Του Αντώνη Ι. Αντωνόπουλου,
“Κατά την ακραία αρνητική του εκδοχή, ο λαϊκισμός στηρίζεται στην εσκεμμένη ανειλικρίνεια (π.χ. στη διάδοση κάποιου θέματος που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Επίσης, ο λαϊκιστής πολιτευτής θέτει σκοπίμως ψευτοδιλήμματα, όπως εχθροί ή φίλοι, ταραξίες ή φιλήσυχοι, “αλλογενείς ή γηγενείς”, με απώτερο σκοπό την καλλιέργεια ανασφάλειας στο λαό, και την αυτοπροβολή του ίδιου σαν προστάτη και σωτήρα” ( «Παπακωνσταντίνου Κ., Πολιτική και Δίκαιο Β’ Λυκείου, σελ. 92, 2008» )
Κατά τη διάρκεια της περασμένης προεκλογικής περιόδου γίναμε μάρτυρες για ακόμη μια φορά, φαινομένων άκρατου λαϊκισμού που ξεπέρασαν κατά πολύ κόμματα, χρώματα και αρώματα. Ο στόχος του λαϊκισμού στη σφαίρα της πολιτικής είναι πολύ συγκεκριμένος. Ο χρήστης επιδιώκει να συνεπάρει τις μάζες και να δημιουργήσει ένα συγκεκριμένο αρνητικό κλίμα όπου ο ίδιος και το κόμμα που εκπροσωπεί εμφανίζεται ως η μόνη λύση. “Ο λαϊκισμός μπορεί να προέλθει οριζόντια από όλες τις πολιτικές παρατάξεις. Στις ισχυρές χώρες του διεθνούς συστήματος τα τελευταία χρόνια έχουμε δει ότι ο λαϊκισμός, ιδίως από την άκρα Δεξιά, βρίσκει συχνά έναν πρόσθετο στόχο (συνήθως εθνικιστικό, φυλετικό ή οικονομικό) σημείωνε χαρακτηριστικά σε άρθρο του στην Καθημερινή, ο κ. Δημήτρης Παπαδημητρίου πρόεδρος του Levy Economics Institute & καθηγητής στο Bard College της Νέας Υόρκης.
Μια βασική αιτία που θρέφει το λαϊκισμό και γιγαντώνει τους χρήστες του είναι η οικονομική ανασφάλεια. Αποτελεί το πιο εύφορο έδαφος για να ξεδιπλώσουν έναν ιστό που δηλητηριάζει τη σκέψη και την καθημερινότητα απλών πολιτών που είτε έχουν περιορισμένη πρόσβαση στη ροή της πληροφορίας είτε δεν μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν τα μηνύματα. Ο λαϊκισμός δεν έχει χρώμα, αφού ως γνωστόν στην πολιτική και δη στις εκλογές ο “σκοπός αγιάζει τα μέσα”. Ένα από τα συμπεράσματα που προέκυψαν από τις δυο προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις είναι και η τάση μερίδας πολιτών για απομάκρυνση από τα στενά κομματικά/ιδεολογικά χαρακώματα. Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα εκλογική αναμέτρηση η οποία όμως είναι η πλέον καθοριστική για τη καθημερινότητα μας. Στις δημοτικές εκλογές δεν υπάρχουν δικαιολογίες για τις επιλογές μας. Εδώ όλοι γνωριζόμαστε. Ξέρουμε καλά επι το λαϊκότερον “τι καπνό φουμάρει ο καθένας” . Μην ξεχνάμε το πρώτο πράγμα που κάνει ένας λαϊκιστής είναι να δημιουργήσει στους πολίτες την εντύπωση πως είναι κι ο ίδιος μέρος του απλού λαού, με λιτό τρόπο ζωής και λαϊκή καταγωγή. Ένας απλός άνθρωπος, όπως εσείς με τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες ανησυχίες. Το άλλο μεγάλο “τρυκ” είναι η εκμετάλλευση προς όφελός του των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η πλειονότητα των πολιτών. Στο χέρι μας είναι η καλύτερη επιλογή και όπως είχε σοφά πει Μέγας Βασίλειος (330-379) “Ακρισία δήμου τον χείριστον εις αρχήν προΐστατο” ( Η έλλειψη κρίσης του λαού, ανέδειξε στην εξουσία τον χειρότερο). Βοηθειά μας…
