Εν τύπω… του Αντώνη Ι. Αντωνόπουλου
Ο Σεπτέμβρης έρχεται σαν ένας ήσυχος ταξιδευτής, «φορώντας ένα παλτό από χρυσό φως και δροσιά». Στα σοκάκια (όπου υπάρχουν ακόμη), οι μυρωδιές του καλοκαιριού ξεθωριάζουν, αλλά στα χέρια του κρατάει νέες αρχές – μια παράδοση που γράφτηκε σε άπειρες σελίδες λογοτεχνικής αγωνίας και αναζήτησης.
Ο John Keats, στο «Autumn», έγραψε: «Season of mists and mellow fruitfulness», προσδίδοντας στον Σεπτέμβρη μια αύρα γεμάτη ωριμότητα και γλυκιά μελαγχολία. Είναι ο μήνας που «κρύβει» με μια μελαγχολία το καλοκαιρινό αντίο. Σαν τον Βέρτερο του Γκαίτε, που έβλεπε στα φθινοπωρινά φύλλα την αναπόφευκτη πάροδο του χρόνου.
Και εμείς… κάτι σαν τους ήρωες του Τσεχώφ, στέκουμε μπροστά σε μια αλλαγή εποχής – ίσως με μια κρυφή λαχτάρα για ό,τι χάθηκε… ή μια ανατριχίλα για ό,τι έρχεται.
Ο Σεπτέμβρης μοιάζει με την πρώτη σελίδα ενός άγραφου τετραδίου. Ο Νίκος Καζαντζάκης έλεγε πως «Ο χρόνος είναι ένα σχολείο που δε σου επιτρέπει να κοπιάσεις», και αυτός ο μήνας μας θυμίζει ότι η ζωή είναι μια συνεχής μάθηση…
Ο Σεπτέμβρης, με τις πρώτες κίτρινες πιτσιλιές στα φύλλα, μας διδάσκει να αφήνουμε πίσω μας ό,τι τελείωσε.
Η Βιρτζίνια Γουλφ έγραψε στη «Δωρεά» πως «Ο Σεπτέμβρης ήταν πάντα η αληθινή αρχή του έτους». Όχι ο Ιανουάριος με τα κρύα του και τις αποτυχημένες αποφάσεις, αλλά ο Σεπτέμβρης – με τη δροσερή του αγκαλιά και τις σελίδες που περιμένουν να γραφτούν. Ξυπνάμε νωρίς, σαν τους χαρακτήρες του Χεμινγουέι, με μια «κίνηση προς τη θάλασσα» – ένας νέος στόχος, μια νέα δουλειά, μια πρώτη μέρα που μυρίζει ελπίδα.
Στον «Εφιάλτη» του Μπόρχες, ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας που «τα όνειρα γίνονται πιο βαθιά». Ίσως επειδή η φθινοπωρινή ηλιοφάνεια ρίχνει πιο μακριές σκιές και κάνει τις σκέψεις μας πιο έντονες.
Κι όπως η Μάργκαρετ Άτγουντ έγραψε: «Ο Σεπτέμβρης δεν είναι ούτε καλοκαίρι ούτε χειμώνας – είναι η εποχή του μεταξύ». Σε αυτό το «μεταξύ», βρίσκουμε το θάρρος να ξαναρχίσουμε.
Επίλογος:
Μια Επιστολή Προς τον Εαυτό Μου
Αγαπητέ μου,
Ο Σεπτέμβρης σου φέρνει ό,τι χρειάζεσαι – όχι αυτό που θέλεις. Ίσως ένα βιβλίο που άφησες στη μέση, μια συζήτηση που αναβάλλεται, ή απλά τη σιωπή να ακούσεις πάλι τον εαυτό σου.
Κλείσε τα μάτια.
Ο μήνας αυτός είναι ένας καμβάς – όπως έλεγε ο Βαν Γκογκ – «με χρώματα από χρυσό και θυμίαμα»… Τι θα ζωγραφίσεις πάνω του; «Ο Σεπτέμβρης είναι η αγάπη που γυρίζει σαν τα πουλιά – ξέρει πού είναι το σπίτι της.» (Παραλλαγή στίχου του Raine Maria Rilke)…
Και τώρα, αν μου έκανες την τιμή και διάβασες ως εδώ, συμπλήρωσε μόνος σου τα κομμάτια που λείπουν από το παζλ του δικού σου Σεπτέμβρη…
Υ.Γ. Ο Σεπτέμβρης είναι ένας μήνας μεικτών συναισθημάτων και αλλαγών, καθώς σηματοδοτεί το τέλος του καλοκαιριού και την επιστροφή στη ρουτίνα. Οι προσδοκίες για τον Σεπτέμβρη ποικίλλουν ανάλογα με το πλαίσιο της ζωής του καθενός. Φέρνει μια δυναμική ενέργεια αλλαγής. Είτε γεμάτος με ελπίδες για νέες αρχές, είτε με μια ιδιαίτερη νοσταλγία για το καλοκαίρι, παραμένει ένας μήνας που μας ωθεί να κοιτάξουμε μπροστά.
Κάθε Σεπτέμβρη, η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ) αποτελεί σημείο αναφοράς για την ελληνική πολιτική σκηνή. Είναι η στιγμή που ο πρωθυπουργός, αλλά και οι πολιτικοί αρχηγοί, παρουσιάζουν τις προτεραιότητες και τις δεσμεύσεις τους για το νέο κοινοβουλευτικό έτος. Οι πολίτες, όμως, παραμένουν επιφυλακτικοί: ζητούν πράξεις, όχι υποσχέσεις.
