Tης Ηλιάννας Πεσσάρη, Ψυχολόγος, ειδικευμένη στην βιωματική ψυχοθεραπεία μέσω ψυχοδράματος, καθοδηγήτρια yoga
H αγκαλιά είναι μία πράξη με την οποία μπορούμε να έρθουμε κοντά, να δείξουμε την αγάπη μας, την συμπαράσταση μας, να φροντίσουμε, να παρηγορήσουμε, να νοιαστούμε. Η αγκαλιά έχει πολύ ισχυρή επίδραση στην σωματική και ψυχική μας υγεία. Μία γεμάτη αγκαλιά εκκρίνει τις λεγόμενες “ορμόνες της χαράς”, την ωκυτοκίνη, και άλλες ορμόνες μέσα μας, που ανεβάζουν την διάθεση μας και βελτιώνουν το ανοσοποιητικό μας. Μία αγκαλιά, μπορεί να μας κάνει να αισθανθούμε ασφαλείς, να μειώσει τον ψυχικό αλλά ακόμα και τον σωματικό πόνο, την θλίψη, τον φόβο, μπορεί να μας δώσει ηρεμία. Η αγκαλιά είναι το πρώτο πράγμα που χρειαζόμαστε για να ηρεμήσουμε σαν μωρά αλλά και σε όλη την διάρκεια της ζωής μας. Όλα μπορούν να μαλακώσουν με μία αγκαλιά ακόμα και τα πιο δυσβάσταχτα πράγματα, όπως το πένθος, ή ακόμα και ο θάνατος.
Έχει παρατηρηθεί ότι βρέφη που μεγαλώνουν σε ιδρύματα χωρίς επαφή και αγκαλιά, έχουν αργή ανάπτυξη μέχρι και ατροφία εγκεφάλου αλλά ακόμα και ενήλικες άνθρωποι ασθενείς, έχει παρατηρηθεί ότι αναρρώνουν πιο εύκολα όταν υπάρχει χάδι και άγγιγμα ειδικά από άτομα που τους αγαπούν.
Η αγκαλιά είναι μέρος της ουσίας της ζωής, από τα κομμάτια της που μας προάγουν και μας κάνουν κυριολεκτικά ζωντανούς, από τα πιο βασικά στοιχεία της επικοινωνίας και της κοντινής σχέσης. Το να ζούμε χωρίς αγκαλιά είναι αδύνατο έως και επικίνδυνο για την ψυχική μας υγεία.
Αναγνωρίζουμε ποιοι είμαστε και “επιβεβαιώνουμε” την ταυτότητα μας μέσα από τις ανθρώπινες σχέσεις. Όσο πιο κοντινή η σχέση με τον άλλον, τόσο περισσότερο κρατάμε επαφή με τον ίδιο μας τον εαυτό. Αν η αγκαλιά είναι τόσο σημαντική για έναν ενήλικα, φανταστείτε για ένα παιδί.
Ένα παιδί χρειάζεται αγκαλιά κυριολεκτικά για να μεγαλώσει, για να αναπτυχθεί ο εγκέφαλος του, για να δημιουργήσει βάσεις στην προσωπικότητα του και να είναι υγιές. Η έλλειψη της αγκαλιάς σε ένα παιδί, είναι κάτι που δεν αντικαθίσταται και αυτό που αφήνει στον ψυχισμό μία τέτοια έλλειψη είναι ανεξίτηλο- σαφώς όσο πιο μικρό είναι το παιδί τόσο πιο δύσκολο. Ένα παιδί αναγνωρίζει τον κόσμο μέσα από το άγγιγμα, μέσα από το ίδιο του το σώμα. Τα παιδιά είναι γεμάτα αυθορμητισμό και ζωντάνια, από τη φύση τους. Εξερευνούν τον κόσμο και μέσα από την δοκιμή και τον πειραματισμό ανακαλύπτουν την ίδια τη ζωή. Μέσα από το άγγιγμα, την ανταλλαγή αντικειμένων, το μοίρασμα, μέσα από το σωματικό παιχνίδι και την αγκαλιά μαθαίνουν να ζουν και αναπτύσσουν την προσωπικότητα τους.
Πολλά ενοχοποιητικά ακούγονται για την αγκαλιά το τελευταίο διάστημα. Το να αγκαλιάζεις τους ανθρώπους που αγαπάς, τον τελευταίο καιρό, ισούται με το να παίρνεις ένα ρίσκο για την υγεία τους και για τη δική σου. Όλα αυτά όμως με κάνουν να αναρωτιέμαι αν μπορούμε να μιλήσουμε πραγματικά για υγεία, χωρίς εγγύτητα, χωρίς αγκαλιά, χωρίς αλληλοφροντίδα… αν υπάρχει σωματική υγεία χωρίς ψυχική υγεία.
Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την πραγματική, ουσιαστική ανθρώπινη επαφή. Για όλους αυτούς τους λόγους, ακόμα κι αν χρειάζεται να κάνουμε ένα διάλειμμα από κάποιες αγκαλιές, ας μην πάψουμε να αγκαλιάζουμε με τον βλέμμα μας, με τα λόγια μας και με το νου μας όσα και όσους αγαπάμε και ας μην ενοχοποιήσουμε ένα τόσο σημαντικό για την ίδια τη ζωή εργαλείο, αυτό της αγκαλιάς!
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ:
Προσωπική Ανάπτυξη – Χώρος ψυχοθεραπείας και Ψυχοδράματος
Πολέμωνος 8, Παγκράτι
Επικοινωνία: 2155051995 | 6938165911 | iliannapessaris@gmail.com Ιστοσελίδα: www.prosopikianaptixi.gr
