Κι όμως τ’ ακούσαμε κι αυτό!!! Έχεις φούρνο, μπακάλικο, κρεοπωλείο ή έστω μια μικρή επιχείρηση σε μια γειτονιά; Μάλλον χρειάζεσαι security!!!
Γιατί το λέμε αυτό; Ας πάρουμε την ιστορία απ’ την αρχή και θα καταλάβετε.
Στις 16/10/2010 στην αιματηρή συμπλοκή στο Βύρωνα κατά την επιχείρηση σύλληψης δραπέτη των φυλακών Λάρισας και ενός συνεργού του, σκοτώθηκε από πυρά των αστυνομικών ένας αθώος άνθρωπος, ο Νίκολα Τόντι, ο οποίος βρέθηκε τυχαία στο μακελειό.
Διαβάζοντας δημοσιεύματα της εποχής βρίσκουμε περιγραφές για τον τρόπο που λειτούργησε η αστυνομία, όπως οι παρακάτω:
«Άνοιξαν πόλεμο στη μέση του δρόμου και δεν πήραν κανένα μέτρο ασφάλειας για τον κόσμο» «Κάτοικοι του Βύρωνα και αυτόπτες μάρτυρες της συμπλοκής έκαναν λόγο από την πρώτη στιγμή για εγκληματικές ευθύνες των αστυνομικών-ράμπο, που στο ζήλο τους να συλλάβουν τους κακοποιούς άνοιξαν πυρ σε πυκνοκατοικημένη περιοχή, σε δρόμο που δεν είχαν φροντίσει να αποκλείσουν, οδηγώντας στον θάνατο έναν αθώο περαστικό και βάζοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές».
Πρόσφατα, με καθυστέρηση 10 χρόνων (!) δικαιώθηκε η οικογένεια του 25χρόνου υδραυλικού Νίκολα Τόντι, καθώς το δικαστήριο επιδίκασε το ποσό των 400.000 ευρώ στους συγγενείς του άτυχου νέου. Μάλιστα, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, το Ελληνικό Δημόσιο άσκησε έφεση στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών κατά της πρωτόδικης απόφασης, υποστηρίζοντας, μεταξύ των άλλων, ότι παραβιάζεται η συνταγματική αρχής της αναλογικότητας καθώς τα ποσά των αποζημιώσεων που επιδικάστηκαν είναι υπερβολικά, πολύ περισσότερο όταν η ΕΛ.ΑΣ. απασχόλησε την χήρα σύζυγο ως τραπεζοκόμο στη Λέσχη της, για περίπου δύο χρόνια. Ακόμη, το Δημόσιο υποστήριξε ότι η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας δεν αντέχει την επιδίκαση παρόμοιων ποσών ως αποζημιώσεις και υπάρχει συνυπαιτιότητα κατά 95% του Νίκολα Τόντι!!! Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του Δημοσίου και επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση, δικαιώνοντας τους συγγενείς του θύματος.
Κι ενώ το τραγικό αυτό γεγονός, παρόλες τις καθυστερήσεις και τα προσχώματα βρήκε «αίσιο» δικαστικό τέλος, η δικαίωση για τους ανθρώπους της γειτονιάς, που είδαν τις περιουσίες τους να καταστρέφονται από την «έφοδο» της αστυνομίας δεν έχει έρθει ακόμα. Παρκαρισμένα στην περιοχή αυτοκίνητα, κατοικίες και καταστήματα καταστράφηκαν απ’ την ανταλλαγή πυρών μεταξύ αστυνομικών και δραπετών. Οι άνθρωποι αυτοί προχώρησαν σε αγωγές ζητώντας, όπως ήταν φυσικό, αποζημίωση.
9 χρόνια μετά, μόνο μία αγωγή δικάστηκε (λίγο πριν παραγραφεί) και πριν από λίγες μέρες βγήκε η απόφαση… Πρόκειται για την αγωγή της κυρίας Σοφίας Νικόγλου, στην επιχείρηση της οποίας, στην οδό Ζωοδόχου πηγής 34, είχε καταφύγει ο ένας από τους δύο καταζητούμενους. Κατά την ανταλλαγή πυρών με τους αστυνομικούς καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς ο φούρνος της από τις σφαίρες και τις χειροβομβίδες κρότου, που έπεσαν κατά τη διάρκεια της συμπλοκής.
Μιλήσαμε με την κυρία Νικόγλου για την απόφαση, καθώς μας έκανε εντύπωση η απόρριψη της αγωγής της, όταν όλοι όσοι ζούμε σε αυτή την πόλη, λίγο πολύ, είχαμε δει το μέγεθος της καταστροφής. Μας είπε λοιπόν πολύ απλά πως η απόρριψη της αγωγής οφείλεται στο ότι «η επιχείρηση δεν είχε σεκιούριτι». Ο φούρνος της γειτονιάς δηλαδή, δεν είχε σεκιούριτι (!!!). Κι αυτό το γεγονός δικαιολογεί με κάποιο μαγικό σκεπτικό την μη εκδίκαση αποζημίωσης… Όπως μας δήλωσε η κυρία Νικόγλου, θα προχωρήσει σε έφεση κατά της απόφασης.
