Τον Αύγουστο του 2009 o Ξενοφώντας Xολέβας έγραψε το αρθρο με τίτλο ΛΙΓΟ ΜΕΤΡΟ! 13 χρόνια μετα τίθεται το ερώτημα.
ΤΙ ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ;
Ακολουθεί το άρθρο του 2009. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Αρκετοί Βυρωνιώτες αδιαφορούμε για τις υπέρμετρες μισθοφορικές μεταγραφές αθλητών και αθλητριών στον Βύρωνα , που δεν προσφέρουν τίποτε μακροπρόθεσμα στην κοινωνία και τον αθλητισμό της περιοχής, το αντίθετο θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε , με βάση τις προηγούμενες εμπειρίες…
Πιστεύουμε πως δεν αποτελεί πρότυπο για τα νέα παιδιά μία ολοκληρωτικά αγορασμένη ομάδα γεμάτη με μισθοφόρους ,που δημιουργούν σημαντικό οικονομικό και ηθικό έλλειμμα στην νεολαία της περιοχής . Αντίθετα θέλουμε και πρέπει να δημιουργήσουμε νέους αθλητές ή έστω να συμβάλουμε στο να βγουν από τα γήπεδα του Βύρωνα γενικότερα ικανότερα άτομα , θέλουμε να δώσουμε ευκαιρίες στα παιδιά μας να ασχοληθούν και όχι να απογοητευτούν , θέλουμε αύριο στις εξέδρες να βρίσκονται φίλαθλοι, που τα προηγούμενα χρόνια θα έχουν περάσει έστω για λίγο από τους αγωνιστικούς χώρους και θα έχουν την χαρά να λένε ότι υπήρξαν αθλητές. Έτσι θα συμβάλουμε αποτελεσματικά και στην βελτίωση της φίλαθλης ιδιότητας που είναι ένα από τα αγκάθια των γηπέδων.
Δεν κλείνουμε τα μάτια στα μεγάλα προβλήματα του ερασιτεχνικού αθλητισμού δημιουργώντας βλέψεις επαγγελματικού αθλητισμού για το τίποτα . Δεν μπορούμε να κάνουμε επαγγελματικό αθλητισμό και μάλιστα πρωταθλητισμό όταν δεν έχουμε βάσεις στον ερασιτεχνικό αθλητισμό ή όταν ο τοπικός ερασιτεχνικός αθλητισμός στην περιοχή παρουσιάζει φθίνουσα πορεία με πληθώρα προβλημάτων που δεν απασχολούν κανένα ή τουλάχιστον πολύ λίγους.
Η συντήρηση των γηπεδικών εγκαταστάσεων , οι οικονομικές απαιτήσεις για τις συμμετοχές των πρωταθλημάτων χωρίς τις στοιχειώδεις βασικές οικονομικές απολαβές από την πολιτεία , αναγκαία απαραίτητα έξοδα ιατροφαρμακευτικής κάλυψης των αθλητών, έξοδα υλικοτεχνικών υποδομών, έξοδα μετακινήσεων, μισθοί προπονητών κ.α. ,δεν μπορεί να είναι μία μοναχική προσπάθεια των λίγων «γραφικών οραματιστών» του αθλητισμού , άνευ υποστήριξης .
Αποτελεί σοβαρό θέμα ύπαρξης των ερασιτεχνικών αθλητικών συλλόγων του Βύρωνα . Το κυριότερο αφορά την κόπωση την αδιαφορία και την απαξίωση που βιώνουν αυτοί οι λίγοι γραφικοί άνθρωποι των «ανοιχτών» γηπέδων (που όλο και λιγοστεύουν), που με μοναδικό κίνητρο την αγάπη τους για τα παιδιά και τον αθλητισμό προσπαθούν να παράγουν αθλητισμό και συμβάλουν στην γαλούχηση της παιδείας ,κάθε μέρα ,με ήλιο ή βροχή . Τις ίδιες ώρες θεωρούμε θετικό και ευχάριστο να ανακοινώνουμε καθημερινά μεταγραφές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ σε μισθοφορικά συμβόλαια κάποιων που αν δεν πέσει το χρήμα την πρώτη του μήνα θα έχουν “αλλεπάλληλους τραυματισμούς”…
Οι παλαιότεροι ,έμπειροι και αξιόλογοι παράγοντες που τους χρωστούμε ευγνωμοσύνη για την σημαντική συμβολή τους στην πορεία του αθλητισμού στον Βύρωνα , με γνώσεις και ήθος , που μεγάλωσαν πολλές φουρνιές αθλητών , αποχωρούν ο ένας μετά τον άλλον ,γιατί κουράστηκαν ή απογοητεύτηκαν να κάνουν «αγώνα μοναξιάς» ή «σταυροφορία» για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα του ερασιτεχνικού αθλητισμού .
Διαβάζουμε κάθε μέρα δυστυχώς ανακοινώσεις ή δελτία τύπου για μισθοφορικές μεταγραφές αλλοδαπών ή ημεδαπών, κι άλλες , κι άλλες, κι άλλες…. μάλλον έχει χαθεί το μέτρο ή δεν μας ενδιαφέρει ίσως το μέτρο, στο βωμό του αποτελέσματος που θα προσφέρει σίγουρα πρόσκαιρη ικανοποίηση σε λίγους και θα έχει αφήσει τουλάχιστον αδιάφορους πολλούς.
Ας αναρωτηθούμε,
«Μήπως έχουμε φτάσει σε ένα εξωφρενικά άδικο μοντέλο διοίκησης που αποδέχεται άλλες ομάδες του Βύρωνα να μην έχουν χρήματα για την βασική υλικοτεχνική υποδομή για τα παιδιά του Βύρωνα ή τους προπονητές τους και άλλες ομάδες με σχετική «ευκολία» να εξασφαλίζουν από το οικονομικό «πουθενά», διαβίωση δανειοδοτηθείσας ανώνυμης εταιρίας ;»
Αν προβληματιστούμε και αναγνωρίσουμε όλα αυτά να είναι μη φυσιολογικά ,μπορούμε να προβούμε στις αναγκαίες διορθώσεις διότι υπάρχουν άνθρωποι με μυαλό εμπειρία και αγάπη για τον αθλητισμό στον Βύρωνα αυτό είναι γνωστό σε όλους ,αν πάλι όχι συνεχίζουμε να αγοράζουμε και να χαιρόμαστε …χωρίς μέτρο!
Μπορείτε να δείτε την πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ