Νίκησες;
Καλά να πάθεις!
Μετά τα συχαρίκια τι; Δεν σε κυριεύει το αίσθημα της ευθύνης; Δεν νιώθεις να άγχεσαι κάθε φορά που σκέφτεσαι τι πρέπει να κάνεις; Δεν έχεις προετοιμαστεί να αντικρίσεις τα θυμωμένα βλέμματα των δημοτών; Δεν σε πιάνει κρύος ιδρώτας στην ιδέα και μόνο της αγόρευσής σου στο Δημοτικό Συμβούλιο; Όχι;
Δεν ήσουν θύμα της οργής των αντιπάλων; Δεν ήσουν στόχος για τα βέλη τους; Δεν έπιασαν ούτε μία φορά στο στόμα τους την προσωπική σου ζωή; Δεν προσπάθησαν να μεμφθούν εσένα και την παράταξή σου για όλα τα στραβά και τα ανάποδα στον Δήμο σου; Δεν έβαλαν «καλοθελητές» να σε διασύρουν; Δεν σε είπαν ούτε μία φορά ψεύτη; Δεν έβαλαν τα δυνατά τους να μην σε ψηφίσει ο κόσμος, προκειμένου να μην εκλεγείς; Όχι;
Ε, τότε, φίλε μου, είσαι όντως νικητής! Νικητής στα μάτια του ελάχιστου ποσοστού που σε ψήφισε! Νικητής όλων των μεθοδεύσεων προκειμένου να βγεις! Νικητής στις ψυχές όσων σε πίστεψαν και σε ψήφισαν… όμως, όχι ακόμα… Πραγματικός νικητής θα είσαι όταν πραγματοποιήσεις όλα αυτά που υποσχέθηκες… όταν θα αντιμετωπίζεις με σεβασμό – έστω και αργά, έστω και τώρα – τον ηττημένο σου αντίπαλο… όταν δεν τον αφήσεις βορά στις διαθέσεις χαιρέκακων ανθρώπων… όταν, τελικά, θα καταλάβεις ότι αυτός που θα βρίσκεται σε δυσμενή θέση από εδώ και μπρος θα είσαι εσύ, ο Νικητής!
Θα ήθελα, λοιπόν, όπως καταλαβαίνεις, να σού πω συγχαρητήρια, αλλά δεν μπορώ… Αυτό που μού βγαίνει αυτή τη στιγμή είναι η συμπόνια για όσα θα περάσεις, αυτή που θα μού έβγαινε και για τον ίδιο μου τον εαυτό αν εκλεγόμουν…
Κοίτα να είσαι καλός!
Κοίτα να είσαι καλά!
Κοίτα να είσαι άξιος Νικητής!
Κοίτα να είσαι αυτός που «αξιώθηκες μιάν τέτοιαν πόλη»!
