Ενώ η κοινωνία προσπαθεί να συνέλθει από τα αναγκαία αλλά επιβαρυντικά μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας του COVID-19 και ενώ είναι άδηλο το μέλλον εργαζομένων και μικροεπαγγελματιών μετά από την αναστολή κάθε οικονομικής δραστηριότητας για μήνες, η κυβέρνηση σπεύδει να ψηφίσει ένα νομοσχέδιο που καταργεί κάθε έννοια περιβαλλοντικής προστασίας.
Το περιβαλλοντικό νομικό οπλοστάσιο έχει ήδη τρωθεί σημαντικά καθώς πάντα η προστασία του περιβάλλοντος αντιμετωπίζονταν ως πολυτέλεια και αντιαναπτυξιακή ιδεοληψία. Ωστόσο με το νομοσχέδιο που ψηφίζεται σήμερα, γκρεμίζονται όλες οι θεσμοθετημένες πρόνοιες που είχαν διατηρηθεί από τις μνημονιακές πολιτικές και όσες είχαν θεσμοθετηθεί τα προηγούμενα χρόνια για την προστασία του Περιβάλλοντος.
Συντασσόμαστε με την πλειοψηφία της κοινωνίας και του οικολογικού κινήματος, για την απόσυρση του νόμου για τον κατ’ευφημησμό “εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας” γιατί το μόνο που έρχεται να εξυπηρετήσει είναι τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που θέλουν να κερδοσκοπούν σε ένα τοπίο χωρίς κανένα εμπόδιο στην επέκτασή τους, σε θάλασσα, ουρανό και γη. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο το οποίο αντίκειται ξεκάθαρα στο Σύνταγμα, στη διεθνή, την κοινοτική νομοθεσία και κυρίως στις ανάγκες της κοινωνίας για αξιοβίωτη ανάπτυξη.
Μεταξύ άλλων, το συζητούμενο νομοσχέδιο:
• Καταστρατηγεί την ουσία του άρθρου 24 του Συντάγματος περί Προστασίας του Περιβάλλοντος.
• Απορυθμίζει τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης, με την εκχώρηση του ελέγχου των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) σε ιδιώτες «αξιολογητές» επιλεγμένους και αμειβόμενους από τους ίδιους τους επενδυτές, σε μια λογική «Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει» καταργώντας τον δημόσιο έλεγχο .
• Καταργούνται οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών που είναι ανεξάρτητοι επιστημονικοί/περιβαλλοντικοί φορείς και επιδιώκεται ο έλεγχος από την Κυβέρνηση των γνωμοδοτήσεων για έργα εντός των προστατευόμενων περιοχών.
• Οι ρυθμίσεις για τους δασικούς χάρτες, εισάγονται αποκλειστικά και μόνο για να οδηγήσουν σε μεγάλη καθυστέρηση ως και αναστολή της ολοκλήρωσης αυτού του σημαντικού έργου υποδομής, προκειμένου η κυβέρνηση να μην έρθει αντιμέτωπη με τα χρόνια προβλήματα καταπατήσεων των δασών, που επί 40 χρόνια οι κυβερνήσεις ανέχονταν αν όχι επιβράβευαν.
• Ανοίγει ο δρόμος για λατομεία, ξενοδοχεία και εξόρυξη υδρογονανθράκων ακόμη και σε περιοχές Natura 2000.
• Επιχειρείται μια εν κρυπτώ αλλαγή του υφιστάμενου Περιφερειακού Σχεδιασμού Διαχείρισης Απορριμμάτων Αττικής χωρίς να έχει προηγηθεί κανενός είδους διαβούλευση και διάλογος με τις τοπικές κοινωνίες των δήμων
Ειδικά ως προς το τελευταίο σημείο και σε ό,τι αφορά στην πόλη του Βύρωνα, πάγια θέση της Δημοτικής Αρχής της πόλης αποτελεί η μετεγκατάσταση του Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων που σήμερα βρίσκεται στον Υμηττό, σε άλλο χώρο εκτός της προστατευόμενης περιοχής του Δάσους και την μετατροπή της σε Μονάδα Επεξεργασίας Απορριμμάτων, με στόχο την διαλογή τους και τη μείωση του όγκου τους. Η Δημοτική Αρχή βρίσκεται ήδη σε διαδικασία εξεύρεσης κατάλληλου χώρου σε συνεργασία με τους όμορους Δήμους ώστε να βρεθεί οριστική λύση στο πρόβλημα. Ένας τέτοιος χώρος μπορεί να είναι το παλιό εργοτάξιο της Αττικής Οδού, κάτι το οποίο έχει ήδη προταθεί στους αρμόδιους φορείς και είναι μία λύση που αγωνιζόμαστε να υλοποιηθεί.
Σύσσωμη η περιβαλλοντική κοινότητα απορρίπτει το νομοσχέδιο της Κυβέρνησης, με 23 περιβαλλοντικές ΜΚΟ εθνικού επιπέδου να έχουν ζητήσει την απόσυρση του επίμαχου νομοσχεδίου, ενώ περισσότερα από 80 περιβαλλοντικά κινήματα και συλλογικότητες κάνουν επείγουσα έκκληση για άμεση απόσυρση. Παράλληλα, ενάντια στο νομοσχέδιο έχουν τοποθετηθεί όλοι οι φορείς των προστατευόμενων περιοχών Natura 2000, οι εργαζόμενοι στους Φορείς, ακόμη και το τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Η βιώσιμη ανάπτυξη δεν θα έρθει ποτέ με ένα νομοσχέδιο το οποίο υπονομεύει το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας. Υποχρέωση της εκάστοτε Κυβέρνησης και απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη της βιώσιμης ανάπτυξης της χώρας μας αποτελεί η αδιαπραγμάτευτη προστασία του Περιβάλλοντος, των προστατευόμενων περιοχών Natura και του δασικού μας πλούτου.
Σύμφωνα και με τον Λόρδο Μπάιρον, “δεν αγαπώ τον άνθρωπο λιγότερο, αλλά την φύση περισσότερο”. Αυτή η στάση πρέπει να αποτελέσει πυξίδα και οδηγό στην προστασία του φυσικού μας περιβάλλοντος.
