1) 23 Αυγούστου 1919.
Στο χωριό ήταν προγραμματισμένη μία βάπτιση.
Οι Καμπάνες σήμαναν.
Η πομπή κατευθύνονταν στην εκκλησία για την τελετή.
Ξαφνικά, από ένα δρομάκι εμφανίστηκε ένας άντρας σε κατάσταση αμόκ και με ένα μαχαίρι άρχισε να χτυπάει αδιάκριτα.
Ήταν τέτοιο το σοκ που πίστεψαν ότι ήταν επίθεση τεράτων, καθώς τέτοιες διηγήσεις ήταν ακόμα ζωντανές!
Το μακελειό δε θα τελείωνε αν ο ίδιος ο ιερέας με μια καραμπίνα δεν πυροβολούσε τον δράστη !
Τελικός απολογισμός 15 νεκροί, ανάμεσά τους μία έγκυος με δύο παιδιά.
Ο δράστης επέζησε και συνελήφθη λίγο αργότερα.
Ήταν, ο υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών, 35 χρόνος Α.Λ., επάγγελμα τσαγκάρης.
(Οι ιστορίες εγκλήματος πάντα σαγήνευαν, ίσως γιατί ξυπνάνε τα ορμέμφυτά μας από όταν ήμασταν πίθηκοι στη σαβάνα !
Με την ανάπτυξη του πολιτισμού εξελίσσεται και το έγκλημα και κάθε εποχή έχει τους εγκληματίες που της αρμόζουν.
Το κυρίαρχο έγκλημα της ταξικής ανισότητας και βίας θάφτηκε από την αστική υποκρισία για χρόνια.
Όμως αναπτύσσοντας την επιστήμη, και την πολιτική φιλοσοφία αυτομάτως αυτές καθίστανται προνομιακά σημεία αναφοράς για τη μελέτη των κοινωνιών και της ανθρώπινης ψυχής!
Θεσπίζεται η κοινωνική εγκληματολογία.
Το διακύβευμά της δεν είναι η πάταξη και η καταστολή, αλλά η αναζήτηση της αλήθειας, η κατανόηση του εγκλήματος ως προϊόν εξαρτημένων σχέσεων σε καθεστώς κοινωνικής αδικίας, και η επιδίωξη πρόληψης και αντικειμενικής διαχείρισης! )
2) Ο Α.Λ. ήταν τσαγκάρης και πολύ αγαπητός.
Κάποιοι άρχοντες θέλησαν να μην τον πληρώσουν για κάποιες δουλειές.
Διαμαρτυρήθηκε.
Τον ξυλοκόπησαν δόλια και βάναυσα. Έμειναν ατιμώρητοι ως καλοί νοικοκυραίοι! Διώχθηκε από το χωριό, έπιασε δουλειά στην Πόλη.
Άξιος μάστορας!
Το αφεντικό τον κατηγόρησε αδίκως για κλέφτη.
Είχε ρετσινιά γιατί απαίτησε κάποτε τα δεδουλευμένα του.
Καταδικάσθηκε!
Μπήκε φυλακή, κακοποιήθηκε και καταρρακωμένος ψυχικά έμπλεξε με ουσίες. Αποφυλακίστηκε.
Δεν ξαναβρήκε δουλειά. Γύρισε στο χωριό.
Μαστούρωσε.
Με διαλυμένη ζωή, χαμένη αξιοπρέπεια, και παράφρων, έσφαξε όποιον βρήκε μπροστά του.
Στο διαταραγμένο του μυαλό είχε αποδοθεί δικαιοσύνη.
Καταδικάσθηκε.
Λόγω των πολλών θυμάτων που είχε προκαλέσει η επίθεσή του, οι δεσμοφύλακες του πρότειναν να γίνει Δήμιος!
Δεν πρόλαβε, βρέθηκε μυστηριωδώς σφαγμένος στο κελί του.
