα διασφαλίσουμε ένα ισχυρό θεσμικά δημοκρατικό κράτος, επαναφέροντας, μεταξύ άλλων, την ΕΥΠ στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, καταργώντας την απαράδεκτη τροπολογία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, έτσι ώστε να επιτρέπεται η γνωστοποίηση παρακολούθησης από την ΕΥΠ, μετά τη λήξη της. Και μόνο τότε θα γίνει πραγματικά δυνατή η διαλεύκανση των σκοτεινών αυτών υποθέσεων.
–Να περάσω σε κάτι άλλο που σας αφορά. Η δεύτερη θέση που λάβατε στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ τι σημαίνει για το πολιτικό σας μέλλον;
Όπως γνωρίζετε, ποτέ δεν αντιμετώπισα την πολιτική με όρους “μέλλοντος”, “καριέρας” ή “πόστων”. Στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σήμερα, στον Συνασπισμό χθες, δεν έχουμε τζάκια ή βαρωνίες, είμαστε παιδιά δημοσίων υπαλλήλων, αγροτών, εργατών, παλεύουμε όλες και όλοι μαζί, στηρίζουμε ο ένας τον άλλον και δεν καταλαβαίνουμε την πολιτική ως ανταγωνισμό.
Αλλά ως συλλογική δράση. Η πρόσφατη ανάδειξη του προέδρου και των μελών της νέας Κεντρικής Επιτροπής δεν προήλθε ούτε μέσα από ανταγωνισμούς των υποψηφίων ούτε μέσα από μια αποστειρωμένη εσωκομματική διαδικασία. Αλλά από μια πρωτόγνωρη διαδικασία εξωστρέφειας. Νέας επικοινωνίας με τους πολίτες. Με εμβάθυνση της εσωκομματικής δημοκρατίας. Με τη συμμετοχή στις εκλογές του Μαΐου πάνω από 150.000 πολιτών. Αυτό είναι το κρίσιμο, πολιτικά, μέγεθος και όχι η θέση εκλογής των μελών της ΚΕ. Γιατί μιλάμε για μια πρωτόγνωρη διαδικασία που έβαλε τις βάσεις για μια νέα, αδιαμεσολάβητη και αμφίδρομη σχέση πολιτικής και πολιτών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. έγινε το κόμμα των μελών του. Οι πολίτες πήραν στα χέρια τους τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.. Και αύριο θα πάρουν στα χέρια τους την προοδευτική διακυβέρνηση, θα ξαναβρούν την αξιοπρέπειά τους. Η θέση δεν έχει, δεν είχε ποτέ άλλωστε, σημασία. Το κρίσιμο είναι να απαλλάξουμε τον τόπο από τη χειρότερη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης. Και να δουλέψουμε μαζί με τους πολίτες για να μπει ο τόπος στην τροχιά που του αξίζει, που οφείλουμε στη νέα γενιά.
–Στις επόμενες εκλογές θα είστε υποψήφια βουλευτής ή υπάρχει πιθανότητα να είστε για άλλη μια φορά υποψήφια Περιφερειάρχης;
Δίνω τη μάχη εκεί που χρειάζεται και απαιτούν οι περιστάσεις. Το έχω αποδείξει όπως το 2012 όταν εκλέχθηκα στη Βουλή και το 2014 παραιτήθηκα για να δώσω τη μάχη της Περιφέρειας Αττικής. Μια μάχη κερδισμένη για πρώτη φορά από την Αριστερά στην Περιφέρεια. Ένας αγώνας που σήμερα συνεχίζεται στο Περιφερειακό Συμβούλιο ως επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης αλλά και στο Στρασβούργο, στο Κογκρέσο των Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπου εκτός από αναπληρώτρια επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Τρεχουσών Υποθέσεων, έχω την τιμή να εκπροσωπώ το Κογκρέσο σε θέματα Ισότητας Φύλου. Βουλή, Περιφέρεια, Συμβούλιο της Ευρώπης, οι θέσεις ευθύνης αλλάζουν αλλά εκείνο που μετράει είναι να δίνουμε φωνή σε εκείνους που δεν έχουν. Να παλεύουμε μαζί για αξιοπρεπή ζωή, για το δικαίωμα στην υγεία, την παιδεία, την ενέργεια, το περιβάλλον. Και πλέον, μετά από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και τις τεκτονικές αλλαγές που ζούμε, για το δικαίωμα που είναι η προϋπόθεση όλων, το δικαίωμα στην ειρήνη.
–Θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές; Και αν όχι, τι μέλλει γενέσθαι;
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ πρέπει να είναι πρώτο κόμμα έστω και με μια ψήφο διαφορά. Δεν το λέω για λόγους κομματικού πατριωτισμού αλλά γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να πάρει ανάσα ο τόπος.
Με μια προοδευτική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., που θα δώσει προοπτική, ελπίδα και αλλαγή στην κοινωνία που σήμερα δοκιμάζεται από έναν Πρωθυπουργό, που όταν δεν πουλάει επικοινωνία και αυτοπροβολή για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα, εφαρμόζει δογματικά, αποτυχημένες και καταδικασμένες πολιτικές.
Δείτε για πως αντιδρά η κυβέρνησή του στην επιστροφή της ΔΕΗ στο Δημόσιο την ώρα που αυτό ακριβώς γίνεται σε χώρες όπως Γερμανία, Γαλλία, που δεν έγιναν σοσιαλιστικές… Όμως η ελληνική κυβέρνηση εμμένει να θεωρεί, εν μέσω της χειρότερης συγκυρίας με σώρευση κρίσεων, την ενέργεια ως εμπόρευμα που το ρυθμίζει τυφλά η αγορά! Αυτού του είδους ο επικίνδυνος δογματισμός κορυφώνεται με το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων που καθιστά τη χώρα – παρία και τον κ. Μητσοτάκη τοξικό παράγοντα αστάθειας, αβεβαιότητας, εκτροπής.
Δεν τα λέμε εμείς αλλά αναλυτές του Ρώυτερς, του Πολίτικο, της Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ, των Νιού Γιορκ Τάιμς και πολλών άλλων διεθνών ΜΜΕ που δεν ανήκουν βέβαια στη λίστα Πέτσα. Είναι λοιπόν θέμα επιβίωσης του τόπου να κλείσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα το “κεφάλαιο Μητσοτάκης”. Να βάλουμε τέλος στον σημερινό εφιάλτη για να βγούμε στο ξέφωτο της δημοκρατικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας για το μέλλον των παιδιών μας.
