Ο Μανώλης, ο 19χρονος γιος της Ελεωνόρας, την οποία δολοφόνησε ο πατέρας του, στην Ζάκυνθο, είπε ότι ο γυναικοκτόνος «ήρθε σπίτι μεθυσμένος».
«Εγώ έλειπα. Χτύπησε τη μάνα μου πολύ. Η μάνα μου πήγε στην Αστυνομία και του έκανε πάλι μήνυση. Και οι αστυνομικοί την άφησαν και έφυγε. Ούτε καν περιπολικό δεν διέθεσαν να τη φέρει σπίτι, να ελέγξουν, να δουν τι συμβαίνει. Την άφησαν αβοήθητη. Ο πατέρας μου τη βρήκε να κάθεται στα σκαλιά του σπιτιού και τη σκότωσε».
Σε έναν κανονικό κόσμο, μετά από την παραπάνω συντριπτική περιγραφή, ο αρμόδιος υπουργός θα δήλωνε δημόσια «συγγνώμη» και θα πήγαινε σπίτι του.
Θα μου πεις, σε έναν κανονικό κόσμο δεν θα υπήρχαν γυναικοκτονίες.
Συνεπώς, ο κυρ Τάκης, δεν νιώθει καμία ανάγκη – ή πίεση – απολογίας.
Αντίθετα, έσκαψε κι άλλο τον πάτο του βαρελιού του κυνισμού, λέγοντας τα εξής:
«Το βράδυ της 31ης Ιουλίου πήγε η ίδια στο Αστυνομικό Τμήμα, με τη παρότρυνση απ’ ότι φαίνεται, κάποιας φίλης και των παιδιών της, κατήγγειλε πλέον τα περιστατικά. Ανέφερε ότι ο άνδρας της έχει φύγει από την οικία, γιατί η αστυνομία ρώτησε που βρίσκεται για να πάει να τον συλλάβει κατευθείαν. Δυστυχώς η εικόνα που δόθηκε είναι ότι δεν είναι στο σπίτι, ζήτησε να φύγει για να επιστρέψει στα παιδιά της, γιατί μιλάμε για ανήλικα παιδιά, επέστρεψε στο σπίτι. Ας υποθέσουμε ότι τη συνόδευε κάποιος στο σπίτι της. Αυτός δεν ήταν στο σπίτι, πήγε εκ των υστέρων στο σπίτι. Ο άνθρωπος αυτός είχε αποφασίσει να τη δολοφονήσει, η μόνη λύση στη συγκεκριμένη περίπτωση θα ήταν σε καμία των περιπτώσεων αυτοί οι δύο άνθρωποι να μη ξαναβρίσκονταν στο ίδιο σπίτι, να προστατευτεί, να βρεθεί σε κάποια δομή, να ζητήσει άλλου είδους συμβουλές. Γι’ αυτό σας είπα κάτι στην αρχή. Η αντιμετώπιση του προβλήματος είναι μια σύνθετη υπόθεση».
Σύμφωνα με τον κυρ Τάκη λοιπόν:
- Φταίει η Ελεονώρα που άφησε τον κακοποιητή σύζυγό της να γυρίσει σπίτι και να γίνει γυναικοκτόνος.
- Φταίει η Ελεονώρα που «έδωσε» λάθος εικόνα στους αστυνομικούς.
- Φταίει η Ελεονώρα που δεν πήγε σε δομή και δεν ζήτησε «άλλου είδους συμβουλές».
Τι να σου κάνει λοιπόν και ο μπάτσος υπηρεσίας μπροστά σε μια τόσο «σύνθετη υπόθεση»;
Η υπουργική εκδοχή θα ήταν μόνο επιθεωρησιακό σκετς εάν δεν αφορούσε την ζωή ενός ανθρώπου και τις ζωές μιας ατελείωτης σειράς άλλων.
Γι’ αυτό, θα θυμίσω κάτι ακόμη, διότι οι «σύνθετες υποθέσεις» φαίνεται πως είναι πανδημία για τις αστυνομίες όλου του κόσμου:
►Τον Νοέμβριο του 2020, η Deutsche Welle δημοσιοποίησε στατιστική έρευνα, σύμφωνα με την οποία, στην Γερμανία καθημερινά επιχειρεί ένας άνδρας να σκοτώσει την νυν ή πρώην σύντροφό του. Και κάθε τρίτη ημέρα το πετυχαίνει. Τα θύματα ήταν από εργάτριες μέχρι γιατροί. Και τα περισσότερα είχαν πετύχει δικαστικές αποφάσεις εναντίον των συντρόφων/συζύγων τους.
►Το 2007, έρευνα του Πανεπιστημίου του Yale κατέδειξε, ότι το 70% των γυναικών – θυμάτων βίας διεθνώς, δεν καλούν την αστυνομία.
Γιατί άραγε;
►Διότι το υπόλοιπο 30% που θα την καλέσει, στο 38% των περιπτώσεων θα αγνοηθεί.
►Η ιδιοκτησιακή κουλτούρα σε βάρος των γυναικών τεκμηριώνεται και από το γεγονός, ότι μια γυναίκα που χωρίζει, αυξάνει κατά πάνω από 75% τις πιθανότητες να δολοφονηθεί από τον σύζυγό της. Αν μείνει, θα συνεχίζει να κακοποιείται.
►Το μεγαλύτερο ποσοστό των δολοφονημένων γυναικών είχαν αποταθεί προηγουμένως στις αρχές.
►Και κατά μέσο όρο, είχαν ήδη υποστεί 35 επιθέσεις μέχρι να καταφύγουν στην αστυνομία.
Όλα τα παραπάνω έχουν αιτία:
Το Ιερό Γκράαλ του καπιταλισμού, την Αγία Ιδιοκτησία.
Από τις σχέσεις παραγωγής μέχρι τις κοινωνικές.
Και καθώς η αστυνομία είναι μηχανισμός καταστολής κάθε διάθεσης και δράσης ενάντια στην ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, έτσι ακριβώς προστατεύει και την ιδιοκτησία στην κουζίνα και την κρεβατοκάμαρα.
Συνεπώς, χειραφέτηση από την πατριαρχία δίχως πάλη ενάντια στην ταξική σκλαβιά, είναι τόσο πιθανό να συμβεί, όσο πιθανό είναι τα αστυνομικά τμήματα του κυρ Τάκη να μετατραπούν σε καταφύγια των αδικημένων και σε νησίδες ενσυναίσθησης
Ζαχαρίας Καραμπάτος
