Η ΕΑΣ ΑΔΕΔΥ καλεί τους/τις εργαζόμενους/ες του Δημοσίου, τους/τις συνταξιούχους, τους/ις ανέργους/ες και τη νεολαία να συμμετάσχουν μαζικά στις κινητοποιήσεις με αφορμή τα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.
Η κυβέρνηση, ενόψει της ΔΕΘ, προβάλλει μέτρα για μισθούς και συντάξεις που επιχειρούν να εμφανίσουν βελτίωση της καθημερινότητας, την ίδια ώρα που η πραγματικότητα είναι αμείλικτη:
- Το «μόνιμο επίδομα» των 250 € για συνταξιούχους και ευάλωτους συμπολίτες δεν καλύπτει τις τεράστιες απώλειες εισοδήματος.
- Η αύξηση 2,3%–2,4% στις συντάξεις είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στην ακρίβεια και τον πληθωρισμό.
- Η συζήτηση για την προσωπική διαφορά (κατάργηση ή μερική μείωση) δείχνει ότι ακόμη και οι αυξήσεις παραμένουν «υπό αίρεση» για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους.
- Οι εξαγγελίες για τον κατώτατο μισθό και το Δημόσιο (35–40 € μεικτά από το 2026) δεν καλύπτουν το τεράστιο χάσμα ανάμεσα στους μισθούς και το πραγματικό κόστος ζωής.
Κι ενώ οι εργαζόμενοι/ες και τα λαϊκά στρώματα στενάζουν από την ακρίβεια και την καθημερινή επιβάρυνση, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, δηλώνει προκλητικά ότι τα λαϊκά νοικοκυριά “θα αντέξουν την ακρίβεια γιατί έχουν κάνει οικονομίες”. Τέτοιες δηλώσεις δείχνουν τον κυνισμό και την απόσταση που χωρίζει την κυβερνητική και οικονομική ελίτ από την πραγματική ζωή των εργαζομένων.
Την ίδια ώρα, διαδέχονται το ένα το άλλο τα οικονομικά σκάνδαλα με εμπλοκή κυβερνητικών στελεχών, όπως το πρόσφατο σκάνδαλο στον ΟΠΕΚΕΠΕ, αποκαλύπτοντας ένα δίκτυο διαπλοκής και κατασπατάλησης δημόσιων πόρων σε βάρος του λαού. Αντί για κάθαρση και διαφάνεια, κυριαρχούν η συγκάλυψη και η ατιμωρησία.
Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στο ζήτημα της τραγωδίας στα Τέμπη, όπου 57 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Τρία χρόνια μετά, καμία πραγματική απόδοση δικαιοσύνης δεν έχει υπάρξει. Οι ευθύνες μετακυλίονται, οι ένοχοι παραμένουν στο απυρόβλητο και οι οικογένειες των θυμάτων συνεχίζουν να περιμένουν απαντήσεις και δικαίωση.
Παράλληλα, η κυβέρνηση προωθεί με μανία την «αξιολόγηση» στο Δημόσιο, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την έννοια της αξιοκρατίας. Στην πράξη αποτελεί μηχανισμό πειθάρχησης και κομματικού ελέγχου, που στοχεύει:
- Στη δημιουργία ενός στενού κομματικού μηχανισμού σε κάθε υπηρεσία.
- Στη χειραγώγηση των εργαζομένων με φόβο και εκβιασμό.
- Στην απαξίωση και τελική ιδιωτικοποίηση κρίσιμων δημόσιων υπηρεσιών, μετατρέποντας κοινωνικά αγαθά όπως η Υγεία, η Παιδεία, η Κοινωνική Ασφάλιση σε πεδίο κερδοφορίας για ιδιώτες.
Την ίδια στιγμή, προωθείται νέο πειθαρχικό δίκαιο για τους/ις δημοσίους υπαλλήλους, το οποίο αυξάνει τις ποινές, διευρύνει τα αδικήματα και θεσπίζει διαδικασίες που διευκολύνουν την πειθαρχική δίωξη. Το νέο πλαίσιο στοχεύει να ενισχύσει και να θωρακίσει τον αντιδραστικό Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα 3528/2007 που διατήρησαν σε ισχύ όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα κι επαναφέρει, εμπλουτισμένο και εκσυγχρονισμένο, χωρίς καμία εξαίρεση (από την απόλυση λόγω αγωνιστικής «αναξιοπρεπούς» στάσης έως τη δυσμενή μετάθεση), όλο το μεταπολεμικό αυταρχικό πλαίσιο αναδιαμορφώνοντας ένα κράτος έκτακτης ανάγκης, όπου στοιχειώδη δικαιώματα καταπατούνται ενώ ο αυταρχισμός και η βαρβαρότητα επελαύνουν.
Ήδη, τα τελευταία χρόνια, έχουμε δει να πολλαπλασιάζονται οι πειθαρχικές και δικαστικές διώξεις συνδικαλιστών/ριών για τη στάση τους σε απεργίες, κινητοποιήσεις και δράσεις αλληλεγγύης. Tο νέο πειθαρχικό δεν έρχεται για να βάλει τάξη στο δημόσιο, δεν έρχεται για να κατατροπώσει τις παθογένειες του δημόσιου τομέα τις οποίες οι ίδιες οι κυβερνήσεις διαμόρφωσαν με τις πολιτικές τους εδώ και δεκαετίες. Δεν έρχεται για να πιάσει τον καταχραστή, τη διευθύντρια σχολείου που κάνει ότι της καπνίσει, δεν έρχεται να πατάξει τις ρατσιστικές, κακοποιητικές, σεξιστικές συμπεριφορές. Όλα αυτά τα έχουμε δει τα προηγούμενα χρόνια και διαπιστώσαμε πως όλοι οι παραπάνω, όταν και εάν ενοχλήθηκαν, έπεσαν στα μαλακά, γιατί ήταν παιδιά του συστήματος και το σύστημα προσέχει τα παιδιά του. Το νέο πειθαρχικό δίκαιο έρχεται για τον ευσυνείδητο δημόσιο υπάλληλο, για την εργατική δασκάλα, για το γιατρό που μάχεται για το νοσοκομείο του. Έρχεται να τρομάξει και να αλυσοδέσει όλους και όλες εμάς, τους/τις εκπαιδευτικούς που κρατάνε όρθια τα σχολεία σε δύσκολες συνθήκες, τους/τις ήρωες/ιδες γιατρούς και νοσηλευτές/τριες της πανδημίας, τον/την εργαζόμενο/η που μοχθεί, αγωνίζεται και παλεύει για το δίκιο του/ης και τα λαϊκά δικαιώματα.
Η ΕΑΣ ΑΔΕΔΥ τονίζει:
- Οι συνδικαλιστικές διώξεις δεν θα περάσουν. Οι εργαζόμενοι/ες δεν θα επιτρέψουν την ποινικοποίηση της συλλογικής δράσης.
- Απαιτούμε πλήρη διαλεύκανση των οικονομικών σκανδάλων και απόδοση ευθυνών, χωρίς συγκάλυψη.
- Δεν ξεχνάμε τους 57 νεκρούς στα Τέμπη – απαιτούμε δικαιοσύνη για τα θύματα και τις οικογένειές τους.
- Καταγγέλλουμε την ψευδεπίγραφη «αξιολόγηση» και το νέο πειθαρχικό, που αποτελούν εργαλεία κομματικού ελέγχου και ιδιωτικοποίησης του Δημοσίου.
Διεκδικούμε:
- – Πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και ουσιαστική ενίσχυση του κοινωνικού κράτους.
- – Επαναφορά του 13ου & 14ου μισθού
- – Κατάργηση της Εισφοράς Αλληλεγγύης
- – Ξεπάγωμα της διετίας 2016–2017
– Μείωση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης
– Μείωση ωρών εργασίας χωρίς μείωση αποδοχών
– Αφορολόγητο όριο στα 12.000 €
– Επέκταση και αύξηση του επιδόματος επικίνδυνης & ανθυγιεινής εργασίας
– Στήριξη του ΕΣΥ με επαρκή χρηματοδότηση
– μέτρα υγιεινής και ασφάλειας
– περιορισμός αριθμού μαθητών ανά τάξη
– Κατάργηση των νόμων 4808/21 (Χατζηδάκη) και 5053/23 (Γεωργιάδη)
– Μονιμοποίηση όλων των συναδέλφων που εργάζονται με συμβάσεις και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, σε όλες τις υπηρεσίες του δημοσίου.
Καλούμε όλους/όλες τους/ις εργαζόμενους/ες να δώσουν αγωνιστική απάντηση στις εξαγγελίες της κυβέρνησης με μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο του Σαββάτου 6 Σεπτεμβρίου 2025, (προσυγκέντρωση στις 18:00 στο Συντριβάνι)
Ο αγώνας για ζωή με αξιοπρέπεια, για κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα συνεχίζεται.
Η φωνή των εργαζομένων δεν φιμώνεται!
Πηγή: metaota.blogspot.com
