Συνέντευξη του Προέδρου του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Βύρωνα στην εφημερίδα Δήμος & Πολιτεία
Πατήστε εδώ για να ακούσετε ολόκληρο το ηχητικό της συνέντευξης
«Μπορεί να είναι χρήσιμο να φοράμε μάσκα, να κρατάμε αποστάσεις. Δεν είναι καθόλου χρήσιμο, όμως, να σωπαίνουμε, να συναινούμε στα άσχημα που γίνονται γύρω μας».
Δ&Π. Έχουμε την τύχη να έχουμε Σωματείο με άποψη, που συχνά μάλιστα έρχεται σε αντιπαράθεση με τη Διοίκηση. Η πιο πρόσφατη ήταν για την ανάθεση σε ιδιώτες του κλαδέματος μέρους των δέντρων του Δήμου. Εκεί, εκτός από το Σωματείο διαφώνησε σύσσωμη και η αντιπολίτευση, διότι ο Δήμαρχος το πέρασε μέσα από την Οικονομική Επιτροπή -με τη δυνατότητα που του δίνει ο νόμος Θεοδωρικάκου- την ώρα που είναι μειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο, με 9 δημοτικούς συμβούλους στο σύνολο των 41.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το Σωματείο των εργαζομένων έρχεται σε αντιπαράθεση με πολιτικές που ασκούνται στον Δήμο, που υποβαθμίζουν τον δημόσιο κοινωνικό χαρακτήρα της λειτουργίας του, όπως είναι οι πολιτικές ανάθεσης έργων, λειτουργιών ή μέρους υπηρεσιών σε ιδιωτικές εταιρείες.
Το ίδιο έγινε με την απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής και όχι του Δημοτικού Συμβουλίου, με 5 ψήφους υπέρ, μόνο από την παράταξη του Δημάρχου, να προχωρήσουν σε σύμβαση με ιδιωτική εταιρεία για το κλάδεμα μέρους των δέντρων στο Δήμο του Βύρωνα.
Το επιχείρημα είναι χιλιοειπωμένο: «δεν επαρκεί το προσωπικό». Πράγματι, το προσωπικό είναι μειωμένο σε όλες τις υπηρεσίες. Ιδιαίτερα εκείνο με μόνιμη σχέση. Το 2010 ήμασταν 710 εργαζόμενοι. Σήμερα εργάζεται περίπου ο ίδιος αριθμός εργαζόμενων, με μία ουσιαστική ποιοτική διαφορά: Οι 300 «ανακυκλώνονται» με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Τα κενά λοιπόν καλύπτονται με αυτές τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, κυρίως μέσω των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας, οκτάμηνης διάρκειας. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων, αφού καταργείται το δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία. Και η ανακύκλωση αυτή συμβασιούχων εργαζομένων, δημιουργεί τελικά ένα έλλειμμα εργασιακής εμπειρίας. Και αυτό ακριβώς επικαλείται η Δημοτική Αρχή για την υπηρεσία πρασίνου. Λέει δηλαδή, «με τους συμβασιούχους δεν έχω εξειδικευμένο προσωπικό όπως είναι οι κηπουροί, άρα θα δώσω το κλάδεμα σε ιδιώτη».
Δ&Π. Κάτι που δεν είναι ψέμα.
Εν μέρει είναι αλήθεια. Το κέρμα έχει δύο όψεις. Πράγματι αντί για 29 έχουμε 11 κηπουρούς, απόρροια των μνημονιακών πολιτικών. Εδώ είναι ένα θέμα κατά πόσο η σημερινή Δημοτική Αρχή αναδεικνύει αυτά τα προβλήματα, διεκδικεί από την κεντρική εξουσία, παίρνει πρωτοβουλίες ή αν τελικά είναι το μέσο με το οποίο εφαρμόζει αυτές τις πολιτικές που κατά τα άλλα καταγγέλλει.
Ανέδειξε αυτά τα ζητήματα έξι χρόνια που διοικεί; Πήρε πρωτοβουλίες για μόνιμο προσωπικό; Δεν πήρε. Απαξιώνει με την πολιτική της τις υπηρεσίες του Δήμου για να δημιουργεί τετελεσμένα και να υπογράψει συμβάσεις με ιδιώτες εργολάβους. Και δεν είναι η πρώτη φορά που υπογράφει επιζήμιες -για το Δήμο- Συμβάσεις με εργολάβους (π.χ. ηλεκτροφωτισμός, μεταφορά μπαζών, μικρά τεχνικά έργα κλπ) για έργα που θα μπορούσαν να γίνουν με το προσωπικό του Δήμου ή με τη διαδικασία της αυτεπιστασίας.
Λέμε σαν Σωματείο: είναι μονόδρομος η ανάθεση στον ιδιώτη; Όχι γιατί υπάρχουν εναλλακτικές.
Πρώτον: Θα μπορούσε να κάνει προσλήψεις με 8μηνη σύμβαση πλήρων εργασιακών μισθολογικών δικαιωμάτων για 8 μήνες. Δεν έκανε ποτέ την προκήρυξη.
Δεύτερον, δεν το έκανε με το πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας, παρά το γεγονός ότι ο Δήμος προσέλαβε 170 άτομα. Δεν ζήτησε δηλαδή δενδροκόμους/κηπουρούς, με το επιχείρημα ότι δεν έρχονται σε αυτά τα προγράμματα, λόγω χαμηλού μισθού.
Τρίτον, με τον κορωνοϊό δόθηκε η δυνατότητα πρόσληψης προσωπικού. Γιατί δεν αναζήτησε κηπουρούς; Πήρε οποιαδήποτε άλλη ειδικότητα ή ακόμα και ανειδίκευτους, ενώ σήμερα επικαλείται ότι χρειαζόταν εξειδικευμένο προσωπικό για να μην πάει στην ανάθεση.
Δ&Π. Γιατί παίρνει ανειδίκευτο προσωπικό;
Έχει μικρότερο μισθολογικό κόστος. Στα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας δεν καταβάλει ούτε ένα ευρώ για τον απαράδεκτο μισθό τους: 546 ευρώ, ανεξαρτήτου ειδικότητας, τα οποία καταβάλλει εξολοκλήρου ο ΟΑΕΔ . Αλλά δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος. Με τον κορωνοϊό δόθηκε η δυνατότητα να προσληφθεί στο ευρύτερο Δημόσιο κόσμος που, ενδεχομένως με τα κριτήρια και τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ, δεν θα έμπαινε ποτέ.
Δ&Π. Δηλαδή λες ότι λειτουργεί ένα ρουσφέτι τρόπο τινά;
Νομίζω ότι η διαδικασία των προσλήψεων εν μέσω κορωνοϊού, εμπεριέχει και το στοιχείο του ρουσφετιού. Παντού. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι όσοι μπαίνουν είναι το δικό τους παιδί. Αλλά με το ΑΣΕΠ, δεν χρειαζόταν να έχεις μπάρμπα στην Κορώνη. Με τον κορωνοϊό οι γνωριμίες αξιοποιούνται.
Εμείς μένουμε στο γεγονός ότι υπήρχε εναλλακτική λύση να μην δοθεί σε ιδιώτες. Όμως, η πολιτική πρακτική είναι να ενισχυθούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και οι αναθέσεις σε ιδιώτες. Άλλοι τα λένε κομψά ΣΔΙΤ άλλοι τα λένε απευθείας ανάθεση…
Δ&Π. Με την παρέλευση του οκτάμηνου των συμβασιούχων, έρχονται αμέσως οι καινούργιοι;
Μένει ένα διάστημα κενό, υποβαθμίζονται οι υπηρεσίες περισσότερο, διαμαρτύρονται οι πολίτες, βλέπουν ότι δεν εξυπηρετούνται στις καθημερινές ανάγκες και ταυτόχρονα ανακυκλώνονται αυτά τα προγράμματα.
Δ&Π. Και στην καθαριότητα που είναι ανταποδοτικά τα οφέλη;
Στον Δήμο του Βύρωνα το Σωματείο διεκδικούσε 55 θέσεις μόνιμου προσωπικού. Στο τέλος ζήτησε και πήρε 22. Βέβαια, έγιναν καταγγελίες από εργαζόμενους στο Σωματείο ότι εργαζόμενοι που πρέπει να εργάζονται στην καθαριότητα απασχολούνται σε άλλες θέσεις.
Δηλαδή πολλές φορές οι Δήμαρχοι, οι αιρετοί, αντιμετωπίζουν τις υπηρεσίες του Δήμου ως φέουδο στα χέρια τους, σαν πλαστελίνη την οποία χειρίζονται όπως θέλουν, κατά το δοκούν. Τοποθετούν ανθρώπους, μετακινούν ανθρώπους, δεν σέβονται τους νόμους. Στις αρχές αυτής της διοίκησης δεν υπήρχαν τόσο έντονα αυτά τα φαινόμενα. Όσο περνάει ο χρόνος παραμονής στη διοίκηση, έχουμε όλο και περισσότερα.
Μια δημοτική αρχή, η οποία επιλέγει είτε προεκλογικά είτε μετεκλογικά να τοποθετείται απέναντι –έτσι τουλάχιστον λέει- στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κεντρικής διοίκησης, οφείλει να αντιπαλεύει αυτά τα ζητήματα στον αντίποδα της επιβάρυνσης της ζωής των πολιτών και της οικονομικής τους αφαίμαξης.
Δ&Π. Μα ο Δήμαρχος είναι εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ στην ΠΕΔΑ, το συνδικαλιστικό όργανο των δήμων της Αττικής. Εκεί εναντιώνεται στην ιδιωτικοποίηση. Και ο ίδιος έρχεται στον Δήμο του και λέει να φέρω τον ιδιώτη στο πράσινο!
Είναι ένα ζήτημα που δεν περιορίζεται μόνο στα εργασιακά ζητήματα. Στην ΠΕΔΑ ο κ. Κατωπόδης καταψήφισε -και σωστά- το νόμο της κυβέρνησης Μητσοτάκη να μεταφερθούν αρμοδιότητες από τα δημοτικά συμβούλια στις δύο επιτροπές, την Ποιότητα Ζωής και στην Οικονομική. Εκεί, η κυβέρνηση έδωσε την απόλυτη πλειοψηφία στις παρατάξεις των Δημάρχων. Η Οικονομική Επιτροπή, με τον νόμο Θεοδωρικάκου, είναι εννεαμελές το όργανο και οι πέντε πρόσκεινται στον εκάστοτε Δήμαρχο. Αυτό είναι μία βαθιά αντιδημοκρατική εκτροπή.
Όλη η Αριστερά, η καθεμία με την οπτική της και την απόχρωσή της, μιλάει για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας αλλά στην πράξη, όταν η Αριστερά καλείται να διοικήσει, δυστυχώς μάλλον πράττει σαν Δεξιά. Και αυτό δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα αναξιοπιστίας και αντιπολιτικού λόγου, ένα γενικότερο πρόβλημα απαξίωσης της πολιτικής ακόμα και με την αστική έννοια.
Βλέπουμε, επτά χρόνια από τη δολοφονία του Φύσσα, να ανθίζουν μπουμπούκια νεοναζί, ακροδεξιές αντιλήψεις. Υπάρχει ένας έρπων φασισμός που αναπτύσσεται. Μέρος των ευθυνών έχουν οι αιρετοί με το πώς διαχειρίζονται την τοπική κλίμακα εξουσίας. Αυτά αφορούν και εμάς τους συνδικαλιστές. Ο καθένας από το δικό του μετερίζι.
Δ&Π. Υπάρχουν εστίες αντίστασης σε αυτό; Υπάρχουν Δήμοι που γίνεται κάτι άλλο;
Είναι τέτοιο το νομικό πλαίσιο που οι Δήμαρχοι όλου του πολιτικού φάσματος κατά βάση εφαρμόζουν τις κατευθύνσεις της εκάστοτε κεντρικής διακυβέρνησης και της ΕΕ. Το ερώτημα είναι για τις δυνάμεις της Αριστεράς που βρίσκονται στο τιμόνι της διοίκησης. Αν εφαρμόζουν αυτά που έλεγαν προεκλογικά ή όταν τελικά αναλαμβάνουν την εξουσία, κινούνται με γνώμονα απλά να γίνουν διαχειριστές μιας κατάστασης με σκοπό την επανεκλογή τους.
Δ&Π. Ο Δήμος μας ταλαιπωρήθηκε αρκετά με την πρώτη φάση του κορωνοϊού. Πώς αντέδρασε σε προσλήψεις και κοινωνική δράση;
Σε αυτή την καινούργια δύσκολη κατάσταση υπάρχουν δύο οπτικές διαχείρισής της.
Η μία είναι ο κορωνοϊός να αποτελέσει «χρυσή ευκαιρία», να αλλάξουμε προς το δυσμενέστερο το εργασιακό καθεστώς και το καθεστώς των κοινωνικών πολιτικών. Νομίζω ότι η κυβέρνηση της ΝΔ αντιμετωπίζει τα προβλήματα ως μία ευκαιρία να αλλάξει προς το δυσμενέστερο τις εργασιακές σχέσεις. Τηλεργασία με τι όρους και προς όφελος ποιανού;
Η δεύτερη είναι πώς θα αντιμετωπίσουμε το τεράστιο θέμα που έχει προκύψει με το να μείνει η κοινωνία όρθια. Αυτό σημαίνει ενίσχυση των πολιτικών για κοινωνικές δομές.
Τα χρήματα που δίνει η κυβέρνηση και διατυμπανίζει κάθε φορά ο υπουργός ο κ. Θεοδωρικάκος, που είναι και παλιός γνώριμος, υπολείπονται κατά πολύ των αναγκών των Δήμων. Με την οικονομική κρίση και τώρα με την πανδημία έχει διαμορφωθεί μία πολύ άσχημη κατάσταση ως προς τις συνθήκες ζωής. Πρέπει να δούμε τα πράγματα αλλιώς. Υπάρχει ελπίδα. Ούτε ο καπιταλισμός ούτε ο κορωνοϊός θα μας τελειώσει! Και η ελπίδα βρίσκεται στη συλλογική δράση. Μπορεί να είναι χρήσιμο να φοράμε μάσκα, να κρατάμε αποστάσεις. Δεν είναι καθόλου χρήσιμο να σωπαίνουμε, να συναινούμε στα άσχημα που γίνονται γύρω μας.
