Ένας χρόνος, τι;
Μα που «έφυγε» ο Σωτήρης…
Έφυγε ο Σωτήρης;
Ναι, πέρυσι.. 06/11.
Μα… νομίζω τον είδα με την μηχανή του!
Και ναι, δεν έχουν άδικο.
Ο Σωτήρης! Ο Σωτήρης που αγαπήθηκε και αναγνωρίστηκε εν ζωή από όλους -υπάρχει μεγαλύτερη τύχη από αυτό;- και έχει ΜΟΝΟ φίλους, ζει ανάμεσά μας.
ΖΕΙ μέσα από την εφημερίδα που κράτησε ζωντανή η υπέροχη και ακούραστη σύντροφός του Κάτια.
ΖΕΙ μέσα από τα πολιτικά δρώμενα στον δήμο μας, που πάντα μας κρατάνε σε εγρήγορση (να μην πλήττουμε), ευτυχώς ή δυστυχώς..
ΖΕΙ μέσα από τα ποδοσφαιρικά πειράγματα..
ΖΕΙ μέσα από τον φωτογραφικό του φακό..
Όσοι γνωρίσαμε λιγότερο ή περισσότερο τον Σωτήρη μας, όσοι για κάποιο διάστημα συμπορευτήκαμε μαζί του, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, αντιλαμβανόμαστε το μεγάλο κενό που έχει αφήσει στα καθημερινά δρώμενα της πόλης μας, άσχετο με το εάν φερόμαστε σαν να είναι ανάμεσά μας και τον βλέπουμε μπροστά μας παντού..
Άνθρωπος με άποψη και μετρημένο λόγο, ανιδιοτελής, καθαρός, πληθωρικός, διορατικός, εξισορροπιστής, με πηγαίο ακομπλεξάριστο χιούμορ (σπάνιο).
Πάντα έβλεπε μπροστά, ακόμα και λίγο πριν το τέλος ..
Ίσως βέβαια, οι τελευταίες δημοτικές εκλογές να αποτελούσαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας που θα του γέμιζε πολλές σελίδες και πολλά επεισόδια… Ίσως…
Ίσως και να χάρηκε που οι ζυμώσεις έφεραν αλλαγές…
Φίλε Σωτήρη, όπου και εάν είσαι, για ένα πράγμα λυπάμαι… ή μάλλον για 3:
- Που δεν πρόλαβες την αναγέννηση της ομάδας μας
- Που δεν πήγαμε για τα vegan κρεατικά που είχες κανονίσει
- Που άνθρωποι άλλαξαν… και που άλλοι άνθρωποι, που πίστεψες ότι μπορεί και πρέπει να έχουν λόγο στα δημοτικά δρώμενα και να δώσουν και την ψυχή τους για τον Βύρωνα, έμειναν εκτός… θύματα παιχνιδιών, συσχετισμών, τακτικισμών και πολλών άλλων …
Για αυτό, εγώ προσωπικά, σου ζητάω συγνώμη. Ίσως να είναι το μόνο για το οποίο δεν τήρησα τον λόγο μου απέναντί σου.
Τα λέμε το βράδυ.. να πειράξουμε τον Μάκη για τον Ολυμπιακό.
Καλή αντάμωση…
