Του Ξενοφώντα Χολέβα
Γιατί πιστεύουμε ότι μπορούμε να ξεχωρίζουμε περήφανοι στο Βύρωνα σε πολλά θέματα και ένα από αυτά είναι και η γνώση και η εμπειρία μας στα θέματα των ΑμεΑ. Όσο μαθαίνουμε περισσότερα για τη ζωή και τις ανάγκες των ΑμεΑ, δεν αλλάζουμε μόνο τη δική τους καθημερινότητα, διευρύνουμε και τον δικό μας ορίζοντα.
«Γιατί όταν ανοίγουμε χώρο για τον άλλον, στην πραγματικότητα μεγαλώνουμε τον δικό μας κόσμο».
Στην πόλη μας, ο δρόμος προς μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς δεν χαράζεται μόνο με ράμπες και προσβάσιμα κτήρια. Χαράζεται με κουβέντες που δεν φοβούνται να αγγίξουν δύσκολα θέματα, με βλέμματα που βλέπουν πέρα από την αναπηρία, με συμμετοχή όλων μας σε εκδηλώσεις που ανοίγουν διάλογο. Στον Βύρωνα, έχουμε την ευκαιρία να γίνουμε κομμάτι αυτής της αλλαγής. Το ερώτημα είναι: θα σταθούμε απ’ έξω ή θα μπούμε μέσα, εκεί που χτίζεται η αποδοχή;
Το τείχος της αμηχανίας
Τον βλέπεις να προσπαθεί να ανέβει το πεζοδρόμιο με το αναπηρικό αμαξίδιο. Θέλεις να βοηθήσεις, αλλά κάτι σε κρατάει. «Κι αν παρεξηγηθώ;», «κι αν τον κάνω να νιώσει άσχημα;», «κι αν, χωρίς να το θέλω, τον μειώσω;». Έτσι, μένεις απόμακρος. Τα «μήπως» και τα «αν» γίνονται τείχος. Όχι από αδιαφορία, αλλά από αμηχανία. Κι όμως, το τείχος αυτό τις περισσότερες φορές κρατά τους ανθρώπους μακριά.
Όταν η σιωπή σβήνει την επιθυμία
Η κοινωνία αποφεύγει να μιλήσει ανοιχτά και για πιο «δύσκολα θέματα» όπως για τη σεξουαλική ζωή των ατόμων με αναπηρία. Σαν να μην έχουν δικαίωμα στην επιθυμία, στην αγάπη, στην τρυφερότητα. Μα η σεξουαλικότητα δεν είναι προνόμιο, είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Κι όταν η σιωπή την σκεπάζει, χάνεται η συντροφικότητα και αφήνει πίσω μοναξιά και απομόνωση.
Ό,τι δεν μετράμε, το αγνοούμε
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία για την ερωτική και συντροφική ζωή των ΑμεΑ. Δεν τη μετράμε, κι όταν κάτι δεν το μετράμε, μοιάζει σαν να μην υπάρχει. Όμως υπάρχει, σε βλέμματα που ψάχνουν κατανόηση και σε ιστορίες που ίσως δεν ειπώθηκαν ποτέ…
Οι φωνές που ανοίγουν δρόμο
Πανεπιστήμια, ινστιτούτα δημόσια νοσοκομεία, κέντρα αποκατάστασης και αρκετοί σύλλογοι, αρχίζουν να σπάνε τη σιωπή. Προσκεκλημένοι επιστήμονες και ειδικοί σε εκδηλώσεις και ημερίδες , μιλούν χωρίς κλισέ, με σεβασμό και επιστημονική γνώση, στηρίζοντας τα ΑμεΑ, τις οικογένειες, την κοινωνία.
Η αγωνία του Γονιού
Οι Γονείς που θέλουν να μιλήσουν στην έφηβη Κόρη τους με αναπηρία για τη σεξουαλικότητα και τις σχέσεις πλέον δεν είναι μόνοι. Υπάρχουν πολλοί φορείς τα ΚΕΔΑΣΥ, η ΕΣΑμεΑ και αρκετοί επιστημονικά καταρτισμένοι ειδικοι, που ξέρουν να σταθούν δίπλα, να απαντήσουν σε ερωτήσεις και να φωτίσουν τα παλαιότερα «δύσκολα» μονοπάτια.
Γιατί να παρακολουθήσεις μια εκδήλωση θεμάτων ΑμεΑ , αν δεν είσαι ΑμεΑ
Αν για παράδειγμα ο Δήμος Βύρωνα διοργανώσει μια εκδήλωση για τη σεξουαλικότητα και τις σχέσεις των ΑμεΑ, δεν θα απευθύνεται μόνο σε όσους ζουν με αναπηρία. Θα απευθύνεται σε όλους μας. Γιατί η αποδοχή, η κατανόηση και η αγάπη είναι υπόθεση πολιτισμού, βελτίωσης και εξέλιξης μας.
Έτσι εξελισσόμαστε και προσωπικά, αλλά και σαν κοινωνία παρακολουθώντας μια τέτοια εκδήλωση. Εκεί θα μας δωθεί η δυνατότητα να ακούσουμε, να ρωτήσουμε , να αποσαφηνίσουμε και τελικά να σπάσουμε το τείχος με τα άγνωστα θέματα που αποτελούσαν ταμπού για όλους . Το κυριότερο είναι ότι η παρουσία μας θα είναι σίγουρα σημαντικό μέρος της αλλαγής.
Κλείνοντας
Η σεξουαλικότητα των ατόμων με αναπηρία είναι δικαίωμα που δεν αμφισβητείται. Όσο μένει στο σκοτάδι, στερεί εμπειρίες, σχέσεις, αξιοπρέπεια. Η αλλαγή δεν ξεκινά μόνο από νόμους ή στατιστικές, ξεκινά κυρίως από εμάς. Από το αν θα κοιτάξουμε στα μάτια, αν θα ανοίξουμε διάλογο, αν θα σταθούμε δίπλα.
Και, ίσως, η μεγαλύτερη αλήθεια είναι αυτή: «όταν ανοίγουμε χώρο για τον άλλον, στην πραγματικότητα μεγαλώνουμε τον δικό μας κόσμο».
Σας Ευχαριστώ
