Της Νίκης Παπουλάκου
Κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του μεγάλο απόθεμα αντοχής και δύναμης, που τις περισσότερες φορές δεν το γνωρίζει και το ανακαλύπτει κάτω από ορισμένες δύσκολες συνθήκες που περνάει! Κάποιοι άλλοι πάλι δεν το μαθαίνουν ποτέ, όχι γιατί η ζωή τους τα έφερε όλα βολικά, αλλά γιατί δεν μπήκαν στη διαδικασία να αντέξουν, να αγωνιστούν και να νικήσουν. Είναι αυτοί που με το παραμικρό, με την πρώτη δυσκολία ή αναποδιά, σηκώνουν τα χέρια ψηλά, ζητούν πάντα βοήθεια από τους άλλους και κλαίνε τη μοίρα τους.
Ο καλύτερος γιατρός του εαυτού μας είμαστε εμείς οι ίδιοι! Το κάθε πρόβλημα χρήζει προσωπικής αντιμετώπισης και διαχείρισης, όσο κι αν βοηθούν οι γύρω, αν εμείς έχουμε παραιτηθεί, ή τα βλέπουμε όλα αρνητικά, δε γίνεται τίποτα! Ο βαθμός δυσκολίας του κάθε προβλήματος έχει να κάνει με το πώς το αντιμετωπίζουμε! Ακόμα και ο πόνος είναι διαχειρίσιμος, αρκεί να θέλουμε. Τη ζωή πρέπει να την παίρνει κανείς όπως του έρχεται. Να την αντιμετωπίζει και να την απολαμβάνει. Αν πάντα κοιτάμε στο πώς θα θέλαμε να είναι τα πράγματα στη ζωή μας και δεν είναι, χάνουμε το οξυγόνο, χάνουμε τη ζωή! Δε στα δίνει όλα, κι όποιος ισχυριστεί ότι τα έχει όλα στη ζωή, υπερβάλει! Πάντα κάτι λείπει, κάτι υπολειτουργεί ή πάει στραβά κάποιες φορές. Το θέμα είναι να είσαι ευχαριστημένος και ευγνώμων με αυτά που έχεις. Το ‘’όλα’’ είναι σχετικό κι έχει να κάνει κυρίως με το μέσα μας. Κι όταν σου δίνει κάτι παραπάνω, φρόντισε να επιστρέψεις κάτι, διαφορετικά μπορεί πιο κάτω να χάσεις κάτι. Η ζωή συνήθως κάτι σου δίνει και κάτι σου παίρνει. Γιατί να μην προλάβεις να της δώσεις κάτι που εσύ επέλεξες;
H ζωή είναι ένα ταξίδι άγνωστης διάρκειας με πολλά απρόβλεπτα στη διαδρομή είτε ευχάριστα, είτε δυσάρεστα! Κανείς δεν μπορεί να κάνει πίσω. Ο δρόμος είναι μπροστά, ή περπατάς ή μένεις στάσιμος και χάνεις τη συνέχεια. Και ο δρόμος δεν είναι πάντα στρωμένος με ρόδα, έχει και αγκάθια. Βρες τον τρόπο να τα ξεριζώσεις, να τα προσπεράσεις. Αν αγαπάς τον εαυτό σου και τη ζωή, βρίσκεις τον τρόπο να νιώθεις καλά όπως κι αν στα φέρει, ακόμα και μέσα στην ατυχία σου. Στο τέλος σε βαριέται η αναποδιά και σε αφήνει ήσυχο.
Τα δώρα της ζωής, ακόμα και αυτά που θεωρούμε αυτονόητα, γάμο, οικογένεια, παιδιά, δεν είναι ίδια για όλους Σημασία έχει να αποδεχθείς αυτά που έχεις και να λες ευχαριστώ. Νιώθοντας ευγνωμοσύνη, ένα κύμα γαλήνης και ευφορίας σε διαπερνάει, κάτι που άλλος δεν μπορεί να νιώσει ή να το καταλάβει, αν δεν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός, διαφορετικός και διαγράφει τη δική του προσωπική πορεία, αρκεί να το αντιληφθεί και να μην παρασυρθεί από τη μάζα σε επίπλαστες ανάγκες.
Βρες λοιπόν τη δική σου προσωπική διαφορά και ζήσε καλύτερα με σένα και τα θέλω σου! Κοινοί βίοι δεν υπάρχουν, κοινά γεγονότα και περιστάσεις μόνο, που κι αυτές ο καθένας τις βιώνει διαφορετικά.
Η επιλογή δική μας για το πώς θα ζήσουμε και αν θα απολαύσουμε τη διαδρομή που λέγεται ‘‘ζωή’’!
Αυτά λόγω ημερών περισυλλογής και αυτογνωσίας. Μια βουτιά μέσα μας, αυτές τις μέρες, βρίσκουμε τα αγκάθια, τα ξεριζώνουμε και πετάμε ότι μας βαραίνει. Και αφού το πετύχουμε όλο αυτό το ξεκαθάρισμα, αγγίζουμε τη λύτρωση φτάνοντας στην Ανάσταση με ανάταση ψυχής και νου.
Καλό Πάσχα!
