Ήρθε και η δική μου η σειρά…
Στη χθεσινή απογευματινή νεροποντή πλημμύρισε το πατρικό μου σπίτι.
Η λέξη “πλημμύρισε” δεν μπορεί να περιγράψει το τί έγινε.
Συγκεκριμένα ένας χείμαρος με 50κμ νέρο και περισσότερο έσπασε τις πόρτες, αχρήστεψε όλη την οικοσυσκευή και παραλίγο να πνίξει την υπερήλικη μητέρα μου. Ευτυχώς εκείνη τη στιγμή δεν ήταν στο ρου του χειμμάρου -αλλά στα ενδότερα δωμάτια- και έτσι σώθηκε από τον πνιγμό. Την ανασύρανε σε δεύτερο χρόνο οι πυροσβέστες.
Γιατί όμως μετά από 55χρόνια περίπου που χτίστηκε το σπίτι έγινε αυτό εχθές;
Γιατί, ήταν ασυντήρητος και μπαζωμένος ο αγωγός ομβρύων (!).
Έτσι συγκεντρώθηκε ο παραπάνω όγκος νερού που κατέληξε στο σπίτι μας.
Όταν έφθασα εκεί – και αφού έχω συνομιλήσει με τον αντιδήμαρχο τεχνικής υπηρεσίας του δήμου – βρήκα στο κατεστραμμένο σπίτι τους εθελοντές δασοπυροσβέστες του δήμου και την τεχνική υπηρεσία. Παρόντες δήμαρχος και αντιδήμαρχοι.
Η πρώτη μου εντύπωση είναι πως επειδή δεν έχει γίνει συντήρηση του αγωγού η μεγάλη απορροή συγκέντρωσε φερτά υλικά και τον έκλεισε. Η ίδια ήταν και η πρώτη εντύπωση των υπευθύνων του δήμου, οι οποίοι στις σύντομες συζητήσεις που έκανα μαζί τους ήταν έκδηλο πως προσπαθούσαν να αποποιηθούν την ευθύνη. Χαρακτηριστική σύντομη συζήτηση με τον δήμαρχο, όπου του αναφέρω πως οι ευθύνες θα τις βρούμε μετά τώρα το άμεσο είναι λόγω των καιρικών φαινομένων να αποφράξετε τον αγωγό. Εκείνος αναφέρει την ένταση της βροχής και ακολουθεί ο εξής -σε ήρεμους τόνους- διάλογος:
– κύριε δήμαρχε είναι λεκάνη απορροής συγκεντρώνονται υλικά. Έχουμε έλθει επανειλημμένα από τη γειτονιά και σας ζητάμε συντήρηση. Και δεν την έχετε κάνει. Στις προηγούμενες δημαρχίες απευθυνόμασταν στην τεχνική υπηρεσία και έρχονται 1 φορά περίπου το εξάμηνο δύο άνθρωποι με φτυάρια για μισή ώρα και μάζευαν τα χώματα που είχαν συγκεντρωθεί.
– Εντάξει τώρα, σιγά μην έρχονταν 2 φορές το χρόνο (!).
– κύριε δήμαρχε εμείς ζούμε εδώ 40 χρόνια και βλέπουμε τί γίνεται, όχι εσείς. Για το θέμα θα ζητηθούν ευθύνες.
– Και εγώ θα κοιτάξω τις αναφορές και τί έχουμε κάνει για τους αγωγούς…
Να επισημάνω ακόμη πως όλη η τεχνική υπηρεσία του δήμου δεν έχει σχέδια και δεν έχει εικόνα από που περνά ο αγωγός ομβρύων που είχε κατασκευαστεί επί Νικολαίδη και είχε σώσει τη γειτονιά από τα πλημμυρικά φαινόμενα. Ρωτούσαν τους κατοίκους για να τους υποδείξουν τη διαδρομή της κοίτης του αγωγού…
Και σε αυτό το σημείο αντιλήφθηκα περιμένοντας πως ο δήμος για την απόφραξη του αγωγού περίμενε ιδιώτη, γιατί δεν… διαθέτει ειδικό αποφρακτικό όχημα με κάμερα που να μπορεί να επιθεωρεί το εσωτερικό των αγωγών ομβρύων. Γιατί να το διαθέτει άλλωστε; μήπως τους συντηρούν; Μήπως αποδέχονται κάποια ευθύνη πρόληψης; Είναι οι πρώτοι αγωγοί ομβρύων που έχουν κλείσει στο δήμο; εσείς τί λέτε;
Έρχεται τελικά ο ιδιώτης και ανακαλύπτει πως 2 – 3 μέτρα από το στόμιο παροχέτευσης υπάρχουν μπάζα. Αντλούν τα ύδατα και αναγκαστικά αφού πλέον έπρεπε να γίνουν εκσκαφικές ενέργειες οι εργασίες αναβλήθηκαν για αύριο…
Σε αυτό το χάος έχασα μόνο δύο φορές τη ψυχραιμία μου.
Την πρώτη όταν στέλεχος της δημοτικής αρχής μιλώντας σε ιδιωτική συζήτηση ακούστηκε να λέει πως “ε, βούλωσε το λούκι των νερών στην αυλή για αυτό πλημμύρισαν (!)”. Σε εκείνο το σημείο εξαντλήθηκε κάθε υπομονή. Έβαλα τα ουρλιαχτά για να δηλώσω το αυτονόητο: Πως ένα λούκι σε μία αυλή είναι για τα νεράκια της αυλής, ασχέτου ικανότητας απορροής. Δεν είναι για να αντέξει 50κμ νερού που εισβάλλουν από το δρόμο. Υπάρχουν και όρια στο τί μπορεί να ακούσει κανείς τέτοιες ώρες…
Την δεύτερη όταν μέσα στο βράδυ έχω τη μητέρα μου σχεδόν σε σοκ με σοβαρά προβλήματα ακοής και όρασης να περιφέρεται στις λάσπες και να προσπαθεί να συμμαζέψει κάνοντας τα πράγματα χειρότερα, όπου αναγκάστηκα να της μιλήσω πολύ έντονα για να την απομακρύνω.
Μετά όλο το βράδυ άρχισε η διαδικασία αποκατάστασης… Πέταγμα επίπλων, αντικειμένων, του προσωπικού μου αρχείου εφημερίδων και εγγράφων 2 δεκαετιών, απομάκρυνση των νερών… Καταμέτρηση ζημιών. Ένα δύσκολο βράδυ…
Την επόμενη ημέρα το πρωί ήλθαν τα συνεργεία του δήμου. Άνοιξαν τον αγωγό και ανακάλυψαν πως έχει μπαζωθεί πριν περίπου 2 μήνες από ιδιώτη εργολάβο της Vodafone που εγκαθιστούσε συνδέσεις στη γειτονιά…
Οι ζημιές στο σπίτι-ακόμα δεν είμαι σίγουρος καθώς ακόμη καταμετρώ- έχουν ξεπεράσει τις 6.000 ευρώ. Μπορεί να ξεπεράσουν και τις 10.000…
Να τονίσω σε αυτό το σημείο πως το συνεργείο του δήμου ενδιαφέρθηκε και αποκατέστησε την πόρτα εισόδου που την είχε σπάσει η απορροή του νερού.
Και ρωτώ τώρα που έζησα τη μικρή μου προσωπική “Μάνδρα”:
– Τον ιδιώτη εργολάβο που τον κόπτει η ευκολία του, δεν τον ελέγχει και δεν τον εποπτεύει κανείς;
– Είναι δυνατόν στους αγωγούς ομβρύων να μην υπάρχει προληπτική εξέταση για την ικανότητα απορροής τους με εξοπλισμό κάμερας;
– Είναι δυνατόν ο δήμος να μη διαθέτει ειδικό αποφρακτικό;
– Είναι δυνατόν η τεχνική υπηρεσία να μη γνωρίζει καν ποιες είναι οι διαδρομές των αγωγών;
Και σε αυτό το σημείο είμαι με λογαριασμούς, χαμένα μεροκάματα και μόνη δυνατότητα απαίτησης αποζημίωσης μέσω αγωγής με χρονικό ορίζοντα 3 έως 11 χρόνια (αναλόγως εφέσεων), αμφιβόλου αποτελέσματος, πληρώνοντας αδρά δικηγόρους κατά αρχάς ενάντια στον εργοδότη μου και κατά δεύτερο λόγο ενάντια στο δήμο, που στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει μικρότερο μερίδιο ευθύνης…
Καλές επιλογές για την τσόχα; Τί λέτε;
Νιώθω μία ανάγκη να ευχαριστήσω τους γείτονες που συμπαραστάθηκαν λιγότερο ή περισσότερο και βοήθησαν τη μητέρα μου πριν ακόμη φθάσω στο χώρο.
Να ευχαριστήσω τους προσωπικούς φίλους για το ενδιαφέρον τους και κυρίως τον Παύλο Αναστούλη και τον Τάσο Μαυρόπουλο που ήλθαν και βοήθησαν, όπως μπορούσαν.
Να ευχαριστήσω τους εθελοντές δασοπυροσβέστες που βοήθησαν να μετακινήσουμε τον όγκο πραγμάτων που είχαν πετάξει τα νερά και ήταν εκεί -αν και δεν είχαν την υποχρέωση.
Και ένα μεγάλο ευχαριστώ στο συνεργείο του δήμου που στα πλαίσια μιας μεγάλης και σημαντικής απεργίας ήλθε με τους εργαζόμενους και κάνανε τα πρώτα έργα απόφραξης, συμπαραστάθηκαν πολύ ανθρώπινα και βοήθησαν εν μέρει και σε αποκατάσταση ζημιάς που ήταν έξω από τη δουλειά τους στην ιδιοκτησία μας.
Σας ευχαριστώ πολύ…
Δημήτρης Χατζηστέλιος
